review among sleep
Laat de bedwantsen niet bijten ...
Jeugd is een zeldzame staat van kwetsbaarheid die we maar één keer in het leven ervaren - vol verbijstering, onschuld en vooral een onzekerheid over het onbekende. Onder de slaap neemt ons mee terug naar deze staat en biedt een unieke lens voor het horroravonturengenre dat ons een stap terug brengt naar een tijd waarin het leven vrij onbekend en eng was.
In dit verhaal speel je een peuter op zoek naar zijn vermiste moeder, die door verschillende nachtmerrieachtige werelden reist om oprechte herinneringen te vinden en te heroveren in de hoop haar veilig te kunnen bereiken.
5 voorbeelden van programmeertalen op hoog niveau
Onder de slaap (PlayStation 4 (beoordeeld), pc)
Ontwikkelaar: Krillbite Studio
Uitgeverij: Krillbite Studio
Adviesprijs: $ 14,99
Uitgebracht: 8 december 2015 (PS4), 29 mei 2014 (PC)
Er is geen gevecht in Onder de slaap ; in plaats daarvan richt de game zich op atmosferische verkenning en het eenvoudig oplossen van puzzels. Net als het zijn van een echte peuter, zijn uw opties beperkt tot kruipen, lopen, grijpen en rennen - die allemaal de traagheid en onhandigheid nabootsen die gepaard zou gaan met een klein kind zijn. Teddy, je geliefde opgezette vriend, begeleidt je door de verwrongen en vreemde werelden die je tegenkomt in je zoektocht naar moeder, en biedt af en toe advies en vriendelijke woorden. Je hebt ook de optie om Teddy te knuffelen, maar dit alles doet echt weinig licht (en misschien wat comfort).
Er is niet veel te doen op het gebied van gameplay, maar het is minder een probleem omdat er altijd een atmosferisch gebeuren plaatsvindt dat je bezig houdt - of het nu een griezelig gejammer is, een spookachtig speelgoed dat in de wind beweegt, of een andere vreemdheid die vertrekt u met vreemde gevoelens (of misschien een instinct om verder te onderzoeken). De puzzelaspecten zijn niet ingewikkeld, maar zijn goed met elkaar verbonden, waardoor doelen op een leuke manier blijven bewegen en iets extra's toevoegen die het verhaal complimenteren.
Dynamiek schakelt het ongeveer halverwege het spel een beetje op, met een hoofdstuk dat bestaat uit een 'rennen en verbergen' scenario waarin een mysterieuze vrouw je om onbekende redenen achtervolgt. Als ze erin slaagt je te vangen, is het een game over, wat de enige manier lijkt te zijn om echt te sterven. Op een later niveau is er een even donkere figuur in een mantel die over het gebied sluipt, opgeroepen wanneer een fles breekt. In het begin is het onduidelijk wat te doen in deze situaties omdat weglopen zelden werkt, maar Teddy deelt vaak tips om je te helpen begrijpen wat er gaat komen.
Dit is niet je gemiddelde jump-scare-game - de horror is veel meer ingebakken in de levels en voelt meer authentiek aan dan veel games in het genre tegenwoordig. De sfeer bouwt voort op langzame spanning en mysterie in plaats van de spanning van een snelle angst, die een gevoel van angst achterlaat - vooral gezien het feit dat je een weerloze peuter speelt. Ooit zo kleine veranderingen in de omgeving deden zich van tijd tot tijd voor waardoor ik twee keer moest kijken en nadenken als ik dacht dat ik iets anders zag of als de dreigende spanning me parten speelde.
Onder de slaap heeft een interessant niveauontwerp met elementen gemengd om de gebieden een droomachtige kwaliteit te geven, wankelend op de grens van fantasie en realiteit. Eén niveau bestaat uit een kronkelend bos vol relikwieën voor kinderen, waaronder dreigende sculpturen met uilen, drijvende blokken en een ondersteboven speelhuis. Een andere vindt plaats in een huis dat in het begin normaal lijkt, maar langzaam overgaat in een verwrongen, verwarrend doolhof dat doet denken aan een scène uit Labyrint . Elk gebied is op zichzelf griezelig en verontrustend en roept elementen uit de kindertijd op een verwrongen manier op die een verontrustende achtergrond vormen voor de gespannen gameplay.
Waar het spel echt schittert is in zijn inherente symboliek. Onder de slaap vertelt voortdurend een verhaal via zijn omgeving, afbeeldingen en rekwisieten, ondanks dat er weinig begrip is van de richting die het inslaat, en er weinig tot geen dialoog is (met uitzondering van Teddy die je van tijd tot tijd troost). In dat opzicht is het een kunstwerk, omdat het decor en de kleine veranderingen in de omgeving onopgemerkt kunnen blijven, maar ze spreken allemaal met bepaalde aspecten van de plot.
Het is moeilijk te begrijpen wat er aan de hand is en waar Onder de slaap is leidend, maar het gebrek aan duidelijkheid in de richting verbetert eigenlijk de verhaallijn en voedt de onschuldige aard van het personage. De hoofdelementen van het verhaal worden uiteindelijk extreem snel, bijna abrupt, aan elkaar gekoppeld om een completer beeld te vormen. Meerdere conclusies kunnen worden getrokken omdat het einde een beetje open einde heeft, maar zonder al te veel te bederven was ik geen fan van de algemene boodschap die het stuurde. Dit gezegd zijnde, Onder de slaap doet geweldig werk een verhaal vertellen zonder openlijk in zijn bedoelingen te zijn.
Ondanks de geweldige vertelkunst, kan ik het niet helpen, maar wou dat er wat meer aan de game was. Toen alles gezegd en gedaan was, was het hoogstens in een handvol uren ingepakt en had ik nog meer zin. Het is vooral een teleurstelling omdat de game zulke nieuwe manieren vindt om na te denken over het horrorgenre, en het heeft zoveel laten uit te breiden. Ik moet het team echter oprecht toejuichen omdat het in die tijd een beknopt en compleet verhaal heeft afgeleverd, en een verhaal dat zo uniek is voor het horror-rijk.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)