axiom verge multiverse edition is my goty 2017
Echt tot een punt dat verder gaat dan entertainment
Er waren veel spellen waar ik dit jaar van hield - Battle Chef Brigade , Cuphead , Ghosts 'N Homunculi , Gönner , Million Onion Hotel , Puyo Puyo Tetris , River City Ransom: Underground , Shovel Knight: Spectre of Torment , Splatoon 2 , Het einde is nabij , De mummie remastered en TumbleSeed zijn slechts een handvol. Het is bijna oneerlijk om ze te vergelijken met een game-release die ik me het meest zal herinneren uit 2017, omdat het allemaal 'slechts games' zijn, waar Axiom Verge Multiverse editie is een multimediapakket dat in staat is om onderling verbonden informatie met u te delen via totaal verschillende wegen tegelijk. Eerlijk of niet, het zijn de gegevens die je hersenen binnenkomen die bepalen waar je het meest van gaat houden, en dit is het gegevenspakket dat dit jaar de grootste impact op me had.
Als een spoiler informatie is die ervoor zorgt dat je minder van een spel houdt als je van tevoren informatie krijgt, dan is mijn relatie met Axiom Verge is van het begin af aan het tegenovergestelde geweest van dat soort informatie. Wetende dat het hele spel door slechts één persoon was gemaakt, had ik er veel meer plezier in dan wanneer ik zou denken dat het door een team van honderden is gemaakt. Als je weet dat een game van één persoonlijkheid kwam, vastgebonden in één set synaptische verbindingen, krijgt alles een andere betekenis. Je weet dat wat je speelt, ten goede of ten kwade, een directe download is van de geest van iemand anders.
Het maken van het kunstboek en de documentaire in deze retail-release van de game biedt nog meer toegang tot het hart en de ziel van Axiom Verge maker Tom Happ, en het is niet altijd een comfortabele rit. Tom's proces, zijn spel en zijn persoonlijke leven zijn allemaal met elkaar verbonden en met elkaar verbonden, verbonden door een verenigd visioen, in de schaduw van een donkere wolk van tragische ironie.
In de documentaire vertelt Tom uitvoerig over hoe hij aanvankelijk vastbesloten was om astrofysicus te worden, met de hoop de Big Bang te gebruiken als uitgangspunt om later de oorsprong van het leven te ontrafelen zoals we het kennen. Later richtte hij zijn aandacht op de informatica en het besef dat het mogelijk zou zijn om een menselijk brein te repliceren met slechts stukjes papier.
Het zou waarschijnlijk miljoenen, misschien miljarden stukjes papier kosten om te bereiken, maar toch, realiserend dat de bouwstenen van het bestaan zijn dat Tom alledaags hielp begrijpen dat hij niet naar de oneindige reikwijdte van de ruimte hoefde te kijken voor de grote antwoorden . Een organisch neuraal netwerk is slechts een computer en een computer is slechts een reeks schakelaars die in- of uitschakelen. Vanaf daar is het gewoon een kwestie van de juiste schakelaars op het juiste moment omdraaien om een bewustzijn te creëren, of misschien zelfs een grote knal van jezelf. Het enige verschil tussen God en de mens is dat God gewoon een betere programmeur is.
Met de oprichting en release van Axiom Verge , Tom moet God spelen met een heel klein universum, een uitbreiding van zijn psyche van boven naar beneden. Het was zijn virtuele baby en het zien van zijn baby gedijen in de zeer competitieve, faalgevoelige wereld van de ontwikkeling van indiegames had een hoogtepunt in zijn leven kunnen zijn. In plaats daarvan werd de hele ervaring in de war gegooid toen zijn werkelijke, levensechte pasgeboren zoon Alastair werd getroffen door een permanente neurologische aandoening genaamd Kernicterus die zijn bewegingsvrijheid voor de rest van zijn leven zou beperken.
Dit soort tragedies zou pijnlijk zijn voor elke ouder die lijdt. Voor Tom, een man die het grootste deel van zijn leven heeft laten leiden door het idee dat je de realiteit niet hoeft te accepteren zoals die aan jou wordt overhandigd, moet de frustratie en machteloosheid nog ondraaglijker zijn geweest.
hoe je een e-mailadres kunt vervalsen
Axiom Verge gaat over, en is gemaakt door, de filosofie dat alles code is en dat daarom alles kan worden gehackt. Als je de taal van DNA leert lezen en later schrijft, kun je onsterfelijk worden. Als je de programmering die atomen aan elkaar bindt in vaste materie kunt ontcijferen, zou je een gevaarlijk roofdier kunnen transformeren in een onschadelijke voetbank, of beter nog, je eigen atoommake-up veranderen en ongrijpbaar worden, bedreigingen en obstakels passeren die volledig ongedeerd zijn. Je hoeft alleen de juiste schakelaars om te zetten. Je moet gewoon een betere programmeur zijn.
Dit zijn het soort gedachten dat ik me verbeeld dat ik in Tom's hoofd zou echoën terwijl hij naar zijn zoon kijkt, stervend naar de kracht om in zijn geest te reiken en de schade te herstellen die is aangericht. Hoe pijnlijk die gedachten ook zijn, ze spreken tot het soort denken dat een kind als Alastair sterk moet blijven in het gezicht van onmiskenbare tegenslagen.
Vechten om jezelf te accepteren zoals je bent, terwijl je nooit opgeeft om dichter bij wie je wilt zijn te komen, zal een strijd zijn die de hele Happ-familie de rest van hun leven in de een of andere vorm zal duwen, en ik persoonlijk geloven dat ze de uitdaging aangaan. Tom is misschien niet in staat de synapsen van zijn zoon opnieuw te bedraden, maar hij zal zijn zoon wel kunnen leren hoe hij het soort vechter kan zijn dat kan overleven en zelfs kan gedijen, ondanks elke ontbering.
Op een gegeven moment in de documentaire zegt Tom dat het ongemakkelijk voelde toen mensen hem positieve feedback op zijn spel begonnen te geven. Hij zegt dat Axiom Verge voelde als een afzonderlijke entiteit waarvoor hij niet volledig verantwoordelijk was, als een droom die hij had zonder erom te vragen. Door mensen hem te complimenteren over hoe goed zijn dromen waren gemaakt, voelde hij zich vreemd.
Het moet voor hem nog vreemder voelen om te weten dat zoveel mensen hem hebben leren kennen en om hem geven door zijn spel, het kunstboek en de documentaire die naast hen loopt. Ik ben gewoon dankbaar dat hij daartoe bereid was. De Axiom Verge Multiverse editie heeft een stempel op me gedrukt op een manier die maar weinig games ooit hebben.
