review quantum break
Fractured
Quantum Break is een videogame die niet comfortabel is als videogame. Geboren uit het inmiddels verlaten cross-media-initiatief van Microsoft, Quantum Break is veel dingen, slechts een fractie daarvan is een videogame. Het wordt geadverteerd als deels televisieprogramma, maar het is ook deels nieuw, deels film en deels radio-uitzending.
wat is de beste gratis firewall voor Windows 10
In zekere zin is dit jammer, want het is een absoluut genot om te spelen. Het is een spel dat uitblinkt in het zijn van een spel, maar de speler ertoe verplicht om het grootste deel van de tijd door te brengen met kijken, lezen of luisteren. Misschien is dat wel goed, want alle andere componenten worden met een even verbluffende vaardigheid uitgevoerd. Toch is het moeilijk om niet het gevoel te hebben Quantum Break De afzonderlijke onderdelen wegen soms zwaarder dan de som.
Quantum Break (PC, Xbox One (beoordeeld))
Ontwikkelaar: Remedy Entertainment
Uitgever: Microsoft Studios
Release: 5 april 2016
Adviesprijs: $ 59,99
Deze overduidelijke cross-medium fractuur is extra duidelijk omdat, nou ja, een fractuur is Quantum Break het belangrijkste plotapparaat. Hoofdpersoon Jack Joyce en binnenkort antagonist Paul Serene veroorzaken een breuk in de tijd tijdens de openingsminuten, en de rest van de wedstrijd wordt besteed aan het proberen om het te verhelpen. Als gevolg van deze breuk zal de wereld willekeurige stotteringen ervaren waarbij de tijd ophoudt vooruit te gaan en alles op zijn plaats bevroren is. Het belangrijkste conflict komt voort uit het feit dat beide partijen zeer verschillende ideologieën hebben over hoe dit op te lossen.
Serene heeft de leiding over een megabedrijf genaamd Monarch, een bedrijf dat zich op de een of andere manier specialiseert en profiteert van tijdreistechnologie. Monarch heeft een gevestigd belang om zijn zin te krijgen. Het is klassiek 'bedrijven zijn altijd slecht, de kleine man is altijd goed' materiaal.
Behalve, dat is niet helemaal waar. Quantum Break heeft prominente verhaalknooppunten - kansen wanneer de speler Serene overneemt en een keuze maakt die sterk beïnvloedt hoe de plot zal verlopen. Deze komen altijd direct vóór afleveringen van de tv-show (er zijn er in totaal vier) en ze bieden een verontrustende kijk op hoe de andere helft leeft.
Deze beslissingen hebben een onverwachte invloed. Ze beginnen enigszins licht, maar tegen het einde hoopt hun collectieve gewicht zich op. Bijvoorbeeld, in mijn tweede playthrough speelde een ondersteunend personage een plotseling grote rol in de richting van de conclusie van het spel; in het eerste stuk zag dat personage nauwelijks schermtijd. Dit zijn echter verschillende middelen voor hetzelfde doel. Verschillende keuzes veranderen de details, maar het loopt uiteindelijk allemaal naar dezelfde sluiting.
Quantum Break , op papier, is geen game die in nuance moet spelen. Het is een verhaal over constante inzet en hardhandige actie. Van start tot finish is er zelden een moment van downtime wanneer er geen kritieke plotontwikkeling plaatsvindt. Het is op volle snelheid vooruit, meteen vanaf het begin.
Daarom is het zo indrukwekkend dat Quantum Break kan absoluut in nuance dabbelen. Het meeste komt van de kant van de Monarch, vooral in de tv-show. Developer Remedy heeft deze personages zo geschreven dat ze allemaal tot op zekere hoogte sympathiek zijn. Deze snode niet-goeddoeners hebben redenen voor hun acties, en misschien, heel misschien, zijn ze toch niet allemaal zo snode.
Misschien is de grootste lofbetuiging die het verhaal te bieden heeft, dat het zorgde ervoor dat ik al deze extra media wilde consumeren . Ik stuitte op verzamelobjecten in de lineaire wereld van de game en wilde verschillende paragrafen lezen om meer achtergrondinformatie te krijgen. Toen ik net een crescendo had bereikt aan het einde van een act, wilde ik de controller neerzetten en het tv-programma bekijken. Hoewel ik wou dat het verhaal nauwer verweven was met de gameplay, was ik genoeg geïntrigeerd door het altijd bewegende verhaal om constant door te gaan.
De gameplay moet echter niet worden verbannen naar een bijzaak. Het is de lijm die vasthoudt Quantum Break samen, en is zeer waarschijnlijk de beste kwaliteit. Remedy heeft een third-person shooter gemaakt waarin je zult falen als je het speelt zoals elke andere third-person shooter. Het is gebouwd op beweging in plaats van aarzeling en creativiteit in plaats van nauwkeurigheid.
Vanwege de nabijheid van Joyce tot het incident dat de breuk in de tijd veroorzaakt, is hij blootgesteld aan chrononen; het is een aandoening die hem tijdbuigende krachten geeft, zelfs in gevallen waarin de tijd zelf niet buigt. Dit is hoe Joyce in staat is om vijanden in tijdbellen te vangen, kogels op de luchtbel te schieten en vervolgens te wachten tot de luchtbel instort waardoor alle kogels rechtstreeks op de vijand vuren. Of het is hoe hij in staat is om van punt naar punt te sprinten, waarbij elke onderbreking de tijd tot een kruip vertraagt (tenslotte een remedie-oormerk) voor eenvoudige en efficiënte headshots.
Elk goed gebruik van deze krachten is bevredigend, maar ze aan elkaar koppelen is zeer de moeite waard. Gevechtsreeksen kunnen snelle en krachtige uitingen van bekwaamheid zijn voor degenen die goed thuis zijn Quantum Break 's systemen. Degenen die zich verschuilen achter dekking, zullen gewoon geflankeerd worden door de agressieve vijanden en waarschijnlijk snel dood. Die remedie was in staat om het cover-shooter-model van derden zo plezierig te ondermijnen, zou de blijvende erfenis van deze game moeten zijn. Het is een indrukwekkende prestatie.
Maar zoals hierboven vermeld, is dit slechts een fractie van Quantum Break . De gameplay is uitstekend, de tussenfilmpjes zijn interessant, zelfs de live-actie dingen zijn verrassend boeiend. Alles eraan werkt individueel geweldig, maar iedereen zal absoluut merken dat ze precies dat zijn: individuele onderdelen. Het overkoepelende verhaal dat het allemaal verbindt, is niet genoeg om te voorkomen dat het onsamenhangend voelt.
Het is een teleurstellend besef, maar geen verdomde. Verre van, eigenlijk. Remedy heeft een goed begrip van het maken van een actietitel en het is een spel dat al jaren met liefde is gemaakt. Quantum Break voelt niet altijd als een spel, aangezien de speler een behoorlijk deel van de tijd besteedt aan de toeschouwer. Maar het maakt niet uit welke kant Quantum Break wordt getoond, het zal altijd een spectaculaire worden.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
