review persona 5 dancing starlight
unit test integratie test systeemtest
Hart, gestolen
Ondanks het werpen van een breed net tot de Shin Megami Tensei fandom is bezorgd, Persoon 5 bestaat nog steeds binnen een niche. Niet iedereen zal een surrealistische ravotten willen spelen door het land van Japan onder begeleiding van een pratende kat en dat is prima.
Nog minder mensen zullen aan een muzikale reis in de wereld van beginnen Persoon 5 en dat is net zo goed.
Persona 5: Dancing in Starlight (PS4 (beoordeeld), Vita)
Ontwikkelaar: P-Studio
Uitgever: Atlus (WW), Deep Silver (EU)
Uitgebracht: 24 mei 2018 (JP) / 4 december 2018 (WW)
MSRP: P3 / P5 PS4 ($ 59,99), P3 / P5 Vita ($ 39,99), P3 / P4 / P5 PS4 ($ 99,99)
Zoals vele ritmespellen van weleer, verschijnen pictogrammen op het scherm en je moet ze raken. Omhoog, links, omlaag, driehoek, cirkel, X en af en toe een analoge stick: dat is alles wat je moet oppakken Persona 5: Dancing in Starlight en begin met spelen. Sorta.
Van daaruit moet je het concept van unisono (multi) noten, holds (duh) en dubbele noten (tikken tikken) begrijpen, evenals de 'scratch'-mechaniek die even wennen is (de lijnen die analoge invoer aangeven kunnen zijn in het begin moeilijk op te merken). Voor ritmefanaten is dit iets dat je van nature zult oppikken, voor alle anderen is er een beetje een bocht. Ik ben dol op de eenvoud en de uitdaging die de moeilijkere moeilijkheidsgraad biedt. De game gooit meer noten naar je toe, maar niet veel concepten, waardoor de muziek kan ademen.
Maar het beste deel van Dansen in Starlight is de wereld zelf, aangezien het bronmateriaal de ritmekern enorm ten goede komt. Als je hebt gespeeld Persoon 5 voordat je gaat krijgen veel eruit. Het is meestal op het gebied van extra interacties tussen castleden en dergelijke, maar de persoonlijkheid van Persoon 5 De heroïsche Phantom Thieves of Hearts-crew schijnt hier doorheen. Je weet hoe je het goed zou doen PaRappa de Rapper en behaalde 'U Rappin Cool', zou de scène veranderen? Dit heeft dat. Afhankelijk van het feit of je bepaalde reeksen bars wel of niet raakt, springen je vrienden erin en dansen ze op, wat nooit faalt om een glimlach op mijn gezicht te toveren.
Ik graaf ook de duidelijke ontgrendelingsdoelen voor extra sociale interacties, de volledig ingesloten (of nagesynchroniseerde) schakelaar voor zang en het leuke kostuum ontgrendeld. Getuige zijn van Morgana (de eerder genoemde feisty cat) met letterlijk iedereen communiceren is genoeg om me te laten zorgen voor anders zinloze uitdagingen en outfits waar Atlus veel te vaak voor kiest.
Trouw aan persoon vorm er is een zware nadruk op progressie in de vorm van een (meestal dialoog-zware) campagne, maar ik wilde meer modi zien ... en liedjes trouwens. Als we het grotere geheel bekijken, is Atlus uiteindelijk een gigantisch spel opgesplitst in drie, zoals Persoon 3 , 4 en 5 hebben allemaal hun eigen items in deze subseries. Het punt is dat ze allemaal groter hadden kunnen zijn. Wijzigingen en regelparameters zijn leuk als je echt korrelig wilt worden en een bepaald nummer telkens opnieuw wilt spelen, maar als je klaar bent, moet je echt liefde de muziek om betrokken te blijven. En ik doe.
Persoon 5 bestaat uit enkele van de beste muziek uit de gamegeschiedenis, periode. Dat geldt niet alleen voor de hoofdregel, maar voor alle drie persoon ritmische spellen waarvan ik kan zeggen dat dat waar is sterrenlicht ook. De score is funky als de hel en de Japanse locaties waarin je danst, verkopen het echt. De soundtrack is ook niet overdreven druk: er zijn genoeg neerwaartse periodes in langere nummers en schattig gebabbel tijdens dansen (die je kunt uitschakelen). De meeste favorieten van Casey Kasem (Life Will Change, Keeper of Lust, Will Power, Beneath the Mask) zijn opgenomen in de 26-koppige setlist.
Persona 5: Dancing in Starlight kent zijn publiek binnen zijn publiek. Het is een van de meer boeiende ritmespellen die ik tot nu toe heb gespeeld, zelfs als ik wou dat het vanaf het begin open was en meer te doen had. Net als de Phantom Dieven, moet ik mijn hart volgen; en het kiest de kant van de muziek.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
kwaliteitsborging versus kwaliteitscontrole