games time forgot super ninja boy
Elke woensdag belichten we zelden-herinnerde maar interessante spellen voor onze 'Games Time Forgot'-serie.
Super Ninja Boy maakte deel uit van een reeks die bekend staat als Super Chinees in Japan. Culture Brain heeft in het buitenland veel inzendingen van deze serie uitgebracht, maar slechts vier daarvan hebben de Amerikaanse kust bereikt. Deze was de enige voor de SNES, en hoewel het misschien wel een van de meer bekende Culture Brain-spellen is, is het nog steeds een wild obscure.
Lang geleden toen de videotheekwinkels nog leefden en schopten, Super Ninja Boy was een van die spellen die ikzelf en vele anderen in een opwelling hadden opgepikt. Mijn persoonlijke verhaal met deze game gaat als volgt: toen ik ermee thuiskwam en het in mijn Super Nintendo stopte, realiseerde ik me dat dit een RPG was die ik nog nooit had gespeeld. Hoewel onze tijd samen erg kort was, heb ik altijd een glimp van dit vreemde spel achter in mijn hoofd gehouden.
Wanneer mensen RPG's bespreken die buiten de norm vallen, gadelijks is meestal de titel die als eerste naar voren komt. Maar Super Ninja Boy zou er ook een moeten zijn. Het speelt zich niet af in moderne tijden zoals gadelijks is, maar het heeft iets anders dat het een heel ander beest maakt dan zijn andere RPG bretheren. Maar het is nog steeds zeer waarschijnlijk dat u er niets van weet of bent vergeten dat het bestaat. Waarom is dit?
Verhaal: Het begint wanneer een heel vreemd uitziende heer genaamd Rub-A-Doc in Chinaland verscheen met een leger vliegende schotels. Hij beweerde een ambassadeur van de vrede te zijn en ondertekende een vredesverdrag met de leider van Chinaland, keizer Chin van Yokan. Dit zorgde ervoor dat Rub-A-Doc behoorlijk populair werd onder de bevolking van het land. Hij bleef een tijdje rondhangen om hen te behagen, maar verdween toen plotseling. Direct nadat dit gebeurde, werden alle werknemers van Yokan ontvoerd.
Jack en Ryu zijn twee reizende kungfu-artiesten die horen over de problemen van Yokan. Ze besluiten zelf met keizer Chin te praten en te kijken of er een manier is om te helpen. Ze beginnen hun avonturen door Chinaland om de gestolen arbeiders te bevrijden en erachter te komen wie er achter zit.
gameplay: Beginnen, Super Ninja Boy voelt als een traditionele RPG. Je verplaatst je personage door steden, praat met dorpelingen, koopt voedsel en apparatuur en speelt minispellen voor speciale items. Je dwaalt ook over een wereldkaart met bossen, bergen en grotten. Er zullen willekeurige gevechten plaatsvinden in deze gebieden, en je vecht en levelt net als elk ander rollenspel. Het enige dat vreemd is aan de start is dat het spel je een optie voor twee spelers biedt. Speler één is Jack en speler twee is Ryu. Een multiplayer-spel kan op elk moment worden gestart of gestopt tijdens het spelen door de herbergen.
Zodra je een vijand tegenkomt, wordt het duidelijk dat de gevechten van het spel de grootste afwijking zijn van de RPG-norm, waardoor Super Ninja Boy een nette mix van RPG en sidescrolling beat-em-up. Voordat je ten strijde trekt, verschijnt er een scherm met het type vijand dat je gaat bevechten en krijg je de optie om te vechten of te vluchten. Als je besluit te vluchten, is er een kans dat je faalt en gedwongen wordt om te vechten.
Met de gevechtssequenties kun je (en je buddy, als je de modus voor twee spelers speelt) vrij over het podium bewegen terwijl je in realtime tegen je vijanden vecht. De bedieningselementen zijn vechtersachtig, met een ponsknop, een springknop en speciale items die kunnen worden gebruikt, zoals ninjasterren. Er zijn ook itemblokken die tijdens het gevecht kunnen worden geponst. Ze kunnen een verscheidenheid aan items opleveren, waaronder een gezondheidsherstel of een beetje extra geld. Sommige niet-vechtpartijen van het spel worden ook in een sidescroller-modus gepresenteerd.
Vreemd genoeg keert het gevecht terug naar het RPG-formaat wanneer je tegenover een baas staat. Er zijn vier opdrachten: vechten, item, magie en rennen. In tegenstelling tot de meeste andere RPG's, werkt het run-commando op alle bazen, dus als je denkt dat je weg moet rennen en meer moet voorbereiden voor het gevecht, dan kan dat.
Waarom speel je het waarschijnlijk niet: Super Ninja Boy was niet de eerste poging van Culture Brain om een spel te maken van de overtuiging van rollenspellen (ze zijn verantwoordelijk voor het vaak vergeten maar geliefde NES-spel De magie van Scheherazade en minstens één Super Ninja Boy voorganger). Maar het weerhield hen en hun product er niet van om in het stof van de andere RPG's van die tijd achter te blijven. Niemand had de aandacht van gamers kunnen afleiden van wat Square op dat moment maakte, vooral niet het aanbieden van een bedrijf dat zo obscuur is als Culture Brain.
Denk aan alle games uit dit tijdperk die nu als klassiekers worden beschouwd. Final Fantasy IV en WE , Chrono-trigger , gadelijks , Geheim van Mana en Super Mario RPG . Ondanks zijn experimenten met de normale RPG-formule, iets dat gadelijks is specifiek geliefd om, het voelt als Super Ninja Boy zou niet helemaal op de lijst passen.
cast char naar string c ++
Een andere factor kan het astronomisch hoge ontmoetingspercentage van het spel zijn. Serieus, je kunt niet meer dan vijf stappen tegelijk lopen zonder een vijand tegen te komen. Dit maakt het erg lastig om het spel heel lang te spelen, laat staan dat het voltooid is. Hoe uniek het vechtsysteem van de game ook is, het is zeer waarschijnlijk dat je er heel moe van zult worden nadat je zo veel hebt moeten vechten. Er is altijd de keuze om te vluchten, maar nogmaals, het werkt niet altijd.
Ten slotte leed het aan een vreselijke vertaalopdracht. Het is zo erg dat hele stukken zinnen op sommige plaatsen ontbreken. Dit maakt een al zwak verhaal zwakker (de identiteit van de slechterik is vanaf het begin een complete no-brainer), wat RPG-fans kan afschrikken.
Super Ninja Boy herbergt een vrij cool idee dat redelijk goed werd uitgevoerd - het was gewoon de ontmoetingsgraad die het voor de meeste mensen, inclusief mijzelf, doodde. Maar nadat ik aan de game was herinnerd (voorheen had ik alleen een herinnering aan hoe raar ik dacht dat het was, zonder de titel eraan te koppelen), moest ik me afvragen waarom het niet meer memorabel was. Het is geen slecht spel door een verbeelding.
Het is misschien niet het meest interessante verhaal ooit of zelfs interessante personages, maar de fusie van twee enorm verschillende genres is zeker iets om eraan te herinneren. Het idee van een RPG voor twee spelers was ook heel netjes, dus het is een beetje triest dat het idee nooit echt aansloeg buiten de volgende twee Super Chinees spellen in Japan.
Hier is voor jou, Super Ninja Boy - een van de weinige RPG's waar twee mensen samen van konden genieten!