review rivals aether
Hier komt een nieuwe uitdager!
'Smash clone' is een lelijke generalisatie. Het wordt meestal gegeven aan titels in een subgenre dat, eerlijk gezegd, veel prominenter zou moeten zijn dan het is. Ondanks vele pogingen moeten niet-Nintendo-ontwikkelaars de platformjager nog niet pakken. Wat de meeste van deze ontwikkelaars niet realiseren, is hieronder Super Smash Bros. 'Mascotte-aantrekkingskracht ligt een basis die zowel casual feestgangers als meer toegewijde spelers aanspreekt.
Rivalen van Aether gaat meer betekenen voor het laatste. Verwelkomende vergelijkingen met het bovengenoemde Super Smash Bros . (zelfs zo ver gaan dat het op sommige gebieden wordt uitgedaagd), Rivalen van Aether is een platformvechter die het meeste weghaalt Smash Bros 'zanier-elementen terwijl wordt gefocust op een sterkere, snellere, brutale kern.
Rivalen van Aether (PC)
Ontwikkelaar: And Fornace
Uitgever: Dan Fornace
Release: 28 maart 2017
Adviesprijs: $ 14,99
etl testen interviewvragen en antwoorden pdf
Het land van Aether is gescheiden in strijdende elementaire facties: Water, Vuur, Aarde en Lucht. Wanneer een schimmige kracht het woord bedreigt, springen de titulaire rivalen in actie. Het kiezen van een van de zes karakters - met twee later ontgrendelen - gooit je in Rivalen van Aether's hectische gameplay in een mum van tijd. Karakterontwerp is leuk en ik ben vooral een fan van het spelen als een walvis met armen en benen, maar elk van hun speelstijlen zal onmiddellijk herkenbaar zijn voor iedereen die eerder een vechtspel heeft gespeeld. Er is het langzame maar hard rake karakter, het lastige karakter met vertraagde acties, personages die vallen instellen en snelle maar minder sterke types. Maar wat maakt het Rivals staan boven andere standaard vechtgame archetypen, echter, zijn de elementaire trucs.
Zoals gezegd, heeft elk personage een element dat rekening houdt met hun verplaatsingsset en vaak ook een effect heeft op het podium. Bijvoorbeeld, Zetterburn (de vuurleeuw) heeft een speciale speciale vuurpons die niet alleen de tegenstander kan raken, maar ook aanhoudend vuur op de grond achterlaat en enkele seconden brandwonden veroorzaakt. Deze omvatten ook passieve vaardigheden zoals de speciale luchtstroomzijde van Wrastor die hem helpt sneller te reizen of de verduisterende rook van Forsburn. Voordat ik het wist, Rivals had me in een nog competitiever spel gebracht dan ik in dit genre gewend was, niet alleen door rekening te houden met hoeveel schade elke klap zal doen (en vervolgens hoe ver de tegenstander zal vliegen), maar waar de aanval te initiëren. Hoewel het doel is om je tegenstander te beschadigen totdat deze uiteindelijk van het podium vliegt, a la Super Smash Bros , er is een indrukwekkend metaspel in het gebied rond elk personage. Leg ik een van Orcane's plas bubbelvallen op de rand van het podium of probeer ik zoveel mogelijk schade aan te richten en die in een combo te stoppen?
Spelen in deze diepere metagame zijn de parries. Elk karakter ziet eruit als een traditioneel blok, en heeft een uit twee frames bestaande vertraagde parry die, wanneer succesvol, de tegenstander kort zal verdoven en hem voor een tegenaanval opent. Pareren is zeer bevredigend omdat iedereen vergezeld gaat van een 'ding' en een gloeiende cirkel. Het is toepasselijk omdat elke hit net zo gewogen en belangrijk aanvoelt. De eerste uren speelde ik Rivalen van Aether traditioneel. Gebruikte ontwijkrollen, pareerde een paar aanvallen en vertrouwde vooral op mijn specials en sterke aanvallen (lees als: smashes), maar hoe langer ik dook hoe meer geavanceerde technieken zich begonnen te openbaren. En dit is waar Rivals neemt echt afstand van zijn inspiratie.
Tutorials gaan dieper in op meer binnen honkbaltermen zoals 'frames' en 'hitboxes' (die je in de trainingsmodus kunt inschakelen) en voorgestelde strategieën voor elk personage. Doorloop die opengestelde optionele tutorials over korte hops, muursprongen (er is geen richel die hier grijpt, in plaats daarvan moet je kort van de muur springen om jezelf misschien te redden), en zelfs hoe je het traject van de hoek waarin je gaat vliegen, kunt veranderen. Of ik echt speelde of niet, staat ter discussie, maar ik voelde me een professional. Dat is iets dat me nooit eerder is overkomen. Ik wou dat ik mijn vaardigheden online kon nemen. Rivals biedt gerangschikte en speler wedstrijden, maar ik speelde slechts een paar rondes met een handvol mensen. Helaas is de community nog niet vol genoeg om de netcode echt te testen.
Hoewel de gameplay hectisch en leuk is, Rivalen van Aether is misschien niet voor iedereen aantrekkelijk. Het hectische en snelle tempo kan uiteindelijk overhellen naar hectisch territorium omdat de snelheid van de gevechten enige tijd duurt om te wennen (een gamepad is absoluut noodzakelijk). En ik kan echt genieten van het arcade-gevoel in zijn verhaalmodus (en nog belangrijker, zijn eindeloze strijd vulde Abyss-modus), maar sommigen vinden de presentatie misschien niet. Maar er is een heleboel persoonlijkheid die door de gameplay heen komt en hoe goed het in zijn personages is verweven. De 16-bit kunststijl helpt elk personage floreren; vooral door elementaire aanvallen. Het beste voorbeeld hiervan is de ijsbeer, Etalus, die niet alleen hun vuist in ijsbijlen en hamers verandert, maar dat ijs kan absorberen en zichzelf gigantische ijskaken kan geven en het is verdomd cool. Dankzij de strakke focus speelt en animeert elk personage net zo uniek als dit geven Rivals een veel grotere schaal dan zijn bescheiden presentatie zou impliceren. Net zoals de diepere mechanica zich kenbaar maakt hoe meer tijd wordt geïnvesteerd, bloeit de kunst je aandacht meer naarmate je langer speelt.
Dankzij een basis geïnspireerd door Super Smash Bros., Rivals of Aether is in staat zich te wijden aan de ontwikkeling van de reeds bekende mechanica. In plaats van het spel per ongeluk te laten zwaaien of directionele invloed uit te oefenen, maakt het maken van een spel met die vooruitgang het mogelijk Rivals om een meer volledig uitgewerkte jager te worden.
In plaats van te dansen rond het 'is het een vechtspel of niet'? vraag jarenlang de belangrijkste mascottetitel van Nintendo, Rivalen van Aether gaat vol gas in het genre en levert een ervaring die het platform-genre verdient.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
