lokale multiplayer zou via raytracing kunnen hoe vreemd dat ook klinkt
hoe open ik een bin-bestand
Oh, het is trippy, oké.

Peter Thoman, in gamingkringen beter bekend als ‘Durante’, is dat wel bekend om zijn werk op het beruchte afschuwelijke Donkere zielen haven uit begin 2010. Durante concentreert zich de laatste tijd op technische weergaveoplossingen en heeft nu zijn zinnen gezet op een nieuw soort lokaal multiplayer-gamen.
Specifieker, Durante's nieuwste blogpost , getiteld “ Een nieuwe benadering van lokaal multiplayer-/splitscreen-perspectief met Raytracing ”, gaat dieper in op Thomans idee om raytracing te gebruiken om een nieuw soort hotseat multiplayer-schermdelingservaring te ontwikkelen. Historisch gezien waren hotseat-games afhankelijk van een van de verschillende soorten implementaties op een gesplitst scherm. Een prominent voorbeeld komt uit racegames zoals Groot toerisme , bijvoorbeeld, waarbij elke speler de helft of een kwart van het scherm krijgt toegewezen, afhankelijk van of er twee of vier spelers deelnemen.
“Maar”, zegt Thoman, “zelfs met de meest geavanceerde hardware-ondersteuning kunnen er slechts maximaal vier verschillende weergaven tegelijk worden weergegeven zonder substantiële gevolgen voor de prestaties – en zelfs dat vergt behoorlijk wat ontwikkelingsinspanningen.” Dit is waar zijn onorthodoxe afhankelijkheid van hardware-raytracing in beeld komt.
Gebruikmaken van hardware-raytracing voor lokale multiplayer-camera's
Zoals de video hierboven duidelijk laat zien, heeft Thoman een manier bedacht om raytracing te gebruiken om “de camera('s) van (spelers) dynamisch aan te passen op pixelniveau”, wat resulteert in een trippy, zij het nieuwe manier om die zijwaartse weergave weer te geven. stappen uit alle eerdere problemen van de hotseat-games. De game zelf is een technische demo waar het team van Thoman de afgelopen jaren aan heeft gewerkt. Bol spektakel .
“Het meest interessante deel is wat er gebeurt in het ‘niemandsland’ tussen (de schermen van de spelers)”, legt Thoman uit. “waar de ruimte geplet lijkt als de cameraparameters worden geïnterpoleerd.” Hoewel de oplossing redelijk vergelijkbaar is met de gebruikelijke reeks split-screen-opstellingen waar hotseat-multiplayer-games eerder op vertrouwden, beweert Thoman dat deze oplossing “fundamenteel zoveel eenvoudiger is dan zoiets in een rasterisatiepijplijn te proberen.”
Verder lijkt het ook niet al te moeilijk om te implementeren: “Ik heb uiteindelijk maar twee werkdagen besteed aan het hacken van deze demo in Bol spektakel – en dat omvat het implementeren van ondersteuning voor twee spelers!”
Uiteraard is niets van wat Durante hier heeft laten zien al gedaan, zelfs niet op conceptueel niveau. In plaats daarvan is dit een proof of concept voor een vereenvoudiging van de lokale multiplayer-weergave. Zoals hij zelf toegeeft: “Nu hebben we gewoon iemand nodig die er een volledige game omheen bouwt”, wat zeker een tijdje zal duren. Toch is de functie nieuwsgierig en heeft potentieel, en het is niet te voorspellen wat er op de langere termijn uit zal komen.