review legrand legacy
Bekend maar gedateerd
Nostalgie is belachelijk krachtig. Vooral in videogames worden we vaak meegesleept in de nostalgie van onze jeugd met ervaringen die onze smaak in een genre of onze interesse in het medium hebben bepaald.
Legrand Legacy: Tale of the Fatebounds heeft als doel onze nostalgische harten te trekken als een rollenspel uit een vervlogen tijdperk. Ontwikkelaar Semisoft beloofde een PlayStation 2-stijl JRPG en, in voor- en tegenspoed, het voelt zeker als een.
gebruik van c ++ in de echte wereld
Legrand Legacy: Tale of the Fatebounds (PC, PS4, Switch (beoordeeld), Xbox One)
Ontwikkelaar: Semisoft
Uitgever: Another Indie
Uitgebracht: 24 januari 2018
Adviesprijs: $ 19,99
Legrand , net als de klassieke JRPG's van de PS1- en PS2-generaties, maakt gebruik van turn-based gevechten. Iedereen die een klassieker heeft gespeeld Laatste fantasie of Dragon Quest titel zal zich thuis voelen. Voordat elke ronde begint, leg je een actie vast voor elk van je personages en zie je ze spelen. Legrand vraagt u echter om een beetje actiever te blijven terwijl de actie zich ontvouwt. Je krijgt een draaiende draaiknop met een sneltoets wanneer elk personage aanvalt. Zorg voor de juiste timing en je zult een succesvolle actie uitvoeren. Knoei het en faal. Het is echt niets nieuws in het genre zoals games Paper Mario hebben dit soort dingen eerder gedaan, maar het houdt je wel een beetje meer betrokken. En hoewel het niet bijzonder uitdagend is om te winnen, is het een waardevolle beloning om een ervaringsbonus te krijgen door een perfecte timing te hebben.
Je actieve partij kan maximaal drie personages bevatten, maar je kunt leden in en uit ruilen als een bonusactie op je beurt, waardoor het gemakkelijk wordt om de formatie te veranderen en vijandelijke zwakheden te exploiteren. Tekenplaatsing speelt ook een rol in de strategie, omdat u tekens op de voor- of achterste rij kunt plaatsen. Als je achterin staat, bescherm je je tegen inkomende melee-aanvallen, maar heb je alleen toegang tot afstandsbewegingen, waardoor dit de perfecte plaatsing is voor boogschutters of casters.
Gevechten zijn nooit zo uitdagend, want je kunt zwakke punten op elk moment in het conflict onderzoeken en je aanpassen om vijanden dienovereenkomstig te exploiteren. Als een monster bijzonder krachtig aanvoelt, is het het beste om gewoon de party guard te hebben totdat ze hun Arcana-acties hebben opgeladen, speciale ultieme bewegingen vergelijkbaar met Laatste fantasie VII Limit Break.
De manier waarop items worden gebruikt in een gevecht, voelt bijzonder gedateerd en frustrerend aan. Items moeten per personage worden toegewezen uit de tas aan vier itemslots. Zelfs de meeste originele PlayStation RPG's wisten dat een alles-in-zak tas de beste keuze was. Het was een vervelende klus om ervoor te zorgen dat elk van mijn zes personages was uitgerust met een verscheidenheid aan buff en genezende items. Als gevolg hiervan ben ik een paar uur later niet meer afhankelijk van items.
Voorbij de basis turn-based gevechten, Legrand introduceert grotere veldslagen na een paar uur. Het functioneert als een eenvoudig, op zichzelf staand strategiespel. Je verplaatst je eenheden als schaakstukken langs een rooster en probeert je op specifieke eenheden te richten, het bord helemaal leeg te maken of controle te krijgen over het territorium, afhankelijk van de overwinningsomstandigheden. Het is geen diep systeem, maar het houdt de zaken fris tussen de normale gevechten.
Legrand 's kunst combineert handgeschilderde achtergronden met 3D-karaktermodellen. Het resultaat is een aantal behoorlijk verbluffende stadsgezichten, bossen en woestijnen die op gespannen voet staan met de onopvallende karaktermodellen.
Ik ben in de eerste paar uur met de Switch-versie meer dan een paar irritante technische problemen tegengekomen. In het bijzonder tijdens lange spelsessies had ik gevechten vastlopen of zelfs willekeurig het spel laten crashen. Het automatische opslagsysteem zorgde ervoor dat ik nooit een waanzinnige hoeveelheid vooruitgang verloor, maar toch was ik geïrriteerd.
Ons verhaal is je standaard fantasietarief. De hoofdrolspeler, Finn, is een zwaardvechter met geheugenverlies die met de hulp van een nobel meisje genaamd Aria ontdekt dat hij een van de Fatebound is, een groep legendarische helden die voorbestemd zijn om de wereld te redden van een oude bedreiging. Onderweg word je meegesleept in een grotere politieke onrust en interpersoonlijk drama, maar geen van de personages zijn sterk genoeg geschreven om je echt te laten investeren in al deze wereldopbouw.
Hell, Finn slaagt er zelfs in om zichzelf in een liefdesdriehoek te verbranden, ondanks dat hij ongeveer zo charmant is als een stuk drijfhout.
Legrand Legacy: Tale of the Fatebounds is wat het beweert te zijn: een rollenspel dat oud aanvoelt, in voor- en tegenspoed. Het zal je niet verbazen met het vertellen van verhalen of het bouwen van een wereld, maar de strijd is bruikbaar, zo niet opmerkelijk uitdagend. Als je een fan bent van ouderwetse Japanse rollenspellen, vind je hier iets om van te genieten. Weet gewoon dat je zin hebt in een game die, zoals hij beweert, gedateerd aanvoelt.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
beste gratis muziekdownloader-app voor Android
