Pachio-Kun: Maboroshi no Densetsu voor PC-Engine CD brengt ieders favoriete enabler terug

pachio kun maboroshi no densetsu voor pc engine cd brengt ieders favoriete enabler terug

I over gesproken Pachio-Kun enige tijd geleden voor mijn Famicom Friday-column omdat ik het idee van een antropomorfe pachinko-mascotte grappig vond. Destijds merkte ik het duizelingwekkende aantal games in de serie op: minstens twaalf.

hoe eclipse in te stellen voor c ++

Ik bezit meer Famicom-titels, maar ik was niet van plan er iets van te maken Pachio-Kun . Het was leuk om feiten over de Japanse gokindustrie te spuien, maar dat zou ik onmogelijk voor meerdere artikelen kunnen doen. Maar toen kreeg ik het Analoge Duo.

Toen ik het recenseerde, wilde ik games op schijf kopen om te testen, dus bestelde ik er een aantal in Japan. Ze kwamen niet op tijd. Sterker nog, ze arriveerden slechts enkele uren nadat mijn recensie live ging. Typisch. Ik was op zoek naar goedkope spellen en kwam er twee tegen Pachio-Kun Titels die mij in verwarring brachten. Waarom heeft een pachinko-spel tussenfilmpjes, vroeg ik me af. Waarom staat er een rare hamerman op de cover? Ik kan online nooit veel informatie over de serie vinden, dus ik moest het zelf uitzoeken.

Jij bent patchinkan daioh!

Pachio-Kun: Maboroshi geen Densetsu werd in 1991 uitgebracht op de PC-Engine CD-ROM². Het begint net als de Famicom-spellen, waarbij je met je bolvormige zelf naar een pachinko-salon gaat om te proberen veel te winnen.

Ik ga in dit artikel niet in op de achtergrond van het Japanse goktijdverdrijf. Dat deed ik (slecht) de laatste keer dat ik het erover had Pachio-Kun , die je hier kunt lezen . Of misschien lees dit artikel van Business Insider, dat mogelijk meer inzicht biedt. Het enige wat je moet weten is dat de populariteit ervan explodeerde als een manier om de strenge Japanse anti-gokwetten te omzeilen. Het is een soort kruising tussen een gokautomaat en een flipperkast. Je kiest de kracht waarmee de ballen worden gelanceerd en probeert ze naar verschillende scoringsgaten te leiden om meer ballen te winnen. Het doel is om alle ballen uit een machine te laten lopen.

Nadat je hebt gewonnen bij een paar machines in de eerste salon, keert Pachio-Kun terug naar huis en ontdekt dat zijn vrouw Ginko ('gin' betekent zilver, niet zoals de plant) is ontvoerd en wordt vastgehouden voor losgeld. Voordat Pachio-Kun de hoop kan opgeven, verschijnt er een magische pachinko-tovenaarskoning die hem zegt terug te gaan naar de pachinko-salon... om pachinko te spelen. Ik verzin dit absoluut niet.

De vraag om losgeld bestaat uit plannen of ontwerpen voor de titel ‘Maboroshi’, die gewoonlijk wordt vertaald als ‘fantoom’. Het spel heeft het geschreven in katakana, maar de kanji in de titel heeft betrekking op die betekenis. Hoe dan ook, na het leegmaken van de ballen van nog een paar machines, geeft de kassamedewerker van de pachinko-salon Pachi-kun een deel van de plannen. Er is hem verteld dat elke pachinko-salon één stuk van het document heeft.

Java-programmeer interviewvragen en antwoorden voor eerstejaars

Nu wil ik erop wijzen dat Pachio-kun geen idee had dat de pachinko-salon dit had. Zijn vrouw wordt ontvoerd en een magische spookkoning breekt zijn huis binnen om hem te vertellen meer pachinko te spelen. Hij zegt alleen maar: 'Oh, oké, dat is logisch', en keert terug naar zijn gokverslaving. Toevallig krijgt hij een hete streak die hem een ​​deel van het losgeld oplevert. De magische Pachinko-koning vertelt hem dat er tien stukken zijn en dat Pachi-kun ze allemaal moet winnen. Ik herken een enabler als ik er een zie.

Ballen

Dus ja, de rest van Pachio-Kun: Maboroshi geen Densetsu reist van salon naar salon en speelt pachinko. Ze hebben allemaal een bepaald aantal machines die inbreuk maken op het auteursrecht, waar je de ballen uit moet zuigen voordat je een nieuw deel van de plannen krijgt. Het aantal voor elke locatie voelt voor mij willekeurig. Elke salon beschikt over een verscheidenheid aan verschillende machines die tijdens het spel worden herhaald, en er is geen regel die zegt dat elk van je overwinningen op verschillende opstellingen moet plaatsvinden.

Niet elke machine is hetzelfde, ook al hebben ze hetzelfde thema. Ik merkte dat ik gemakkelijk een tafel met de naam Telefoon kon afruimen, maar niet elk telefoonapparaat is vriendelijk. De pinnen zijn in verschillende richtingen gebogen, en dat heeft invloed op waar de ballen naartoe gaan. Je kunt de pinnen op elke tafel van dichtbij bekijken, en in eerste instantie was het mijn bedoeling om de ins en outs van het lezen ervan te leren. Niet ver in het spel vond ik het echter gemakkelijker om er ongeveer 50 ballen in te pompen om te testen of ze zouden gaan waar ik ze nodig had. Zo niet, dan zou ik doorgaan naar de volgende.

Ik merkte dat sommige machines over het algemeen meer bereid waren om uit te betalen. Zoals ik al zei, was telefoon daar een van, maar in wezen heeft elke machine waarmee je kleine jackpot-tijdsbestekken kunt activeren de neiging om de goederen te geven. Zoals die waarbij je je ballen tussen de benen van een aap moet krijgen. Omgekeerd had ik een hekel aan degenen waarbij het krijgen van ballen in een bepaald gat een gokautomaat zou activeren. Ik weet niet zeker of de kansen bij elk van deze machines anders zijn, maar ik denk niet dat ik ooit een jackpot heb gewonnen.

Thunderhards zijn weg!

Zelfs als je eenmaal een idee hebt hoe je kunt winnen bij pachinko, kost het daadwerkelijk voltooien van een machine veel tijd. En gedurende deze tijd zul je veel tijd besteden aan het maken van fijne aanpassingen aan de hendel en dan... kijken naar de ballen die vliegen. Ik ben zelf geen gokker, maar ik vond dit niet erg stimulerend.

Het is echter verrassend hoeveel context een game kan lenen. Ik zei dat ik in het origineel misschien drie machines had voltooid Pachio-Kun , maar ik heb nog veel meer afgerond Pachio-kun: Maboroshi geen Densetsu . Ik wilde steeds meer van het absoluut waanzinnige verhaal zien en zien welke nieuwe locatie vervolgens zou worden ontgrendeld. En eigenlijk is er veel variatie als het gaat om melkstallen, ook al hebben ze gewoon een andere mix van dezelfde machines.

Af en toe kom je misschien een bonusmachine tegen waar je een korte minigame speelt om een ​​paar extra ballen te winnen of te verliezen. Dan zijn er overal quizzen die ervoor zorgen dat een rare quizman enthousiast tegen je schreeuwt. Mijn kennis van de Japanse taal is zo verbeterd dat ik op zijn minst de namen van de machines kon lezen en ongeveer kon begrijpen wat de mensen me vertelden, maar ik had geen hoop in deze quizzen. Ik denk dat als ik ze zelfs maar zou kunnen begrijpen, mijn kennis van Pachinko me verloren zou laten.

Over Japans gesproken, dat denk je misschien Pachio-Kun is bedoeld voor kinderen als een slinkse manier om op jonge leeftijd een gokverslaving aan te wakkeren. De mascotte is schattig en het verhaal is eenvoudig te begrijpen op oppervlakkig niveau. De tekst gebruikt echter veel kanji, het meest ingewikkelde Japanse schrijfsysteem dat in de loop van de tijd moet worden opgebouwd. Normaal gesproken gebruiken games voor een jonger publiek alleen de meest voorkomende kanji of gebruiken deze helemaal niet. Dus in het beste geval probeert het tieners mee te zuigen in een gokleven. Je hoeft echter niet echt de taal te kennen om ver te komen Pachio-kun: Maboroshi geen Densetsu . Ik ben daar het bewijs van.

c # versus c ++ versus java

Niet gokken

Pachio-kun: Maboroshi geen Densetsu werd geleverd met een speciale pachinko-controller voor de PC-Engine. Het eerste dat je ziet als je het spel start, is de vraag of je de pachinko-controller wilt gebruiken of een normale. Ik heb er geen gekregen. Ze zijn helemaal niet duur. Ik weet alleen niet zeker of ik dat extra beetje onderdompeling nodig heb.

Het is raar, maar uiteindelijk heb ik echt genoten van mijn tijd ermee Pachio-kun: Maboroshi geen Densetsu . Eigenlijk is het spelen van pachinko voor mij nog steeds een beetje saai, maar de beloningen van korte vignetten en nieuwe locaties hielden me op de been. Er is een mooie mate van detail en charme die verder gaat dan het gokken, waardoor het de moeite waard is. Veel games komen neer op gewoon grinden, en het is vaak de context die ze de moeite waard maakt. Dat is niet echt een aanbeveling.

Voor eerdere Weekly Kusoge, check deze link!