review arkanoid vs space invaders
Welkom terug, Chack'n
Arkanoid versus Space Invaders heeft langzaam mijn leven overgenomen. Jordan heeft het vorige week voor het eerst onder mijn aandacht gebracht en vandaag speel ik het overal waar ik ga. Ik speel het in de bus, ik speel het in de trein, ik speel het aan mijn bureau als ik zeker weet dat niemand kijkt, en ik speel het laat in de nacht, mijn lichaam beroofd van de nodige uren slaap die het nodig heeft functie.
Je zou kunnen zeggen dat ik verslaafd ben en ik ben het daar niet mee oneens. Ik ben een junk, en als ik deze recensie goed schrijf, ben jij ook aan het eind van de rit op zoek naar een hit.
Arkanoid versus Space Invaders (iOS, Android (beoordeeld op een LG K20 Plus))
Ontwikkelaar: Taito Games
Uitgever: Square Enix
Uitgebracht: 17 mei 2017
Adviesprijs: $ 3,99
hoe u een .apk-bestand opent in Windows
Arkanoid versus Space Invaders had een gratis spel kunnen zijn. Het had de leiding van de meeste andere mobiele ontwikkelaars kunnen volgen en zichzelf hebben geladen met tellers, microtransacties, advertenties en 10 verschillende soorten valuta om bij te houden. Het formaat is rijp met mogelijkheden om mensen van hun geld te laten zuigen. Misschien in een ander universum, is dat de manier waarop het spel is uitgebracht en een alternatieve versie van mij betreurt het feit dat die monteurs het van grootheid beroven. Maar ik woon niet in dat universum. Ik leef de juiste, waar Taito en Square Enix wijselijk voor kiezen om dit een premiumgame te maken, die het tot een van de beste mobiele games van het jaar maakt.
Er is een verhaal aan Arkanoid versus Space Invaders maar ik kies ervoor het te negeren. Ik luister naar de dialoog die zichzelf veel te serieus neemt, aangezien de schrijvers streven naar epische ruimteopera wanneer 'Pigs in Space' een geschiktere toon zou zijn. Dit is een spel waarbij ik een schip bestuur dat een Vaus wordt genoemd en dat er toevallig uitziet als een peddel, vechtend tegen gek uitziende Space Invaders. Afspraak met Rama dit is niet.
Maar ik speel niet voor het verhaal en jij ook niet. Ik speel voor de zoete mash-up van twee iconische arcade-klassiekers. Vanaf het allereerste niveau Arkanoid versus Space Invaders klikt met mij. De bedieningselementen zijn intuïtief. Ik sleep mijn vinger over het genereus dikke speelveld onderaan het scherm om mijn Vaus te verplaatsen. Space Invaders schieten neer en ik doe mijn best om hun schoten terug te reflecteren. Verschillende soorten schoten slaan van mijn peddel af onder verschillende hoeken, stuiteren tegen de muren en hopelijk raken ze hun doel. Ik kan een direct schot recht omhoog maken als ik snel mijn vinger naar voren duw voor het moment van impact. Dit is een vaardigheid die me uit jam na jam haalt, maar kan ook volledig ineffectief zijn, afhankelijk van het niveau.
Terwijl ik stenen en Space Invaders vernietig, vallen er verschillende beloningen neer. Als ik ze met mijn peddel kan pakken, word ik beloond met extra tijd, een speciale power-up van mijn gekozen assist-personage of meer vulling voor mijn speciale aanvalsmeter. Elk niveau is volledig hapklaar en duurt in de meeste gevallen minder dan een minuut. Omdat het onmogelijk is om te sterven, is de timer echt de enige vijand en ben ik vaker in handen gevallen dan ik zou willen tellen. Het vinden van een uitdaging is geen probleem omdat de moeilijkheidsgraad behoorlijk snel oploopt.
De ontwikkelaars gebruiken de stenen en indringers om slinkse uitdagingen te creëren en dwingen me om meteen een strategie te maken, anders zou de klok mijn leven beëindigen. De meeste hebben één treffer nodig om te elimineren, maar zilverkleurige vijanden en obstakels hebben een paar treffers nodig om te vernietigen, terwijl gouden vijanden ofwel niet kunnen worden vernietigd of alleen kunnen worden uitgeschakeld nadat ik een schakelaar heb geraakt. Het raken van deze schakelaars kan een onzin zijn als ik alleen vertrouw op de gereflecteerde schoten, maar de speciale aanval zorgt voor meer nauwkeurigheid. Dit transformeert de Vaus in een pijl en boog, vertraagt de tijd en stelt me in staat mijn schot te richten zoals ik goeddun.
Ik hou van de uitdaging hier gevonden en doelstellingen in elk niveau kunnen variëren. Er zijn zoveel kleine mechanica te leren - inclusief het belang van het reflecteren van zoveel schoten als ik kan zonder te missen - dat ik volledig in de ban ben geraakt van strategie. Dit, hoewel ik volledig weet dat 50% van mijn succes daarin puur geluk is. Het geluk dat ik precies goed stuit als ik mijn Vaus over het scherm gooi. Het geluk van mijn speciale aanval schoot de perfecte rebound te krijgen die het rechtstreeks naar de vijand stuurt. Het geluk dat ik op het laatste moment een speciale aanval kreeg, gaf me iets van een uitgebreide kans om het niveau te verslaan. Geluk speelt een rol, maar terwijl ik het spel leer, realiseer ik me hoeveel vaardigheid er ook in zit.
Met 150 te verslaan levels, te behalen prestaties en ondersteuning van personages uit de geschiedenis van Taito om te ontgrendelen, is hier veel spel. Als je een wereld voltooit - die bestaat uit 14 niveaus en een baasgevecht - ontgrendel je een harde modus die de moeilijkheidsgraad van elk niveau nog groter maakt. Over baasgevechten gesproken, terwijl ze vermakelijk zijn, zijn ze lang niet de uitdaging die normale niveaus kunnen zijn. Ze zijn zelfs het enige teleurstellende punt dat ik kan vinden, en eigenlijk alleen een kleine teleurstelling als ik helemaal eerlijk ben. Er is ook een arcade-achtige rangorde met online leaderboards.
Ik zie periodes van vertraging, hoewel ik niet zeker weet of dat de schuld is van het spel of mijn mobiele telefoon op de middelste rij. Laadschermen zijn iets langer dan ze zouden moeten zijn en op mijn LG zijn er momenten waarop het slepen van de Vaus naar de onderkant van het scherm de bedieningselementen van mijn telefoon zal oproepen. Die momenten zijn echter maar weinig tussenin en hopelijk iets dat in een update kan worden opgelost.
Er is hier zoveel spel om van te genieten en zonder advertenties, geen microtransacties en geen noodzaak om altijd verbonden te zijn met internet, Arkanoid versus Space Invaders mist het merendeel van de rode vlaggen die mensen zwaaien bij het ontslaan van de mobiele markt. Het is niet de beste versie van Space Invaders die er is (dit is) maar het is de beste versie van Arkanoid momenteel beschikbaar en een die de vier dollar die ik heb besteed om het te krijgen zeker waard is.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de recensent is gekocht.)
