review stasis
Iets wat je niet zult vergeten
Over het algemeen heb ik de neiging om zowel avontuur- als horrorspellen te vermijden, wat mijn aantrekking tot STASIS een beetje verwarrend, want het zijn beide dingen. Ik heb jaren in de ontwikkeling van de game geïnvesteerd, vooruitlopend op de release. Een groot deel daarvan zat in de visuele stijl; Ik speel bijna alles met een isometrische weergave.
Als je een fan bent van een van beide genres, of als je gewoon een fan bent van goed gemaakte games, STASIS moet op je radar staan.
STASIS (Mac, pc (beoordeeld))
Ontwikkelaar: The Brotherhood
Uitgever: The Brotherhood
Uitgebracht: 31 augustus 2015
Adviesprijs: $ 24,99
Het verhaal begint met de hoofdpersoon, John Maracheck, gewekt uit een stasis (heh) pod op een ruimteschip genaamd de Groomlake. Het is meteen duidelijk dat er iets is groot is hier gebeurd, omdat er kapotte machines zijn, veel bloedvlekken en er is niemand in de buurt. John gaat op zoek naar zijn vrouw en dochter, en daarnaast om uit te zoeken wat hij hier in vredesnaam doet.
Ik zal niets verder bederven, maar wat volgt is een grimmig en somber verhaal dat zeker een indruk op de speler zal achterlaten. Naarmate het verhaal zich begint te ontvouwen en meer elementen uit de geschiedenis van de Groomlake duidelijker worden, moeten spelers niet verbaasd zijn als een ziekmakend gevoel over hen heen spoelt. Er zitten scènes in STASIS , vooral tegen het einde van het spel, waarvan ik niet zeker weet of ik het ooit zal vergeten. De enige manier die ik kan bedenken om ze te beschrijven is: verknald.
En dat is het soort 'horror' dat STASIS wil bereiken. Het spel gooit niet alleen jump-schrikken naar de speler in elke scène; in plaats daarvan bouwt het een sfeer op die spelers ongemakkelijk maakt. Er zijn een paar jump scares, maar ze werken eigenlijk omdat ze niet vaak en onverwacht zijn. Dit is een echt horrorspel: griezelig en verontrustend, met scènes die zich zeker in de geest van de speler zullen nestelen, of ze het nu leuk vinden of niet.
Veel van de plot wordt verteld via PDA-journaalposten die rond het schip zijn gevonden. Deze inzendingen zijn goed geschreven en spelers zullen enthousiast zijn om nieuwe te vinden. Het betreden van een kamer onthult vaak behoorlijk de scène, en terwijl spelers de PDA's lezen, komen de gebeurtenissen die zich in de kamer hebben voorgedaan binnen. Plots is dat bloedspatten of kapotte machines volkomen logisch.
Het grootste probleem van de plot is pacing. Voor iemand die relatief gemakkelijk alle puzzels van het spel ontdekt, is de snelheid geweldig. Voor degenen zoals ik, die echter worstelen met klassieke puzzels, kan de snelheid snel uiteenvallen. Over het algemeen ben ik slecht in het uitzoeken van puzzels in avonturengames. Dat gezegd hebbende, heb ik het voor elkaar gekregen meest van STASIS 'puzzels zonder te worstelen.
Toen ik het echter moeilijk had, oh jongen was het ruw. Na meer dan een uur besteed te hebben aan proberen uit te vinden wat te doen, brokkelden de sfeer en thema's van het spel af en begon ik ernaar te kijken vanuit een mechanisch oogpunt. 'Oké, waar heb ik nog niet op geklikt' of 'welk item heb ik nog niet overal geprobeerd te gebruiken'? zijn tekenen van wanhoop en zelfs frustratie. Op dat moment waren de enge achtergrondgeluiden en de griezelige muziek gewoon lawaai en ik klikte woest op alles in de hoop dat het zou werken.
Voor spelers die op dit punt eindigen, heb ik een paar tips. Zorg er allereerst voor dat je hebt gelezen alles . Vele malen worden hints aangeboden via verschillende PDA-journaalposten of in de muis-over beschrijvingen van dingen. Lees ze aandachtig! Probeer altijd items te combineren en gebruik items voor bijna alles. Eindelijk, als je echt vastzit, zoek het dan op! Het is beter om door te gaan met het verhaal dan uren door te brengen met je hoofd tegen de muur te slaan, hopend op het beste. Shoutouts aan mijn Destructoid collega Stephen Turner voor het helpen van een aantal van de moeilijkere puzzels; die vent is een rockster.
Met uitzondering van die paar stompe puzzels, variëren de meeste van heel voor de hand liggend tot 'precies de juiste hoeveelheid denkwerk'. Zoals gezegd, hints zijn bijna altijd beschikbaar voor degenen die oplettend genoeg zijn, hoewel sommige aanvankelijk niet als hints verschijnen. Het samenvoegen van deze aanwijzingen voelt geweldig en het oplossen van de meeste puzzels geeft een sterk gevoel van voldoening.
De game heeft een interessant isometrisch perspectief, vergelijkbaar met RPG's zoals Baldur's Gate of Planescape: Torment . De weergave kan niet worden ingezoomd of geroteerd, dus wat u ziet is wat u krijgt. Dit is waarschijnlijk het beste, omdat de game een vrij lage resolutie gebruikt en inzoomen niet mooi zou zijn. Het is niet altijd eenvoudig om te zien waar een kamer moet worden verlaten, dus het is het beste om de muis over de randen van elke kamer te bewegen om alle uitgangen te vinden.
Objecten die kunnen worden opgepakt of PDA's die kunnen worden gelezen, hebben een lichtflits, wat aangeeft dat de speler erop moet klikken. Dit helpt de 'pixeljacht' te verminderen waar veel avonturengames last van hebben, hoewel niet volledig. Terwijl interactieve items schitteren als een juweel in de lucht, doen objecten in de omgeving dat niet. Af en toe merkte ik dat ik langzaam mijn muis over een gebied scande om te zien of ik iets had gemist om op te klikken.
Hoewel dit niet van belang is, komt de weg naar binnen STASIS is een beetje verwaand. Vaak zal John de langere route nemen om bij een item te komen in plaats van de duidelijk kortere. Sommige animaties zijn ook een beetje funky; bepaalde bewegingen niet heel af en toe aansluiten bij de omringende omgevingen. Beide hebben geen impact op de gameplay, maar ze kunnen onderdompeling verbreken en de speler eraan herinneren dat ze een videogame spelen.
Het model voor John bleef ook vreemd. Hij is helemaal donker, als een schaduw. Andere personagemodellen lijken wat texturing gedaan te hebben, maar John ... doet dat niet. Zelfs in een kamer met veel licht staat John als een donkere figuur. Het komt als onvoltooid af, hoewel het een bewuste keuze lijkt te zijn.
Het geluidsontwerp is echter van topklasse. Verschillende achtergrondgeluiden nemen af en toe gemakkelijk het podium op en maken van een toch al griezelige kamer een ronduit afschuwelijk ervaring. Geluidseffecten na interactie met specifieke objecten zijn ronduit perfect en doen me twijfelen aan de inspanningen die de ontwikkelaar heeft gedaan om dergelijke geluiden te krijgen.
STASIS is een van de meest memorabele ervaringen die ik in een tijdje heb gehad met gamen. Sommige puzzels kunnen frustrerend stom zijn, maar de meeste zijn een plezier om op te lossen. Het spel zal de meeste mensen tussen de zes en tien uur kosten om te voltooien, afhankelijk van het oplossen van puzzels, en zowat elk moment zal zeker op de een of andere manier bij de speler blijven. STASIS is een spel dat niet gemist mag worden door iemand die verlangt naar een griezelige en sinistere ervaring.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
it helpdesk interviewvragen en antwoorden pdf