review mr shifty
Knipper en je zult het missen
Hotline Miami was meteen een hit bij de release in 2012. De game mengde een unieke stijl met zinloos geweld en een zelfreflectief verhaal en vroeg spelers zich af te vragen waarom ze zo graag wilden moorden in videogames. Had het iets te maken met een beschadigde psyche of was het dierlijker?
Hoewel het vervolg het origineel niet kon waarmaken, hebben niet veel andere ontwikkelaars zelfs geprobeerd om dezelfde stijl van spelen aan te pakken. We zijn zeker al eerder overhead shooters en vechters gezien, maar niets dat de intense moeilijkheidsgraad en zorgvuldige planning vangt die het definieerde Hotline Miami ervaring. Team Shifty heeft er echter kennis van genomen en kijkt ernaar uit de ante te verhogen.
Wordt verkocht met het idee dat dit zo is Hotline Miami -Leuk vinden, Mr. Shifty in feite gaat het om de gameplay van de brawler van Dennaton Games en introduceert teleportatie. Waarom precies? Dat doet er niet toe; je hebt gozers om in elkaar te slaan!
Mr. Shifty (Pc (beoordeeld), Mac, Switch, PS4, Xbox One)
Ontwikkelaar: Team Shifty
Uitgever: tinyBuild Games
Uitgebracht: 13 april 2017 (pc, switch), TBA (Mac, PS4, Xbox One)
Adviesprijs: $ 14,99
Het plot achter Mr. Shifty is dat je een dief bent met teleportatievaardigheden die in een sterk beveiligde toren breken om een plutoniumkern te stelen. Het waarom van dit plan wordt nooit onthuld; de enige informatie die je hebt is dat Shifty een expert is in wat hij doet. Geleid door de hilarische Nyx, ontmoet Shifty een stel gewapende bewakers die hij gemakkelijk met een paar stoten verzendt.
Zeggen dat de verhaallijn belangrijk is, zou verkeerd zijn. Mr. Shifty presenteert zich op een komische manier en verslaat je nooit met filosofische uitspraken over geweld. In plaats daarvan lijkt dit meer op de PG-13-versie van een X-rated film; mensen sterven zeker, maar je zult nergens verscheurde ledematen of bloedspatten zien.
Je commandant, Nyx, vertelt je in feite dat je tegen de kont moet trappen, nog wat tegen de kont moet trappen en tegen de kont moet blijven trappen als er dingen misgaan. Ze is no-nonsense en zelfverzekerde grapjes over hoe jouw plan 'bepaalde dood' is of hoe je 'minimale weerstand' tegenkomt. Het werkt om je te laten lachen en je te concentreren op de absurditeit van elke uitdaging.
Het grootste deel van het spel bestaat uit dezelfde soort gevechtsuitdagingen van Hotline Miami . Je komt kamers binnen vol met bewakers en moet uitzoeken hoe je ze kunt elimineren zonder gedood te worden. Je kunt aanvallen met je vuisten of wapens oppakken om vijanden te verslaan. Eén schot (of stoot) betekent de dood, dus je kunt niet zomaar vrij door een gebied schieten. Wat het gevecht verandert, is je teleportatievermogen, waarmee je door bepaalde muren kunt faseren of snel kogels kunt ontwijken.
Daarnaast kun je een meter opbouwen waarmee je de tijd kunt vertragen. Na voldoende opeenvolgende moorden krijg je wat neerkomt op een extra trefferpunt. Wanneer een kogel in uw buurt komt, wordt de tijd langzamer en kunt u met snelle aanvallen iedereen wegrennen of vernietigen.
Gewapend met die technieken kun je meer roekeloos zijn dan in Hotline Miami. Het gevecht duurt een toon die sneller is en meer op reacties is gebaseerd. Je hoeft niet zo veel tijd te besteden aan het verkennen van gebieden, want als er problemen op je af komen, kun je vaak snel door een muur schuiven om jezelf te verdedigen of een kogel te nemen en iedereen om je heen te vernietigen.
Het zorgt voor coole scenario's waarin je een paar jongens uitschakelt, misschien zeven naar je toe ziet rennen en vervolgens wegfaseert om ze te flankeren. Er zijn ook momenten die er direct uit zijn De Matrix waar je een kogel ontwijkt, slowmo door de kamer en wat ruk uit een raam gooit. De enige manier waarop dit teleurstelling is, is hoe traag de AI is om op je bewegingen te reageren (zelfs zonder de slowmo). Als het niet om je gezondheidspunt ging, Mr. Shifty zou vrij eenvoudig zijn.
Vijanden houden ervan om door enkele deuren te treuzelen, dus je kunt vaak een kerel uitschakelen, door een muur faseren en dan gewoon wachten tot de goons binnenstromen. Dit resulteert in een spel dat zich meestal vrij van stress voelt. De vijanden maken uiteindelijk plaats voor dwazen met granaten en dat brengt de beste verandering in de formule: verwoestbare omgevingen.
Hoewel de AI niet beter wordt (die granaatmannen blazen zichzelf graag op), in latere secties is verbergen achter muren niet zeker. Soms blaast een man die een raketwerper hanteert je enige verdediging open, wat betekent dat vijanden nu door het veel grotere gat gaan om aan te vallen. Deze bijna suïcidale toewijding om je aan te vallen kan in je voordeel worden gebruikt omdat vijanden elkaar kunnen doden.
beste anti-spyware voor Windows 7
Sommige van de latere 'puzzels' richten zich daar zelfs op en omringen je met zware brute vijanden en een eenzame man met een raketwerper. Hoewel je elke laatste persoon met je vuisten kunt uitschakelen, is het duidelijk hoe je de RPG-man moet misleiden om zijn kameraden op te blazen. Raket torentjes vormen ook een soortgelijke uitdaging, zij het zonder zoveel vreemde vijanden in de buurt.
Zelfs met dit soort scenario's wordt de strijd uiteindelijk repetitief. Terwijl Mr. Shifty introduceert nieuwere soorten vijand in een behoorlijk tempo, de moeilijkheid neemt toe om eenvoudigweg het aantal vijanden op het scherm te vergroten in plaats van organisch een uitdaging te presenteren. Je sterft alleen omdat je niet snel genoeg hebt gereageerd of omdat er geen uitstel was voor de aanval van slechteriken.
Het helpt niet dat checkpoints op kamers zijn gebaseerd. In de laatste twee niveaus ga je door honderd vijanden in een enkele kamer voordat je de kans krijgt om te ontspannen. Hoewel het je kan doen voelen als een badass om zo'n grimmige oppositie te overwinnen, voelt het meestal gewoon vervelend. Je wilt vaak dat gevechten alleen eindigen, zodat je verder kunt gaan en ermee kunt omgaan.
Ik heb het gevoel dat dit precies hetzelfde probleem is Meldpunt Miami 2 had: het spel is te lang. Ik weet dat vier uur geen epische reis is of zelfs zo lang, maar het stopt met het presenteren van unieke uitdagingen na 12 niveaus. Zodra je het einde van Act II hebt bereikt, heb je alle trucs gezien Mr. Shifty heeft te bieden. Er is zelfs een nep-einde met de laatste 'baas' dat had kunnen werken om de hele zaak perfect af te ronden.
In plaats daarvan gooit het spel nog zes extra levels uit die uitmonden in een hilarisch gemakkelijke laatste ontmoeting. Daarna eindigt het gewoon zonder veel fanfare. Nyx belde niet om zichzelf te feliciteren en Shifty zegt zelfs niets. Het zuigt de wind uit de hele beproeving.
Het helpt niet dat de kunstrichting niet tussen elk gebied verandert. Ik veronderstel dat je de vergelijking kunt maken met zoiets als Die Hard met de toren infiltreer je, maar je kijkt nooit naar een ander thema voor elk niveau. Ze hebben allemaal dezelfde bedrijfsesthetiek en het sleept voort.
De muziek is ook hetzelfde voor elk niveau. Hotline Miami onderbrak zijn groteske weergave van bloedbad met een even bonzende soundtrack. Hoewel de wreedheid wreed was, voelde je je vaak gedwongen om te doden vanwege hoe oer de soundtrack was. Mr. Shifty soort geluiden als James Bond , maar haalt het nooit door elkaar.
Er is een vrij netjes thema voor de grotere ontmoetingen en ik zeg niet eens dat de muziek slecht is, maar het heeft niet de variëteit die hielp dragen Hotline Miami door soortgelijke stilte in zijn gameplay. Op zichzelf genomen, wordt het na een tijdje oud.
Dat is echt de grootste klacht die ik heb Mr. Shifty : het wordt formeel. Het is absoluut leuk en ik vind het leuk hoe creatief sommige gevechten zijn, maar wanneer de slimheid opdroogt en het thema nooit verandert, is het moeilijk om enthousiast te blijven over de hele zaak.
Hoewel de gevechten misschien wat diepgang hebben en het spel zeker van de tong is, presenteert het gewoon niet genoeg nieuwe ideeën om zichzelf te ondersteunen. Ik denk dat het de moeite waard is om door te spelen, maar ik geloof niet dat we het hier over hebben Mr. Shifty voor de aankomende jaren. Net zo snel als Shifty zelf een kamer binnenkomt en verlaat, zo komt ook dit spel je geest binnen en weer uit.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
