halloween treat alice 118137
Een communityblog van JRusell
We waren benieuwd naar je favoriete games om te spelen in oktober voor Halloween, en in deze blog herinnert Destructoid-lezer JRusell ons eraan dat: Alice: Waanzin keert terug is, nou ja, het onthouden waard. En koesteren! — Jordanië
Terwijl de bladeren oranje worden en de paarse wolken van het noorden die diepblauwe luchten van de late zomer beginnen te vervangen, is het niet meer dan normaal om onze videogamekeuzes aan te passen aan de kalender. Halloween kan voor sommigen inspireren tot afbeeldingen van slasher-gore of zombies (bedankt Lopende dood om het te verpesten en zombies 24/7/365 modieus te maken), volgt mijn seizoensgebonden gamesessie onze lieve vriend Alice Liddell door het kijkglas.
2011's Alice: Waanzin keert terug (PS3, 360, pc) heeft de verkoopprognoses van EA waarschijnlijk niet geschokt op de manier waarop een nieuwe Slagveld of Madden toegang misschien, maar de weinigen die het spel hebben ervaren, zullen het zeker snel aanbevelen voor het enige waar het overvloed van uitstraalt: stemming.
De game dient als het op zichzelf staande vervolg op een andere game gebaseerd op Alice's avonturen in wonderland , de Engelse kinderroman uit 1865 van Lewis Carroll (een boek dat zich, geen grap, in de tragische classificatie van literaire onzin bevindt): American McGee's Alice . De laatste is een third-person action-adventure videogame (2000), ontwikkeld door Rogue Entertainment onder leiding van ontwerper American McGee en uitgegeven door Electronic Arts. Het probleem was dat het alleen een pc-affaire was. Dus toen, een decennium later, het tijd was voor het meer uitgewerkte vervolg, zorgde EA ervoor dat het werd geport naar de consoles van het tijdperk.
vragen en antwoorden voor prestatietests
De game zelf - een combinatie van platformgame, collect-a-thon, hack 'n slash, shooter (letterlijk al deze dingen in gelijke mate) - is zo gewoon in zijn mechanica dat bijna al zijn blijvende aantrekkingskracht teruggaat naar de charme van de game. wereld zelf.
Het materiaal is helder en grillig, terwijl het op de een of andere manier een griezelige basis van het puurste macabere behoudt. Alice verliest immers in feite haar greep op de realiteit vanwege een overweldigend schuldgevoel dat voortvloeit uit, wat zij waarneemt, haar schuld is voor de dood van haar familie in een brand.
Het spel is bijna subliem in zijn integratie van een kleurloze realiteit voor Alice; een wereld van geweld en prostitutie, psychoanalyse en onzekerheid. Dit alles wordt natuurlijk omgekeerd wanneer ze terugkeert naar de wereld van haar eigen creatie - Wonderland is echt wonderbaarlijk, niet alleen in zijn kleurrijke bizarriteit, maar ook in hoe perfect het overeenkomt met de analogen van haar ervaringen in de echte wereld.
black box-testtechnieken met voorbeelden
De kat die ze realiseert dat ze haar leven in het vuur heeft gered, haar speelgoedkonijn waarvan ze denkt dat ze van haar is gestolen tijdens het bloedbad, de goedbedoelende maar misleide therapeut die haar wil helpen haar gezond verstand te herstellen: het komt allemaal terug in een verwrongen analoog in Wonderland. Nog cooler, de game maakt het verzamelen van haar verloren herinneringen terwijl ze ravotten over de vele missies een extra doel, waarbij de realiteit verder wordt verbonden met haar verbeeldingskracht.
Hoe is de eigenlijke gameplay? Het is gewoon in elk van zijn mechanica, maar komt uit meer dan de som der delen. In de kern, Alice Madness: Retourneren is een 3D-platformgame uit een lang vergeten (N64, PS2)-tijdperk. Denk aan uitgestrekte (zij het lineaire) werelden die hele hoofdstukken van een enkelvoudig thema beslaan. Veelvuldige tussenfilmpjes en veel verzamelen — met allerhande dingen die dienen als de valuta om wapenupgrades te kopen.
De nadruk ligt echter zeker op de platformactie, aangezien er in overvloed zwevende (vaak bewegende) platforms over bodemloze afgronden zijn. Veel hiervan kan ook bedrieglijk lastig zijn - aangezien de game je een drievoudige sprong biedt met zwevend wanneer de knop wordt ingedrukt, en je nog steeds veel momenten van gefrustreerde verkeerde timing zult doorbrengen. Gelukkig zijn er hier geen levens of bedreigingen van een Game Over. Vallen is een kwestie van respawnen en opnieuw proberen totdat je het haalt.
youtube video-downloader-app voor pc
Maar wat scheidt? Alice: Krankzinnigheid keert weder van veel van de platformgames uit vervlogen tijden is het gevecht. Zoals er veel is. Maakt niet uit of je hier je vijanden inademt - als het tijd is om te gooien, meent Alice zaken. Ze heeft een arsenaal dat zo groot is dat letterlijk elke knop op de controller iets doet. Ze heeft een bloederig hakmes, bommen, een knots in de vorm van een stokpaardje, zelfs een machinegeweer met een pepermolen die alles kan, van vijanden afvuren tot bloederige bekers om de vliegende losse snuit van een varken te laten niezen, waardoor nieuwe paden worden onthuld.
Gevechten vormen hier de ruggengraat van het spel en het wordt snel ongelooflijk intens. Vaak zijn levelbazen samengesteld uit enorme melees waarbij de speler tegelijkertijd een reeks aanvallende vijanden moet sturen. Gelukkig zijn er patronen te ontdekken - elke vijand heeft een zwakte. Plus wapenupgrades maken een merkbaar verschil!
De kern van het spel is ook gevarieerder dan verwacht - met schuifpuzzels boven het hoofd, uitdagingen op het gebied van ritmetiming en zelfs old-school 2D-secties die soms de 3D-platforming / het bestrijden van vijanden doorbreken.
Over vijanden gesproken, bereid je voor op een letterlijke nachtmerriebrandstof. Alice raakt in de knoop met een hele reeks wezens langs haar pad, waaronder gremlins die een harnas van zilverwerk dragen (waarvan de hoofden vrij rollen wanneer ze worden onthoofd door Alice's mes), waardoor een bloedspattend lichaam met nekgaten omvalt, tot enorme klodders zwarte modder die meerdere babypop gezichten. Niemand zei dat waanzin mooi was.
Het goede nieuws is dat het uitschakelen van een vijand vreemd genoeg lonend is. De moeilijkheid is dat niets ooit voelt alsof het gewoon aan de speler is overhandigd, maar eerder is verdiend door geduld, doorzettingsvermogen en timing. En zoals het hoort, zal EA je (uiteraard voor echt geld) een aantal upgradepakketten met verschillende jurken en cheats verkopen als je jezelf over je spreekwoordelijke gekke hoofd heen bevindt.
Globaal genomen, Alice: Waanzin keert terug wordt een beetje lang in de tand (geen woordspeling bedoeld, tenzij EA dat genoeg vond om mijn wapens voor mij te upgraden), en tot op heden zijn er nooit vervolgen aangekondigd. We leven in het tijdperk van HD-remakes, dus hopelijk zullen de krachten die er zijn zich realiseren Alice: Waanzin keert terug heeft een zeer trouwe aanhang weten op te bouwen. Als je kunt pak deze (het is tegenwoordig bijna gratis voor pc), pak het op tussen pompoensnijden en hangende nepspinnenwebben. Het zal traditie worden.
