review a plague tale innocence
Zegen de beesten en kinderen
Zo nu en dan verschijnt er een titel op de videogamemarkt die alle passie en talent van de scène 'AAA gaming' heeft, maar zonder het budget of de marketingmachine van een Warner Bros. of een Activision in de hoek. Desondanks vinden sommige van deze 'mid-tier'-releases kritisch en / of financieel succes. Titels zoals de bekroonde Ninja Theory Hellblade oude terug naar zijn een duidelijk voorbeeld.
Publisher Focus Home Interactive lijkt verkocht te zijn met het idee dat je geweldige, winstgevende games kunt uitbrengen zonder de aandelenmarkt te failliet te laten, je personeel te ruïneren, te vertrouwen op jaarlijkse opvolgers of te starten met een tweejarig DLC-plan. In de zomer van 2018 heeft Focus Dontnod's uitgebracht vampier , die erin slaagde om kort na één maand winst te maken, voordat hij uiteindelijk meer dan een miljoen exemplaren verschoof.
Focus hoopt nu op vergelijkbaar succes met deze nieuwste onbekende entiteit, A Plague Tale: Innocence . Ontwikkeld door de Franse outfit Asobo Studios, Een pestverhaal is een somber verhaal over moed, verlies en politieke onderdrukking, tegen de achtergrond van een van de meest gruwelijke periodes in de geschiedenis. Het is ook een van de beste games die ik dit jaar heb gespeeld.
A Plague Tale: Innocence (PS4 (beoordeeld), pc, Xbox One)
Ontwikkelaar: Asobo Studios
Uitgever: Focus Home Interactive
Uitgebracht: 14 mei 2019
Adviesprijs: $ 4 9.99
Stel in 14e eeuws Frankrijk, A Plague Tale: Innocence is het verhaal van een moedig jong meisje, Amicia De Rune, en haar nog jongere broer Hugo, die al sinds haar geboorte ziek is. Kinderen van nobel bloed, de familie De Rune is er tot nu toe in geslaagd om de heersende dood te ontlopen die door het hele land sluipt, gedragen door een ondergronds leger van zwarte ratten. Dat is tot een bijzonder gewelddadige ochtend, wanneer de De Rune-kinderen worden gedwongen hun weelderige huis te ontvluchten, verdreven door een bloedige aanval van die angstaanjagende verdedigers van religie: The Inquisition.
Amicia en Hugo hebben al op één dag meer horror gezien dan enig kind in hun leven, en jagen nu als dieren door de soldaten van de Inquisitie en vluchten diep naar het district Aquitaine. In de loop van deze donkere en schijnbaar hopeloze reis zal Amicia worden gedwongen om een eigenzinnige, onverschrokken jonge vrouw te worden, die onmogelijke kansen afweert in de vorm van een bataljon van zwaarbewapende soldaten, evenals de angstaanjagende knaagdierdreiging die plaagt letterlijk het platteland.
Gelukkig zijn de broers en zussen niet helemaal alleen. De pest heeft misschien velen gedood, maar er zijn maar weinig overlevenden, mede-vijanden van autoriteit, die Amicia en Hugo onderweg zullen tegenkomen. Al snel worden onze tweeën een partij die, in de minderheid en overtroffen, moet vertrouwen op ruwe wapens, uitvlucht en de oude wetenschap van alchemie om te ontsnappen aan het district, de inquisitie, en de krioelende tanden en klauwen die ze allemaal proberen te slikken.
Een pestverhaal is een lineair single-player stealth-avontuur, afgewisseld met puzzelelementen van het hefboomtrekkende, box-duwende type. 'Lineair' wordt benadrukt. Dit is geen open-wereldspel, er zijn geen meerdere paden te kiezen, en hoewel geheimen bestaan, zijn ze meestal alleen de ontdekking van extra munitie en voorraden. Eerst en vooral Een pestverhaal is een stealth-titel, waarbij elk hoofdstuk van de reis van de broers en zussen is verdeeld tussen ontsnappende roedels knaagdieren of sluipende langs potige bewakers, die in staat zijn Amicia in één klap neer te halen.
De De Runes moeten vertrouwen op teamwerk en bedrog om door elke locatie te dringen, of ze nu afleidingen creëren, breekbare voorwerpen gooien, lichten doven of de omgeving gebruiken om langs hun vijanden te kruipen - of zelfs te elimineren. Als het gaat om het omgaan met ratten, is licht het belangrijkste wapen, met spelers die lateraal denken gebruiken en nabijgelegen vuren, braziers, lantaarns en zelfs het weer om zich een weg te banen door de knaagdieren. Deze sequenties zijn griezelige en intense zaken, met een echt gevoel van voldoening tot hun voltooiing.
Terwijl het tweetal door het platteland reist, maakt een zeer eenvoudig crafting-systeem het mogelijk om tools en poeders te creëren om de kansen in het voordeel van Amicia te verbeteren. Lichtbommen, kleine explosieven, zelfs slaapstof kunnen worden gebruikt om de slechteriken te ontwijken. Wanneer al het andere faalt, is Amicia gewapend met een ruwe slinger, en wee elke soldaat die haar licht schiet, opdat ze geen rots vinden die in hun schedel is ingebed. Door het beste hun weg door gevaar te kiezen en alle beschikbare opties te gebruiken, moet Amicia het duo in veiligheid brengen.
Stealth in gaming is niet voor iedereen weggelegd. Het kan een langzaam bewegende, zelfs saaie aangelegenheid zijn. Om de lineariteit te bestrijden, Een pestverhaal houdt spelers betrokken bij briljante personages, een geloofwaardige dialoog en echt van invloed op momenten van pathos, vriendschap en wreedheid. In de downtime tussen actie, gaan Amicia, Hugo, hun metgezellen - en vijanden - een volwassen, realistisch gesprek aan, dialoog die de cast echt tot leven brengt. Het stemacteren (ik speelde het spel in het Frans en ik sterk raad spelers aan hetzelfde te doen) is ontroerend en genuanceerd.
Hugo's kinderachtige nieuwsgierigheid is realistisch, niet oubollig. Gesprek is natuurlijk, stroomt vaak en toch, net zo belangrijk, Een pestverhaal weet wanneer hij helemaal niets moet zeggen, waardoor de beelden het gewicht van het drama kunnen dragen. Muziek speelt ook een belangrijke rol, met een string-zware score die wordt gebruikt voor een groot emotioneel effect, terwijl snel rommelen gepaard gaat met het oprukkende rattenleger.
Elk spel kan niet zijn God van de oorlog op de afdeling looks, maar Een pestverhaal maakt optimaal gebruik van zijn hulpbronnen, gaat verder dan zijn beperkingen en biedt weelderige bossen, warm verlichte kerken en mooie wandelingen langs kabbelende beekjes. Aan het andere uiterste wordt Amicia gedropt in donkere sloppenwijken gevuld met etterende lijken, naoorlogse slagvelden en beangstigende ondergrondse holen, met kleine ogen die vanuit alle hoeken en gaten turen. Een pestverhaal creëert een unieke setting, die erin slaagt om in gelijke hoeveelheden te genieten en walgen. Karaktermodellen zelf hebben indrukwekkende structuren, zelfs als bepaalde animaties onmiskenbaar janky zijn.
Zich ervan bewust dat het verhaal de aas-in-de-hole is, Een pestverhaal kiest ervoor om niet te verzanden in de details. Het game-ontwerp is gestroomlijnd, waardoor de tijd die in menu's wordt doorgebracht, wordt geminimaliseerd en de optie om op side-quests te spelen volledig wordt verwijderd. Hierdoor kan de speler zich concentreren op de urgentie van het dramatische gewicht van het verhaal. Het proces tegen de De Rune-kinderen - en hoe het hen als mensen vormt - is emotioneel en hartverscheurend. Het paar wordt gedwongen snel op te groeien, hun nobele afkomst achter zich te laten en toevlucht te nemen tot moreel dubieuze handelingen om het leven van zichzelf en de mensen om hen heen te behouden.
net interviewvragen en antwoorden voor ervaren
Uiteindelijk in het hart van Een pestverhaal ligt een standaard stealth-avontuur, niet meer of minder. Maar deze overdreven vertrouwde actie is op zichzelf zo volkomen in balans, zo rijkelijk geënsceneerd en door de voortdurende benarde situatie van zijn personages zo'n doel gegeven, dat het bijna onmogelijk lijkt om deze onwaarschijnlijke partij helden niet tot hun dramatische einde te brengen.
A Plague Tale: Innocence is een grimmig, aangrijpend en fantastisch avontuur. De solide stealth-gameplay biedt weinig nieuw, maar de unieke setting, de personages, de uitstekende dialoog en de beklemmende sfeer, maken die lineariteit meer dan goed. Voeg hieraan een slank ontwerp, een emotionele score en een toewijding aan verhalende focus toe, en Een pestverhaal verdient het te worden aangekondigd als een van de allerbeste avonturen van 2019.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
