review alan wake
speel wow gratis privéserver
Alan Wake is een spel met een lange, lange geschiedenis. Voor het eerst aangekondigd in 2005, was deze 'psychologische actiethriller' oorspronkelijk in ontwikkeling voor de Xbox 360 en pc. Maar afgezien van een paar kleine details, bleef de ontwikkelaar van de game vreemd stil gedurende het overgrote deel van zijn vijfjarige ontwikkelingsgeschiedenis. Toen werd het aangekondigd als een exclusieve Xbox 360 met gemengde redenen geleverd door Microsoft en ontwikkelaar Remedy.
Een dergelijke legendarische ontwikkelingsgeschiedenis is meestal slecht voor de game in kwestie, maar Remedy en Microsoft hebben daar altijd vertrouwen in Alan Wake wordt een van de uitstekende titels van 2010. We hebben de duisternis bestreden door alle zes hoofdstukken van deze griezelige bos-rupsen en we zijn klaar om het definitieve oordeel te vellen.
Alan Wake : Meest verkochte pagina-keerder of rommelige erotische roman? Lees verder voor de volledige review.
(We hebben onze review omhooggeschoven en toegevoegd in een epische video review! -R3Y, Video.Destructoid.com)
Alan Wake (Xbox 360)
Ontwikkelaar: Remedy
Uitgever: Microsoft Game Studios
Uitgebracht: 18 mei 2010
Adviesprijs: $ 59,99
Spelers nemen de rol aan van de gelijknamige Alan Wake, een internationaal beroemde romanschrijver die lijdt aan een schrijversblok van twee jaar. Hij en zijn vrouw Alice nemen (serieus) een vakantie naar het Pacific Northwest-bergstadje Bright Falls, een rustige maar excentrieke plek met meer dan een beetje Twin Peaks smaak. Het duurt echter niet lang voordat de bochten voor de sinistere dingen veranderen. Alice wordt vermist en Alan begint manuscriptpagina's te vinden voor een boek dat hij zich niet kan herinneren, een boek dat langzaam waarheid wordt en een oorlog dicteert tussen licht en donker.
Alan Wake is opgesplitst in zes hoofdstukken, met elk een apart thema, een verhaallijn en een op zichzelf staande gameplay. Hoewel het vooral een esthetische keuze is, werkt de beslissing om het spel in hoofdstukken te splitsen verrassend goed, geholpen door een aantal juiste (en onverwachte) liedkeuzes die elke fase van het spel afsluiten en zorgen voor een vrij onbetaalde videogame-soundtrack. Hoewel het grootste deel van Alan Wake wordt doorgebracht in de griezelige bossen van Bright Falls, elk hoofdstuk weet zich toch anders te voelen, met een ultiem doel dat aansluit bij het grotere verhaal.
hoe open je een torrent-bestand
Verhalende stijl is zeker Alan Wake 's sterkste punt, en de plot wordt geleverd met onmiskenbaar vertrouwen en slanke productiewaarden. Het verhaal zelf kan op sommige plaatsen een beetje overdreven zijn en er wordt van spelers verwacht dat ze gewoon 'gaan' met enkele van de meer extreme concepten en dialogen, maar uiteindelijk het gevoel van de tv-serie uit de jaren '80 Alan Wake is een indrukwekkende prestatie. Zelfs wanneer het spel grenst aan het cheesy en ronduit dom, slaagt een sterk gevoel voor karakter en af en toe een vleugje humor erin om het goed te maken. Tegen de tijd dat het verhaal zijn einde nadert, zouden er niet veel spelers meer tevreden moeten zijn.
Wat de gameplay zelf betreft, zijn de dingen enigszins fragmentarisch. Er is meer hit dan mis, om eerlijk te zijn, maar er zijn een paar opvallende fouten Wake weg van perfectie. Het meest opvallende is dat de gevechten nogal vlekkerig zijn en veel te vaak afhankelijk zijn van hinderlagen en goedkope schoten om een gevoel van uitdaging te behouden. De ontwijkknop lijkt ook erg onbetrouwbaar en kan vaak terug in een muur ontwaken of hem zelfs van een klif laten vallen. De meerderheid van de sterfgevallen waarin ik leed Alan Wake kwam van slechte ontwijkingen, goedkope schoten en het afvallen van dingen, die allemaal niet mijn schuld aanvoelden.
Het is jammer, want het vechtsysteem is ondanks alle fouten erg cool. De vijanden, bekend als de Taken, zijn mensen die bezeten zijn door duisternis, met licht als hun voornaamste zwakte. Hoewel geconsumeerd met duisternis, zijn ze onoverwinnelijk, dus Wake moet ze blootstellen aan licht en ze kwetsbaar maken. De meest gebruikelijke manier om dit te doen is een zaklamp op ze te laten schijnen en de straal omhoog te draaien (ten koste van de levensduur van de oplaadbare batterij), en zodra de duisternis is verdreven, kan Alan ze afmaken met een van de verschillende standaard vuurwapens. Er zijn ook 'poltergeist items' - levenloze objecten bezeten door duisternis - die moeten worden uitgeroeid met langdurige blootstelling aan licht. Naarmate de 'Dark Presence' van de game sterker wordt, bezit hij auto's en maaidorsers, wat leidt tot een aantal nogal heftige eindgevechten.
In de loop van het spel Alan Wake struikelt over allerlei nuttige wapens, zoals fakkels die op afstand worden gehouden, flitsgranaten die het gebied van vijanden in een oogwenk kunnen vrijmaken, en milieutools zoals schijnwerpers en 'veilige haven'-lampen die Wake beschermen, zijn gezondheid hervullen, en decimeer elke genomen die hem achtervolgt. Ruimtelijk bewustzijn, ervoor zorgen dat je goed oplet en een flare bij de hand houden is de sleutel tot overwinning, en sommige van de grotere gevechten kunnen zorgen voor gespannen gaming. De gevechten worden in de steek gelaten door het ontbreken van een efficiënt doelsysteem dat ertoe leidt dat Alan af en toe schoten mist, en de eerder genoemde neiging voor Genomen om goedkope schoten en rugaanvallen te landen zonder voldoende waarschuwing, waarvan sommige de gezondheid tot halverwege kunnen verminderen.
Naast gevechten zullen zeer eenvoudige platforming en beperkte QTE-secties hun hoofden achterna gaan. Generators starten door op tijd op de 'A'-knop te drukken met een draaiende schijf is bijzonder effectief en kan heel eng zijn als je probeert een lamp aan te steken met een leger van Taken op je rug. Wat de platforming betreft, is de game in de steek gelaten met een aantal zeer dodgy hitdetectie die Wake ziet worstelen om op bepaalde oppervlakken goed te landen en soms gewoon van een richel valt. Bijna elke sprong die Wake maakt, of deze nu cruciaal is of anders, lijkt te eindigen met een zware botsing en moeite om een staande animatie terug te krijgen. Het heeft geen grote invloed op de algehele game, maar toch is het een vreemde quasi-glitch.
qa vragen en antwoorden voor ingenieursinterviews
Remedy scoort zeker punten voor sfeer, die Alan Wake biedt in overvloed. De manier waarop licht en donker met elkaar in contrast staan, en het gevoel dat spelers altijd worden achtervolgd en gecontroleerd door een sinistere 'Dark Presence' die vaak het omliggende bos kauwt, is prachtig en zorgt voor een van de meest memorabele en unieke ervaringen om te hebben raakte de Xbox 360 lang. Een enorm, enorm krediet moet ook naar de Taken zelf gaan, met hun verminkte spraakpatronen en bizarre beschuldigingen gebaseerd op hun vorige levens als mensen (bijvoorbeeld een voormalige parkwacht die schreeuwde over het zorgen voor beren). The Taken zorgen voor absurde vijanden, maar tegelijkertijd ook effectief, zenuwslopend en onvergetelijk.
De game is een van de meest visueel voltooide 360-games die er zijn. Hoewel het geen van de nieuwste PS3-games zal verslaan in termen van ruwe grafische kracht, heeft de game een fantastische en suggestieve artistieke stijl, en er zijn een aantal prachtige setpieces en verlichting. Dat gezegd hebbende, kunnen de fakkeleffecten soms een beetje te aanmatigend zijn en kunnen sommige objecten - zoals verborgen lichtgevoelige berichten verspreid over de omgeving - moeilijker te zien zijn in plaats van gemakkelijker. De geluidsafdeling is eersteklas, met hoogwaardige stemacteurs, uitstekende muziek en veel spookachtige geluidseffecten. De gezichtsanimaties hadden echter meer dan wat werk kunnen gebruiken.
Alan Wake heeft een aantal zeer duidelijke fouten, maar dit is nog steeds een uitstekende ervaring die al zijn problemen opweegt met enkele echt unieke en speciale momenten, tonnen karakter en een verhaal dat overtuigend inventief weet te zijn, ondanks zijn neiging om in een enigszins dom territorium te buigen . Alles wat het zou kunnen doen om de speler te irriteren, wordt snel goedgemaakt met een consequent opvallend karakter, intrigerend filmpje of spannende confrontatie met een opdringerige kracht van bezeten en gibberende berghokken. Alan Wake draagt zijn eigen afwijkende gevoel voor stijl met trots en alleen dat verdient genoeg krediet om te besteden aan inefficiënte ontwijking of oneerlijke hinderlaagaanvallen.
Kortom, het is een must-have Xbox 360-titel die zorgt voor een frisheid en dynamiek die horror games de afgelopen jaren pijnlijk hebben gemist. En het heeft dit allemaal gedaan zonder een ongemakkelijke, ongegronde, slecht passende seksscène!
Score: 9,0 - Fantastisch (9's zijn een kenmerk van uitmuntendheid. Er kunnen fouten zijn, maar ze zijn te verwaarlozen en veroorzaken geen enorme schade aan wat een opperste titel is.)