review la cops
Ga verder, hier is niets te zien
Op het eerste gezicht het potentieel voor LA Cops een interessante titel zijn is geweldig. Een top-down shooter in de stijl van een retro-politieagent squadron, zijn belangrijkste aantrekkingskracht ligt in de combinatie van realtime actie met teamworkbeheer, waarbij één speler twee personages gebruikt om systematisch een criminele onderneming neer te halen.
Het is gewoon jammer dat een van die agenten altijd Barney Fife moet zijn.
dvd rippen en branden software gratis
LA Cops (Pc (beoordeeld), Xbox One)
Ontwikkelaar: LA Cops Ltd
Uitgever: Team17
Uitgebracht: 13 maart 2015
Adviesprijs: $ 14,99
LA Cops pogingen om Amerikaanse politiefictie uit de jaren zeventig op te roepen via een aantal herkenbare tropen. Vignetten voorafgaand aan missies omvatten de belegerde politiechef die losse kanonnen probeert te wringen, politieagenten die bereid zijn buiten de wet te gaan voor gerechtigheid, en zelfs een knipoog naar genderintegratieconflicten als een vrouwelijke rechercheur lid wordt van de ploeg. Deze toetsstenen zijn er, maar zijn nooit grondig onderzocht, en zijn net zo weinig meer dan zwakke verwijzingen naar het genre.
Het helpt niet dat de filmscène slordig is. Een simplistische plot weet op de een of andere manier een beetje verwarrend te zijn, omdat de helft van de scènes karakterconflicten opzetten die geen uitbreiding of bevredigende resolutie zien, terwijl anderen sleutelfiguren introduceren zonder een duidelijke uiteenzetting om de speler een reden tot zorg te geven. Saai schrijven wordt uitgevoerd met een stijve stem die over de hele linie werkt, emotioneel plat in bijna elk voorbeeld. Erger nog, al dergelijke inhoud klinkt alsof de acteurs emmers over hun hoofd droegen voor de opnamesessies.
Missies spelen zich af vanuit een top-down perspectief, waarbij spelers twee detectives gebruiken om gebouwen te plunderen en recht doen aan bezettende criminelen. Enorm in de minderheid en gemakkelijk gedood, het idee is dat de speler deze personages achter elkaar moet gebruiken door de ene direct te besturen en verplaatsingsopdrachten aan de andere te geven om de kansen gelijk te maken. De meest basale strategie hiervoor is om de inactieve agent te laten bewegen en vervolgens de beweging van de gecontroleerde agent te timen om tegelijkertijd naar binnen te gaan om kamers in een kogelregen op te ruimen. Een andere optie zou zijn om de ene agent op een blinde hoek te plaatsen, dan de controle over de andere agent te nemen en deze te gebruiken om vijanden in een val te lokken.
Het maakt niet uit welke aanpak wordt gebruikt, omdat AI-gecontroleerde partners, op zijn zachtst gezegd, inconsistent zijn in hun gevechtskwaliteiten. Een visus laat zien in welke richting de partner zijn aandacht richt, maar dat betekent niet dat ze niet rond zullen zwaaien en een man achter zich aanrennen. Ze zouden kunnen. Misschien niet. Het betekent ook niet dat ze waarschijnlijk meer onmiddellijk op vijanden schieten binnen bereik en zichtlijn. Het kan gebeuren, zeker, maar ze kunnen ook gewoon worden neergeschoten door vijanden die net voorbij een hoek in de kegel zijn gelopen voordat ze een schot afvuren.
Beide politieagenten proberen te gebruiken gedurende het hele spel, zelfs tot halverwege, is ellendig. Ondanks de waarschuwingen dat spelers niet ver zullen komen zonder hun partners, is het eigenlijk veel gemakkelijker om niveaus één agent tegelijk te doorlopen, waarbij de stationaire partner als een extra leven wordt behandeld, omdat beide politieagenten eigenlijk gewoon vragen dat een van hen sterft . Maar door de tandemstrategie te schuwen, LA Cops wordt gewoon een spel waarbij de speler van kamer naar kamer gaat en vijanden uitzoekt voordat ze terug kunnen schieten en er zijn veel betere voorbeelden van die gameplay die je elders kunt vinden.
Erger nog, het scoresysteem dat wordt gebruikt om de prestaties te bepalen, is volledig in strijd met de teamwerkmonteur. Behalve dat ze worden neergeschoten, kunnen criminelen ook worden gearresteerd met een melee-aanval die hen onschadelijk maakt. Arresteren levert twee keer zoveel punten op als het doden, maar er is geen goede manier om dit met beide politieagenten te doen, omdat de AI misschien gewoon op de dichtstbijzijnde boef schiet voordat ze kunnen worden gearresteerd (of niet, wat dan ook). Het is alsof LA Cops moedigt de speler actief aan om zijn belangrijkste verkoopargument volledig te negeren, wat, in het licht van hoe dat is uitgewerkt, net zo goed zou kunnen zijn.
Er is er tenminste genoeg van. Er zijn negen 'verhaalmissies' met nog eens vijf niet-gerelateerde bonusfasen en drie moeilijkheidsgraden. Bijna alle bevatten meerdere verdiepingen, en er zijn enkele secundaire doelstellingen die op zijn minst proberen wat variatie te bieden. De meer interessante missies omvatten golven van vijanden die binnenkomen vanuit specifieke punten op een verdieping of burgers om te voorkomen dat ze schieten, maar andere taken zoals het bereiken van een gijzelaar binnen een tijdslimiet (niet relevant omdat dit niet kan worden bereikt voordat alle criminelen op de vloer worden behandeld) en de meestal zinloze vernietiging van omgevingsobjecten voelt gewoon als tijdverspilling.
Er zijn zes personages waaruit de speler kan kiezen om missies te voltooien. Hoewel ze vanaf het begin verschillen tussen vier statistieken (snelheid, gezondheid, schade en clipgrootte), zijn ze uiteindelijk allemaal hetzelfde vanwege het ervaringsprogressiesysteem. Het voltooien van missies levert XP op, die kan worden besteed aan het verhogen van individuele statistieken of het ontgrendelen van nieuwe wapens, maar alle personages hebben hetzelfde potentieel en kunnen toegang krijgen tot dezelfde wapens, waardoor er geen reden is om boven elkaar te kiezen, afgezien van esthetische aantrekkingskracht en weinig reden om schakel over naar nieuwe personages zodra ervaring is besteed aan degenen die eerder zijn gebruikt.
De pop-minimalistische kunststijl van LA Cops is waarschijnlijk de meest verlossende kwaliteit, helaas. Strakke lijnen en contrastrijke kleuren maken het opvallend in het veld van top-down shooters, en dit ontwerp dient de gameplay door het gemakkelijk te maken om vijanden en doelen te kiezen. De visuals en de soundtrack, die bestaat uit funky gitaarnummers die netjes bij de thema's passen, gaan over de enige elementen van het spel die er niet actief tegen werken.
Terwijl er een duidelijke mogelijkheid was in de buddy cop-formule LA Cops geprobeerd te maken, het eindresultaat is een puinhoop. Volledig ondermijnd door arme teamgenoot AI, gaat de centrale strategische hoek verloren, wat resulteert in een saai spel dat verward is over wat het de speler wil laten doen.
wat is visual studio team services
