review steel division
Niet alleen voor geschiedenisleraren
Gezien mijn carrière als geschiedenisleraar, kan je wedden dat ik dit niet per ongeluk op 6 juni heb gepost.
gratis back-upsoftware voor externe harde schijf
Staalafdeling: Normandië 44 (PC)
Ontwikkelaar: Eugen Systems
Uitgever: Paradox Interactive
Uitgebracht: 23 mei 2017
Adviesprijs: $ 39,99
Gegeven een aantal ideeën om meteen te begrijpen Steel Division , Ik ben blij te kunnen zeggen dat er een competente tutorial is waarmee spelers voorbereid zijn op de single of multiplayer. De volledig spraakgestuurde tutorial leidt spelers door de essentiële fasen van een gevecht en overweldigt ze tegelijkertijd niet met tonnen informatie. Het raakt niet elk detail aan, maar wat wordt weggelaten kan door de speler worden vastgesteld na slechts een paar schermutselingen.
Elk gevecht begint door de speler te vragen om hun Battlegroups te maken. Dit is een monteur waarmee spelers hun beschikbare eenheden kunnen aanpassen. Eenheden kosten een variabele hoeveelheid middelen om de strijd aan te gaan, en sommige kunnen alleen worden gebruikt nadat een bepaalde tijd is verstreken. Er zijn drie fasen in elk gevecht, eenvoudigweg getiteld A, B en C. De grotere en betere eenheden zijn vaak opgesloten achter de B- en C-lagen en kosten meer hulpbronpunten, dus het is belangrijk om alle factoren in overweging te nemen bij het bouwen van een dek. Het is mogelijk om meer A-eenheden te laden dan iets anders, maar waar ben je wanneer fase C rond rolt?
Deze beslissingen beïnvloeden ook het spel tijdens elk gevecht. Het is mogelijk om op een voorraad van middelen te zitten (die automatisch in de loop van de tijd worden verkregen) naarmate fase B nadert en een handvol van die eenheden in één keer los te laten, maar dit betekent dat de huidige troepentelling stagneert. Het opsplitsen van de strijd in deze fasen is een welkome toevoeging die niet alleen helpt spelers aan het spel te laten wennen, maar zorgt voor een gelijkmatiger voet tussen tegenstanders, waardoor de rest aan de strategie wordt overgelaten.
En jongen, is hier een strategie.
Ik geef toe dat ik in het begin veel van mijn eenheden heb 'verplaatst'. In wezen dacht ik dat het goed was om ze in een algemene richting te sturen en te zeggen 'schiet maar op wat je tegenkomt'. Maar man, dat werkt hier niet. Steel Division gaat over positionering, voor- en achterlijn en bewustzijn. Dit gaat veel langzamer dan veel andere realtime strategiespellen. Het opzetten van soldaten in gebouwen of in bossen om een flank vast te houden, vereist een nauwkeurige planning en moet goed worden uitgevoerd.
De frontlinies zijn misschien wel het meest cruciale element in de gameplay. Steel Division geeft de frontlinies van de strijd prachtig in realtime weer door constant verschuivende blauwe en rode lijnen weer te geven. Als een kant naar voren begint te duwen, buigen en zwaaien de lijnen dienovereenkomstig, zelfs zonder enig zicht op de eenheden. Hierdoor kunnen spelers herkennen of een flank naar binnen wordt geduwd of de aanwezigheid van de vijand voelen. Het beweegt echter niet alleen als een eenheid naar voren duwt, maar geeft ook meer aan waar de legers botsen en waar grote troepen van troepen vandaan komen. Met andere woorden, het is een geweldige samenvatting van kaartcontrole, maar het is nog steeds mogelijk om verkenningseenheden of kleine legers te sturen om de vijand te verrassen. Het is een briljante upgrade van het traditionele 'fog of war'-systeem dat veel RTS-games gebruiken.
Bijdragen aan het 'god, oorlog zuigt' gevoel is de slijtage tijdens het gevecht. Er zijn hier geen basissen (en bij uitbreiding geen basisbouw) om het veld constant van eenheden te voorzien. De Battlegroups die elke speler voorafgaand aan de strijd bouwt, worden geleverd met een beperkt aanbod van elke eenheid. Als die voorraad op is, kan die eenheid niet meer worden ingeschakeld. Munitie is ook beperkt, waardoor voorraadeenheden moeten worden gebruikt om troepen in het veld te bevoorraden.
Het kan moeilijk zijn om alles tijdens een gevecht in één keer op te nemen. De spatiebalk zoomt in op een recente gebeurtenis, maar dat kan weinig helpen bij het begrijpen. Eenheden kunnen gemakkelijk eenmaal te voet worden geïdentificeerd, maar omdat veel eenheden in een soort mobiel transport beginnen, heb ik meestal geen idee wat er in petto is totdat ik uitlaad. Dit kan worden verlicht als ik de specifieke namen van de eenheden leer, maar voorlopig blijft het een kleine frustratie.
Ik kan niet zeggen dat ik erg goed ben in het spel, maar dat heeft me niet weerhouden van spelen. De single-player is goed gemaakt met WWII-tijdperk video's, geweldige introductie van missies en realistische evenementen. Er zijn drie campagnes (VS, Duits en VK), elk bestaande uit vier missies met uiteenlopende missiedoelstellingen. Deze missies zijn ook niet snel; de single-player is geen snelle wegwerpmodus. Dat gezegd hebbende, het is moeilijk om alles te kopen te rechtvaardigen Steel Division biedt alleen voor deze 12 missies. Multiplayer is de sleutel tot een lang leven, zelfs als de AI verrassend competent is.
Online spelen kan net zo competitief zijn als 1v1 matchmaking, of net zo casual als een 10v10 clusterfuck. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de grotere opdrachten omdat het minder stressvol is en minder mensen het merken als ik niet aan mijn gewicht trek. Dat gezegd hebbende, er is een grotere kans op een slechte verbinding en lag komt vrij vaak voor in iets anders dan 1v1. Er is momenteel een behoorlijke populatie, hoewel de browser van de aangepaste gameserver nogal onvruchtbaar kan lijken. Gelukkig is er quickplay en matchmaking voor iets sneller.
Als geschiedenisleraar hou ik van de historische achtergrond en aandacht voor detail; als gamer hou ik van de combinatie van strategie en opwinding die gepaard gaat met de vermenging van mechanica, oud en nieuw in het genre. Op de een of andere manier is de Tweede Wereldoorlog weer en mode geworden en Steel Division is op een perfect moment gekomen in de cyclus van gametrends. Het is moeilijk me te herinneren dat de laatste keer dat een RTS-game me de uitdaging van zorgvuldige planning en de sensatie van uitvoering tegelijkertijd gaf. Degenen die alleen geïnteresseerd zijn in een single-player-affaire komen misschien een beetje teleurgesteld weg, maar het pakket zelf is zeer goed afgerond en blaast het broodnodige leven in het genre.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
