review pokemon sun
Wat? Het evolueert!
Hoewel mijn interesse in Pokémon is afgenomen, ik zal altijd een fan in hart en nieren zijn, nieuwsgierig om te zien waar de serie vervolgens naartoe gaat en dromen over welke vorm het ooit op een dag ver in de toekomst zou kunnen aannemen.
De originele games en de daaruit voortvloeiende multimedia-rage kwamen op een geschikt moment in mijn jonge leven. Ze hebben een onuitwisbaar teken achtergelaten, en ik weet zeker dat velen van jullie kunnen vertellen. Maar zelfs als je al die jaren niet gepassioneerd bent gebleven - zelfs als je je sinds de Game Boy-dagen niet meer hebt gevoeld - is er een speciale kwaliteit aan Pokémon Sun en Maan . Ik weet niet dat het mogelijk is om zowel nieuwe als oude fans echt te plezieren, maar deze generatie komt veel dichter bij het bereiken van dat verheven doel dan ik ooit had voorspeld.
Pokémon Sun (3DS)
Ontwikkelaar: Game Freak
Uitgever: The Pokémon Company
Release: 18 november 2016
Adviesprijs: $ 39,99
hoe dat-bestanden op Windows te bekijken
(Bekijk ook onze review van Pokémon Moon .)
De grootste verrassing van Zon voor mij zijn de inspanningen van Game Freak niet om al lang bestaande ontwerp eigenaardigheden en tijdverspillende elementen op te ruimen waar velen van ons door de jaren heen mee hebben leren leven, hoewel ik dat wel ben zo dankbaar om dingen als HM's te zien verdwijnen bijvoorbeeld voor wat hopelijk voor altijd blijkt te zijn.
Integendeel, wat me het meest overrompelde Zon is zijn verhaal en karakterisering. Het is ... vaak geweldig! Zoals altijd ben je op een groots avontuur om nieuwe en vertrouwde wezens te vangen en de beste trainer van het land te worden. Die brede stokes zijn niet veranderd en zullen waarschijnlijk nooit veranderen.
Maar nu, meer dan enig ander Pokémon voorheen voelde ik een connectie met de mensen om me heen, hun motivaties en hun erfgoed. Bijna iedereen is sympathiek, of het nu de happy-go-lucky professor is, je vriendelijke 'rivaal', de eilandleiders die opkomen voor wat traditioneel gymleiders zouden zijn, of zelfs de goofy-als-hell punkclan Team Skull. De vrolijke toon van de game is een doorslaand succes.
Voor een keer baalde ik me niet door de tekstprompts terwijl ik van punt A naar punt B kwam. Een deel daarvan staat in het verhaal - waarvan ik gewoon zal zeggen dat ik me voor de duur van 30 uur bezig hield en het liet staan daarbij - en een deel ervan staat aan Zon gerichte structuur. Het is een trage start in het begin met duidelijke progressiepoorten, en dat zal ongeduldige spelers zeker storen, maar het eindresultaat is een zelfverzekerder, knap verhaal.
In plaats van je los te laten stuiteren van stad tot stad totdat je The End bereikt met een door strijd gehard team, Pokémon Sun omvat de eilandlevencultuur en het gemeenschapsgevoel van de regio Alola. Dit is geen eenzame reis, of jij versus de wereld - het is een overgangsritueel, een ritueel waar veel leden van de centrale cast en zelfs zijpersonages op hebben gespeeld. Dat moet je nog wel doen verdienen je een weg naar de top, maar er is een echt gevoel dat de Alolan-mensen willen dat je tot het uiterste gaat slagen.
Dat gevoel van verandering vloeit ook over in de gameplay met tal van afwijkingen van de serieformule, waarvan ik het meest extatisch ben om te zien. Ik kan niet elk aandachtspunt detailleren (ik doe nog steeds veel ontdekkingen in de post-game), maar dit zijn enkele van de belangrijkste.
Verplichte HM's? Weg en goede raad. Ongeacht je huidige feest of algehele verzameling, je kunt naar believen speciale Pokémon inschakelen om dingen te doen zoals vliegen, vliegen, surfen of obstakels omzeilen.
Sportscholen en sportschoolleiders? Opnieuw gedefinieerd. Je tests op de vier eilanden omvatten meer originele puzzeloplossende en verkennende taken, evenals directe gevechten tegen stoere 'Totem Pokémon' en zwaardere 'Island Kahuna' trainers. Het is geen enorm vertrek op papier, maar de tweaks kloppen wel.
Mega-evoluties? Buitenspel gezet. Hoewel de bestaande uiteindelijk toegankelijk zijn, is de nieuwe gimmick voor de doeleinden van het verhaal Z-Moves. Dit zijn krachtige eenmalige gevechten die je - en, angstaanjagend, AI-trainers - tot vernietigend effect kunt brengen. Hoewel de extravagante animaties uiteindelijk die 'wow'-factor afschudden, brachten ze me een beetje dichter bij mijn Pokémon. U zult niet iedereen willen uitrusten met de uitrusting die nodig is voor Z-Moves, maar ze kunnen een cruciale rol spelen in uw strategieën.
hoe cross-site scripting te testen
Dan zijn er de vele gebruiksupdates die lang geleden hadden moeten gebeuren, maar nog steeds als een godsgeschenk voelen. Mijn favoriete functie is dat je nu, wanneer je een wilde Pokémon vangt, de mogelijkheid hebt om het op dat moment in je party te plaatsen. Je kunt zijn vaardigheden vergelijken met die van je team en de Pokémon die hij vervangt naar je pc sturen, dus je hoeft je avontuur niet in de wacht te zetten. Er zijn genoeg karwei-achtige aspecten afgezwakt of losgesneden die in het algemeen Zon is gewoon een genot om te spelen.
Sommige van de nieuwe creatures zijn mijn favorieten in het recente geheugen, hoewel ik het niet kan helpen, maar wou dat er hier meer nieuwe gezichten waren. Zelfs met de post-game die dit gevoel helpt verlichten, ben ik nog steeds een beetje onder de indruk. Dat gezegd hebbende, ik ben dol op het traceren van de ecologische en folkloristische wortels van Pokémon in de echte wereld, dus het is onnodig te zeggen dat ik de bokserkrab en de uil met pijlkraag zal koesteren.
Evenzo zijn de Alola-varianten van klassieke monsters zoals de 'hoogmoedige' Meowth en lachwekkend lange nek Exeggutor, die veranderde verschijningen en vaardigheden hebben aangenomen die beter geschikt zijn voor hun eilandomgeving, geniaal. Het is een slimme nostalgie en een manier om de overlevering verder uit te werken. Ik hoop dat deze aanpak de nieuwe norm wordt voor Game Freak in de toekomst. Er is zo'n put om uit te putten.
Hoewel het veel te vroeg is om te vertellen wat de erfenis van de zevende generatie zal zijn, voelt het op dit moment als een substantiële stap in de goede richting. Dit is de meest geboeid ik ben geweest met een Pokémon spel sinds het origineel Zilver en Goud en hun DS remakes. Als ik teleurgesteld ben in iets belangrijks Zon (anders dan de vervelende maar acceptabele vertraging op de standaard 3DS), is het dat de makers het experiment niet verder hebben genomen. ik snap het Pokémon is een bankwaardige instelling geworden en verandering kan alleen realistisch zo snel gebeuren, maar de risico's die ze hier hebben genomen, zijn bijna allemaal de moeite waard geweest.
Simpel gezegd, Pokémon heeft me nog nooit levendiger gevoeld dan in Zon en hoewel ik hoge verwachtingen had, kan ik niet zeggen dat ik dat zag aankomen. Deze serie haalt onze verbeelding in.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
