review atelier ryza
Vuurbrand en ketelbel
Ik ben bereid openlijk toe te geven dat ik het nog nooit heb aangeraakt werkplaats serie eerder. Ingaan op Atelier Ryza: Ever Darkness and the Secret Hideout , Ik wist heel weinig. Het is een serie gericht op alchemie en het bestaat al voor de leeftijd van een varken, maar dat is het zo'n beetje. Ik werd er echter alleen door aangetrokken omdat je speelt als een schattig animemeisje en ik was in een stemming.
Soms zijn mijn smaken eenvoudig.
Niets boeit me meer dan volledig blind in een nieuwe serie springen. Ik wil gewoon eerlijk zijn dat dit het uitzicht is van een nieuwe set ogen en geen ervaren fan. Ik kan geen commentaar geven op hoe dit bericht zich verhoudt tot eerdere spellen, alleen hoe het op zichzelf staat.
Atelier Ryza: Ever Darkness and the Secret Hideout (Nintendo Switch, PS4 (Beoordeeld), pc)
Ontwikkelaar: Gust Co. Ltd.
Uitgever: Koei Tecmo
Uitgebracht: 28 oktober 2019
Adviesprijs: $ 59,99
beste compiler voor c ++
Reisalin Stout (kortweg Ryza), een jonge tiener met een angstaanjagende wedgie, droomt van avontuur, nadat ze haar leven op een klein eiland had geleefd. Dus zet ze haar vrienden onder druk om het vasteland binnen te sluipen om de natuur te kwellen.
Dat is de kern ervan. Ze wil avontuur, dus gaat ze op avontuur.
Onderweg ontmoet ze een groep reizende kooplieden die haar de wegen van alchemie leren; de kunst om willekeurige ingrediënten in een stoofpot te jammen om alles van drankjes tot hamers te maken. Ze komt er snel achter dat ze een talent voor alchemie heeft en begint met het opbouwen van deze nieuwe vaardigheid om aan iedereen te bewijzen wat een betrouwbare volwassene ze kan zijn.
In de kern is het een coming of age-verhaal. De inzet is niet zo hoog, noch de schurken zo gedefinieerd als je zou vinden in een typische RPG. In plaats daarvan draait het plot om het kijken naar de personages en hun vriendschap. Het is langzaam, om zeker te zijn, maar het is ook erg relaxed en relaxed. Het is daarom een beetje schokkend om thema's van kindermishandeling te zien vermengen met de algehele zonnige plot over vriendschap - en dan gewoon niet worden aangepakt.
Terwijl het grootste deel van Atelier Ryza onderschrijft een vrij typische JRPG-formule, de alchemie maakt het apart. Kortom, het is een crafting-systeem, niet anders dan wat we de afgelopen jaren in een overvloed aan andere games hebben gezien. De manier waarop alchemie zich in het gevecht bindt, maakt het echter behoorlijk bevredigend.
In plaats van alleen voedsel, elixers en andere verbruiksartikelen te maken, kun je je creaties in je inventaris plaatsen en voor onbepaalde tijd gebruiken, zolang je de beschikbare CC in een gevecht hebt om dit te doen. Dit, samen met het bouwen en upgraden van je wapens en bepantsering, betekent dat je jezelf een groot voordeel kunt geven met de juiste recepten. Vaak was het een kwestie van terugkeren naar het atelier en aan mijn recepten werken om het volgende obstakel te overwinnen als ik in een gevecht tegen mijn achterste werd geschopt.
Het nadeel van de focus op alchemie is dat het ervoor zorgt dat het spel stroomt als een rivier met gestolde melk. Je wordt vaak gestopt om iets voor iemand te maken en dat kan betekenen dat je de ingrediënten in het wild probeert te vinden. Het voelt gepast, als niets anders, maar het leidt tot veel gevechten, verkenning, dialoog, ambacht, stoppen, starten, stoppen, starten.
Het helpt niet dat de hoofdzoektocht anorganisch beweegt en dat je de kaart doorkruist op een manier die alleen snel reizen toelaatbaar maakt. Vaak kreeg ik geen idee waar ik heen moest, met alleen het volgende minimap-waypoint als mijn idee waar ik verder moest gaan. Het lijkt erop dat van je wordt verwacht dat je elke keer in een questjournaal kijkt als een doel is bereikt. Het werkt, maar er is iets vreemds aan het openen van je dagboek en het zien, 'en toen ging Ryza haar ouders bezoeken', als een flagrante indicatie van wat de game wil dat je daarna gaat doen.
De impact die deze structuur op het totale spel heeft, is onmogelijk te negeren, maar het verpest de pret niet volledig - het lijkt gewoon niet de meest effectieve manier om dingen op een rij te zetten.
Dat is ook niet te zeggen Atelier Ryza is geen leuk spel, dat is het zeker wel. Er is iets aanstekelijks aan zijn optimistische houding en absorberend aan zijn op crafting gerichte spel. Er is altijd iets beschikbaar om te ontgrendelen om de hoek; alles wat nodig is, is een specifieke set items die overal kan worden verborgen.
De personages hebben belachelijke ontwerpen en kleden zich alsof ze in de buurt van een warenhuisexplosie waren, maar hun persoonlijkheden zijn aardig genoeg. Hun problemen zijn klein en klein, maar soms is het leuk om een personage te hebben dat gemotiveerd is door persoonlijke groei in plaats van eigengerechtigheid of de dood van hun dierbaren.
Het is een verfrissende verandering van tempo van humeurige protagonisten die de wereld redden van ondubbelzinnig slechte schurken. Hoewel ik het leuk vind om plezier te hebben in modekwesties zoals Ryza's kont die hongerig haar shorts verslindt, had ik er plezier mee Atelier Ryza . Het is niet genoeg om me de rest van de serie te laten oprapen, maar als ik ooit in de stemming ben voor wat meer anime knutselen, zal ik ze waarschijnlijk een kijkje geven.
beste gratis dvd-ripper voor gecodeerde dvd's
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de recensent is gekocht.)
