review just shapes beats
Het ritme gaat je krijgen
Al generaties lang brengt het huwelijk van muziek en videogames ons enkele absolute klassiekers. Of het nu de komische hiphop is PaRappa de Rapper , het maken van een miljoen dollar Rockgroep franchise of de DLC gesmoord Dansend persoon titels, het samenvoegen van grote beats en het indrukken van knoppen zorgt ervoor dat de twee genres zo knus als een bug in elkaar passen.
Er is echter een bepaald genre van muziekgames dat graag wat meer bezig is met het ritme en de spiritualiteit van de muziek zelf, en deze vaak op obscure, abstracte manieren presenteert. Titels zoals grond , Vib-Ribbon , klokkenspel en Kind van Eden , die proberen de muziek te gebruiken om een podium te creëren waarop de speler kan dansen, of die speler nu een veelhoekige menselijke avatar is, of een langbenig konijntje met een draadframe.
Gewoon vormen en beats , door indie-outfit Berzerk Studios, valt in het laatste subgenre van muziekgames en probeert een leuke, maar uitdagende interactieve ervaring te bieden voor jou en je vrienden, gelegd over een reeks geweldige tracks, terwijl de videoregels worden overtreden met zijn abstracte maar magnetische stemming. En ik ben blij te kunnen melden dat het lukt.
Gewoon vormen en beats (Pc (beoordeeld), Nintendo Switch)
Ontwikkelaar: Berzerk Studio
Uitgever: Berzerk Studio
Uitgebracht: 31 mei 2018
Adviesprijs: $ 19,99 (pc) $ 19,99 (Nintendo Switch)
Zoals de titel al aangeeft, Gewoon vormen en beats is ongelooflijk eenvoudig van opzet, maar die eenvoud schuilt in een echt plezierige, lastige en solide klinkende ervaring. Maximaal vier spelers besturen een van een selectie van kleine vormen en nemen steeds moeilijker muzieknummers aan. Het ritme en de beat manifesteert zich visueel op het scherm als allerlei objecten, van verschillende patronen en afmetingen, die moeten worden ontweken totdat het nummer eindigt.
De aanvallen kunnen komen als enorme balken, stuiterende heuvels, slangachtige spiralen of pulserende vormen die allemaal verschijnen, bewegen en aanvallen op het ritme van de muziek. De spelers kunnen zichzelf niet verdedigen; overleven is volledig gebaseerd op gladde wendbaarheid en bliksemsnelle reflexen. Als je wordt geraakt, verlies je een deel van je vorm. Als je volledig breekt, spoelt het spel (letterlijk) terug naar het laatste checkpoint. Breek drie keer en het is Game Over. Of is het?
Dat is het uitgangspunt van het spel samengevat, maar Gewoon vormen en beats past dit eenvoudige concept toe op verschillende modi, allemaal ontworpen om de spelers uit te dagen. Of het nu gaat om score-aanvallen, multiplayer-uitdagingen of zelfs de bizarre en vreemd emotionele Story-modus van de game, JS & B neemt een basisconcept, maar presenteert zichzelf op nieuwe manieren om verder spelen aan te moedigen, terwijl je toch verslaafd blijft met zijn uitstekende soundtrack.
Samengesteld door Nitro Fun, Tristam, Noisestorm en vele andere chiptune-artiesten, de score van Gewoon vormen en beats is op zichzelf een eerbetoon aan de geschiedenis van gaming-muziek. Hoewel de meeste nummers beukende baslijnen hebben en het type 'wub wub' waardoor ik me oud voel, herinneren de overlappende melodieën alles van Vangelis -stijl synth, tot de SiD-chip van de Commodore 64, tot spookachtige RPG-achtige thema's en meer. Omdat de muziek het speelveld rechtstreeks beïnvloedt, betekent dit dat je kunt gaan van het ontwijken van dreunende, baszware monsters tot rustiger, maar net zo dodelijke, kogelheldere sequenties. Het houdt het ritme van de podia fris, dus je schiet niet alleen op 100 mph fase na fase.
Waar de moeilijkheid echt groter wordt, is in de sporadische en zeer unieke eindgevechten van de game. Spelers zullen goed doordachte eindbazen tegenkomen, terwijl ze proberen agressieve aanvalspatronen te ontwijken terwijl ze proberen niet afgeleid te worden door de coole kleine verhalen die verteld worden terwijl ze zich aanpassen om hun aanval te veranderen. Deze bazen kunnen een beetje frustrerend zijn. De patroonherkenning is echt, zeker, en de bazen hebben meestal 'vertelt', maar soms word je uit het niets opgeschrikt door een aanval die je niet kon mogelijk heb zien aankomen. Trial and error is nooit leuk in games, en het is niet de enkele keer dat het hier opduikt.
Ondanks de ongelijke moeilijkheidsgraad en de soms grump-inducerende baasgevechten, Gewoon vormen en beats blijft je vooruit duwen dankzij de geweldige muziek en het overweldigende gevoel van originele stijl. Voor een spel dat zo eenvoudig is qua concept en ontwerp, is veel liefde en aandacht besteed aan effecten zoals schermovergangen. Zelfs de kaart- en game-over-schermen zijn slim en mooi gemaakt. Er is ook een eenvoudigere modus voor als het moeilijk wordt, en een non-stop Party-modus, die ervoor zorgt dat de muziek blijft pompen en de game eindeloos blijft, perfect om op de achtergrond te hebben voor pick-up-and-play actie. Als je feestjes hebt. Of vrienden dat is ... (zucht).
Dit is ongeveer zo puur als een game kan zijn. Je leert het in een paar minuten te spelen, maar je kunt er uren mee zitten. Zijn stilistische visuals en geweldige soundtrack trekken je naar binnen en houden je gehypnotiseerd, terwijl verslavende en uitdagende gameplay je plaagt met hectische block-ontwijkende chaos, geweldige multiplayer-modi en rare, verrassend emotionele 'personages'. In een tijd van ongelooflijk ogende, maar vaak slappe titels, is het leuk om eraan te worden herinnerd dat, soms, Gewoon vormen en beats is alles wat je nodig hebt.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
