review arslan the warriors legend
Dynastie anime
Koei Tecmo vermoordt het in de beat-'em-up actieruimte. Terwijl veel tegenstanders dat ten onrechte beweren Warriors games zijn 'hersenloze button-mashers', de studio is erin geslaagd om de serie al bijna 16 jaar interessant te houden, deels omdat het ons constant naar nieuwe locaties brengt.
The Heroic Legend of Arslan eigendom is waarschijnlijk nieuw voor de meesten van jullie daar, maar ik zou je niet laten afschrikken om te geven Warriors of Legend een schot.
c ++ willekeurig getal tussen 0 en 100
Arslan: The Warriors of Legend (PC, PS3, PS4 (beoordeeld), Xbox One)
Ontwikkelaar: Omega Force
Uitgever: Koei Tecmo
Uitgebracht: 9 februari 2016
Adviesprijs: $ 59,99
Een van de belangrijkste problemen met Arslan is dat het tot op zekere hoogte veronderstelt dat je bekend bent met het bronmateriaal. Dit zal waarschijnlijk een probleem zijn voor velen van jullie daar het een relatief obscure anime is. Ik ben behoorlijk verrast om te zien dat het gelokaliseerd is, de waarheid wordt verteld.
Het is echter niet zo moeilijk om te volgen, want de kern wordt meestal in de eerste paar hoofdstukken voor je ingesteld. De titulaire Arslan is de 14-jarige kroonprins van een koninkrijk die gedwongen wordt op te treden na een van de ergste oorlogen die zijn land ooit heeft meegemaakt, en hij zal een beetje hulp krijgen van zijn vrienden. Dat is allemaal een gegeven. Maar de ins en outs van elk personage, hun eigenaardigheden en achtergrondverhalen - veel daarvan gaan letterlijk verloren in de vertaling. Met een geschiedenis van drie decennia over meerdere mangavolumes en anime-aanpassingen, is er veel te ontleden. De menu-optie Encyclopedie helpt, maar het is slechts een pleister.
Dat wil niet zeggen dat een bepaald type persoon niet de wereld in kan worden getrokken - verre van dat - want dat is precies wat mij is overkomen. Arslan is flitsender dan eerdere games van Koei Tecmo (met de voor de hand liggende uitzondering van Piraat krijgers ), maar het raakt ook een paar zware onderwerpen, zij het op tertiair niveau, zoals slavernij en vrijheid. De anime-tussenfilmpjes zijn prachtig geïntegreerd en er is vaak een naadloze overgang naar gameplay. Merk op dat het volledig is geuit in het Japans en ondertiteld, zonder dubtrack.
Zoals verwacht, houdt hetzelfde tweeknopscombo-systeem stand. Combo's vloeien moeiteloos door zodra je ze oppakt, en de effectiviteit van meerdere mogelijkheden zorgt ervoor dat je niet alleen maar flaurt over wild stampende knoppen. Er is ook de toegevoegde bonus van blokkeren en ontwijken, evenals de klassieke 'musou'-superaanval en een special die uniek is voor elk personage. Toen ik meer van de cast begon te ontgrendelen, was ik verrast hoe weinig Omega Force zijn toevlucht tot klonen nam, geaccentueerd door genoemde speciale vaardigheden.
Narsus (een uitgesproken criticus van de status-quo) hanteert bijvoorbeeld een penseel. Welnu, een magisch penseel dat vallen kan zetten, aardbevingen kan vormen en regenboogexplosies kan veroorzaken. Daryun, de rechterhand van Arslan, doet denken aan een arm met paalarm Warriors personages zoals Guan Yu, maar hij sport enkele van de meest interessante animaties tot nu toe in de serie, met name zijn dapperheid te paard. Elam, een bescheiden jong kind, werd uiteindelijk een van mijn favoriete personages. Zijn boogvaardigheden overtreffen vandaag de meest uiteenlopende personages in actiegames. Eén gast gebruikt een luit! En de lijst gaat maar door.
Wisselen van wapens via de d-pad dient ook om je tactieken tijdens de wedstrijd te verwisselen. De 'Mardan Rush'-monteur is ook een opvallende functie, die een heel bataljon bijeenbrengt als een enkele eenheid, die in slechts enkele seconden allerlei chaos en doden veroorzaakt in duizenden. Er zijn ook verschillende leuke RPG-elementen aan Arslan . Je kunt maximaal drie vaardigheden uitrusten door middel van 'kaarten', die je kunt verdienen door specifieke doelen te voltooien of gewoon het spel te spelen, of door je verzameling te synthetiseren. Dit is leuk om te doen op hogere moeilijkheidsniveaus, maar het is niet iets dat je op normaal of lager moet micro, dus maak je niet te druk.
Maar al die flits en panache komen met een afweging: de baasgevechten zijn saaier dan je waarschijnlijk gewend bent. Er is hier een 'schild'-systeem, waarbij spelers een meter moeten afzwakken totdat ze de juiste schade kunnen aanrichten. De tactiek is meestal hetzelfde, omdat er zoveel mogelijk op hen wordt geslagen dat het je musou redt om de klap te geven na het kraken en herhalen. Het zou meer een verpletterend gevoel zijn als bijna elk niveau niet zo leuk was om door te spelen.
Als je een paar kleine problemen kunt oplossen die na verloop van tijd oplopen, Arslan: The Warriors of Legend zal je huckleberry zijn. Trouw aan Warriors Er zijn tal van verzamelobjecten te vinden, nieuwe wapens om te ontdekken, online en offline coöp en een gratis speelmodus. Zoals bijna elke Omega Force-game ervoor, speel ik deze al geruime tijd.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
