review drakengard 3
Een verdomd goede tijd
De Drakengard serie ziet niet vaak het daglicht. Ik had het geluk bijna tien jaar geleden de eerste twee games te spelen, en hoewel ze altijd in mijn achterhoofd blijven, komt het nooit echt naar voren in het gesprek over games die ik graag weer tot leven zou zien komen.
Maar hier zijn we bijna 10 jaar later mee Drakengard 3 en ik moet zeggen dat ik dol ben op wat Access Games met de formule heeft gedaan.
Drakengard 3 (PS3)
Ontwikkelaar: Access Games
Uitgever: Square Enix
Releasedatum: 20 mei 2014
Adviesprijs: $ 59,99
Drakengard 3 heeft een heel vreemd visueel motief - het is zowel extreem gewelddadig als gedurfd sierlijk in dezelfde ademhaling. Het verhaal wordt verteld door anime-achtige tussenfilmpjes met eenzame personages die honderden minions doden met superkrachtige bliksemsnelle bewegingen, maar als ontkennen , trekt het vaak aan je hart en levert het real-world problemen en problemen op in de volgende scène.
Het is niet alleen dat de game er anders uitziet dan al het andere dat er is - het is ook stijlvol als de hel, net als de Devil May Cry serie. Personages vallen in een oogwenk van elkaar op en de illustraties en locaties zijn absoluut prachtig om naar te kijken. Het enige probleem is dat visuals een dip in de beeldsnelheid kunnen veroorzaken, en het kan bijzonder slecht worden met veel vijanden op het scherm tegelijk. Gelukkig is het altijd speelbaar, ondanks de overlast.
Drakengard 3 is een prequel voor de eerste twee games en speelt Zero - een wezen dat bekend staat als een 'Intoner', die met ongelooflijke kracht uit de hemel afdaalde. De game verspilt geen tijd aan de zaken, want het openingsverhaal vertelt het publiek dat Zero haar zussen wil vermoorden. Het is hier in de proloog dat je de basisbeginselen van beweging en gevechten leert, terwijl je marcheert naar je glorieuze overwinning tegen je familiale rivalen.
Het enige probleem is - dingen eindigen vreselijk voor Zero. Ze verliest haar arm, wordt bijna gedood en haar drakengenoot Michael wordt gedood. Na een jaar rusten en haar werk aan een kunstmatige arm te hebben voltooid, vertrekt ze met haar nieuwe draak Mikhail op wraak. Ondanks dit eenvoudige uitgangspunt voegt het verhaal bij elke beurt nieuwe mysteries toe.
De ware aard van de Intoners, de persoonlijkheden en geschiedenis van de zussen, en waarom Zero bloed zo graag wil, worden allemaal onderzocht en ik voelde me gedwongen om vooruit te rijden en het zelf uit te zoeken. Mikhail presenteert ook een interessant contrast vanuit een verhalend standpunt, omdat zijn kalme, kinderachtige houding vaak wordt afgewisseld tegen de constante woede van Zero.
Er is veel dialoog hier, het meeste is volledig geuit en het grenst aan drama en komedie in een handomdraai. De meeste komische inspanningen zijn behoorlijk vies, variërend van grapjes over het urineren van draken tot veel vloeken of seksuele insinuaties. Het is niet altijd hardop lachen grappig, maar ik merkte dat ik de hele tijd constant lachte en grinnikte. Ik moet ook toevoegen dat de muzikale score als geheel geweldig is, en een van de beste JRPG-soundtracks die ik in een lange tijd heb gehoord.
Mijn favoriete deel van Drakengard 3 echter is het actiesysteem zelf. Het is een beetje zoals Dynasty Warriors in zekere zin, maar met strakkere en snellere mechanica. Nul kan blokkeren, springen, dash en air-dash, waardoor ze extreem veelzijdig recht uit de poort. Je hebt ook de mogelijkheid om krachtaanvallen te gebruiken door je uithoudingsvermogen uit te putten, die ook wordt gebruikt voor het blokkeren - het creëren van een systeem van het type risico-beloning dat je controle geeft over je niveau van aanval en verdediging.
Naarmate het verhaal verder gaat, zal Zero nieuwe wapens zoals speren oppakken, die ze meteen kan ruilen (denk na Devil May Cry 3 ). Met al haar basishulpmiddelen en het ruilsysteem kun je combo's maken met opties zoals luchtraces en dergelijke, wat heel leuk is. Het ziet er allemaal heel cool uit en reageert zeer responsief, en als fan van actie vond ik het buitengewoon indrukwekkend gezien de grote nadruk op andere RPG-elementen zoals nivellering en apparatuur.
Mikhail kan worden ingeschakeld tijdens bepaalde reeksen, hetzij als een helper die periodiek vijanden op het scherm aanvalt of als een full-on mount. De ontwikkelaars hebben hier uitstekend werk van gemaakt om hem een echte metgezel te laten voelen, zowel vanuit het oogpunt van de gameplay als het verhaal. Drakengard 3 is echter niet echt een open-wereld of vrij rondlopende RPG, omdat de game is gesegmenteerd in missies, compleet met intermezzo's waarmee je je uitrusting kunt aanpassen of nieuwe apparatuur en items kunt kopen.
Het is niet al te uitdagend om een spel in het algemeen te beschouwen, omdat de moeilijkheidsgraad nauwgezet is ontworpen om spelers niet te overweldigen of te frustreren. Het is goed gemaakt tot het punt waar je niet het gevoel zult hebben dat alles te gemakkelijk is, en als je echt die extra voorsprong nodig hebt om een bepaalde taak te overwinnen, kun je teruggaan en nivelleren. Als je alles wilt doen, kom je waarschijnlijk rond de 100 uur, maar het verhaal is ongeveer op 40 uur.
beste gratis dvd-ripper voor mac
Drakengard 3 is soms een beetje onconventioneel (zoals de ontwikkelaar) met verhalen over extreem haar knippen en drakenpis, maar actie fans zullen dit meteen willen zoeken. Binnen 15 minuten voelde ik me aangetrokken tot zijn wereld en zijn cast van personages, en ik wilde Zero's reis van begin tot eind zien. Als je van games zoals houdt ontkennen , je zult houden Drakengard 3 .
