Recensie: Phantom Abyss

recensie phantom abyss

De beste manier om te beschrijven Fantoomafgrond is dat het voelt als een koortsdroom die je hebt nadat je in slaap bent gevallen Temple of Doom wordt nog steeds afgespeeld op uw tv.

Het is een actie-avonturenspel dat je op zijn best het gevoel geeft dat je een ontdekkingsreiziger bent die bij elke beurt mysterie en gevaar tegenkomt. Spectrale bewakers achtervolgen je door tempels vol sluwe vallen en geheime paden vol schatten.

Het verkennen van de verschillende regio's van de game in de Adventure-modus is aanvankelijk spannend, maar naarmate de ervaring voortduurt – en de eigenaardigheden van de willekeurige generatie van de game voorspelbaarder worden – Fantoomafgrond wordt minder klassiek Indiana Jones en meer als een zomerse blockbuster.

Fantoomafgrond ( PC (beoordeeld), Xbox-serie X|S )
Ontwikkelaar: Team WIBY
Uitgever: Devolver Digital
Uitgebracht: 25 januari 2024
Adviesprijs: $ 19,99

Ontmoeting met een oude gevangene...

Het verhaal van Fantoomafgrond is licht en onopvallend, wat mij helemaal niet stoorde. Mijn personage werd wakker in de centrale hub van het spel en ontdekte dat zij, en een aantal andere geesten, vastzaten in een complex van oude tempels.

Een gigantisch pratend standbeeld vroeg me om het uit zijn ketens te bevrijden door een aantal uitdagingen in vier verschillende regio's te voltooien. De andere fantomen hadden allemaal een paar eigenzinnige dialogen, maar niets wat ze zeiden leek er zoveel toe te doen, dus pakte ik mijn avonturierszweep en dook er meteen in.

De eerste tempel introduceert de basismechanismen van het spel. Je rent, springt, sprint en glijdt je een weg door tempels en ontwijkt vallen zoals spijkerputten en rollende rotsblokken. Met een snelle beweging van je zweep kun je je een weg banen tegen muren en over afgronden.

Naast vallen bevatten tempels ook kisten vol munten die kunnen worden gebruikt om zegeningen voor je individuele run te kopen – voordelen zoals een hogere bewegingssnelheid of de mogelijkheid om de tijd tijdelijk te vertragen – en sleutels die helpen permanente boosts te ontgrendelen, zoals meer gezondheid en een snellere zweep. Zodra je een snelle warming-up hebt gekregen, word je meteen in de Adventure-modus geworpen.

Struikelen in geheimen

Vanaf het begin heb je alleen toegang tot de ruïnes, een gebied met zes verschillende tempels die je kunt verkennen. Elke tempel heeft zijn eigen reeks uitdagingen en koppelt je aan een unieke zweep met een ingebouwde zegen. In dit gebied maak je ook kennis met de drie verschillende bewakers waarmee je tijdens het spel te maken krijgt. Dit zijn gigantische geesten die je tijdens het rennen volgen terwijl ze gif spugen, lasers schieten of exploderen in een vurige woede. Als je voldoende tempels in de ruïnes voltooit, worden de grotten ontgrendeld, die vervolgens de Inferno ontgrendelen, en uiteindelijk de Rift.

Het verkennen van deze regio's was zonder twijfel mijn favoriete onderdeel van het spel. De algemene indeling van al deze tempels is enigszins vast en duidelijk ontworpen rond de specifieke zweep en bewaker waarmee je bent gekoppeld, dus ik wist dat ik veel platformactie in de ene tempel kon verwachten, of meerdere draaiende gangen in een andere. De specifieke vallen en verborgen geheimen in elke kamer werden echter willekeurig gegenereerd, waardoor elke run verrassend en boeiend bleef, terwijl elke tempel toch zijn eigen unieke smaak had. De eerste keer dat ik opkeek en een gat in het plafond zag dat naar een schatkamer leidde, was ik opgetogen – vooral omdat het goud daar een zegen betaalde die me door de rest van de run hielp.

De Adventure Mode-regio's introduceren ook het asynchrone multiplayer-mechanisme van de game. Terwijl ik aan het rennen was, zag ik de fantomen van andere spelers die ook door de kerker reisden. Meestal gingen we zo snel dat ik de fantomen al snel uit het oog verloor, maar af en toe kwamen ze goed van pas. Als een fantoom bijvoorbeeld een deur vóór jou ontgrendelt, blijft deze ook tijdens het rennen ontgrendeld. Soms, als ik voor een bijzonder uitdagende kamer stond, besteedde ik mijn tijd aan het ontwijken van de bewaker terwijl ik het fantoom van iemand anders de deursleutel voor me liet halen.

Leren van ervaring

Naarmate de tijd verstreek, begon ik me een echte doorgewinterde avonturier te voelen. Ik had genoeg sleutels verzameld om mijn karakter redelijk te versterken, maar de toenemende moeilijkheidsgraad van de slapen hield me nog steeds scherp. Zoals elk spel met roguelike-elementen waren er bepaalde runs waar het op leek Fantoomafgrond was echt de kansen tegen mij en anderen aan het opstapelen, waarbij ik net genoeg schatten vond en de exacte zegeningen die ik nodig had om te winnen. Maar uiteindelijk kwam elke overwinning of verlies neer op mijn snelle reactie op vallen en de nauwkeurigheid van mijn zweep.

Tegen de tijd dat ik de Inferno-regio bereikte, klikte het echt met de monteurs. Ik ontdekte dat elke nieuwe zweepkracht me een bevredigende nieuwe manier gaf om de moeilijkere slapen aan te pakken. Helaas begon ik bij elke run ook steeds minder verrassingen op te merken. Het blijkt dat er maar een handvol plaatsen zijn waar geheime kamers en paden verborgen raken in een tempel, dus zelfs toen de moeilijkheidsgraad van de tempels toenam, begon het opwindende gevoel van verkenning dat ze in de eerdere regio's boden af ​​te nemen.

Geen stoom meer

Nadat ik alle vier de regio's in de Adventure-modus had verslagen, wat me ongeveer twaalf uur kostte, heb ik twee nieuwe spelmodi ontgrendeld die duidelijk bedoeld zijn om Fantoomafgrond meer een blijvende aantrekkingskracht.

De dagelijkse modus verdubbelt de asynchrone multiplayer van de game. Elke 24 uur genereert de game een nieuwe tempel met zijn eigen reeks uitdagingen, en spelers worden aangemoedigd om tegen elkaar te racen voor de beste voltooiingstijd. Abyss Mode daarentegen creëert een volledig willekeurige kerker die slechts één persoon ooit zal kunnen verkennen. Je kunt kiezen uit een handvol verschillende moeilijkheidsgraden die bepalen hoe lang de slapen zijn, en je kunt elke gewenste zweep meenemen tijdens je run.

Ik was enthousiast om de nieuwe spelmodi te bekijken, maar nadat ik begon met het maken van runs, realiseerde ik me dat ze eigenlijk niets nieuws te bieden hadden. De Adventure-modus had al de verschillende tegels, vallen en geheimen geïntroduceerd die ik in de tempels kon verwachten. De nieuwe spelmodi boden me zojuist willekeurige conglomeraten van uitdagingen die ik al eerder had gezien, en deze volledig willekeurige tempels misten het karakter van de niveaus in de Adventure-modus. Sommige tempels in de Abyss-modus waren zes verdiepingen lang, maar ik wist altijd waar ik onderweg verborgen kisten en sluiproutes kon vinden. Het verzamelen van hulpbronnen was een fluitje van een cent, dus ik had vooral het gevoel dat ik stuiterde op de willekeur van de zegeningen die mij aan het einde van elke verdieping werden aangeboden.

Dat gezegd hebbende, genoot ik nog steeds van de mechanismen van het maken van runs, maar het gevoel van avontuur dat mijn aandacht vroeg in het spel trok, verdween ironisch genoeg echt nadat de Adventure-modus was afgelopen. De modi Dagelijks en Afgrond kunnen mij motiveren om mijn hoofd er weer in te steken Fantoomafgrond zo nu en dan na een pauze, maar eerlijk gezegd zouden de kerkers in de Adventure-modus dat op eigen kracht hebben bereikt.

Fantoomafgrond heeft het potentieel om echt iets ongelooflijks te zijn. De vroege game is een ongelooflijk mix van spannende runs en verrassende ontdekkingen die kunnen leiden tot je dood of een nieuwe reeks zegeningen. De eindspelhaak schiet echter tekort omdat het niet lang duurt voordat je min of meer precies weet wat er om elke hoek op de loer ligt.

Als de tegelset groter was geweest, had de willekeur van de Daily- en Abyss-modi genoeg kunnen zijn om me tientallen uren te boeien, maar ook al was ik er aan het eind uit, ik genoot van de avonturen die Fantoomafgrond mits.

Fantoomafgrond is geen perfecte eindeloze tempel-speedrunner, maar voor een tiental uur heeft hij een geweldige haak.

_{(Deze recensie is gebaseerd op een retailversie van de game, geleverd door de uitgever.)}

7.5

Goed

gebruikersacceptatietest afmeldingssjabloon

Solide en heeft zeker een publiek. Er kunnen enkele moeilijk te negeren fouten zijn, maar de ervaring is leuk.