experience points 23
Een verhaal is een reeks herinneringen
Experience Points is een serie waarin ik enkele van de meest memorabele dingen over een bepaald spel belicht. Deze kunnen alles omvatten van een specifieke scène of een bepaald moment, een personage, een wapen of item, een niveau of locatie, een deel van de soundtrack, een gameplay-mechanica, een dialoogregel of iets anders over de game dat bijzonder opmerkelijk is en / of geweldig.
Deze serie bevat ongetwijfeld spoilers voor de games die worden besproken, dus houd daar rekening mee als je van plan bent de game voor het eerst te spelen.
Dit bericht gaat helemaal over Moeder 3 . Voel je vrij om enkele van je eigen favoriete dingen over het spel te delen in de reacties!
Gesjoemel
Mijn favoriete personage in Moeder 3 blijft niet erg lang lid van de partij, maar hij gebruikt zijn korte tijd om echt te schitteren. Hoofdstuk 3 introduceert een schattige kleine aap genaamd Salsa, die rondgeleid wordt door een vreselijke man genaamd Fassad. Fassad dwingt Salsa voor hem op te treden met een apparaat dat de arme aap elektrocuteert voor ongehoorzaamheid. Hij heeft ook Salsa's vriendin ontvoerd en dreigt haar schade te berokkenen als Salsa niet doet wat hij zegt. Fassad is een nogal verachtelijke man.
Uiteindelijk sleept Fassad Salsa naar het rustige stadje Tazmily, in de hoop de burgers te misleiden om zijn 'Happy Boxes' (eigenlijk televisies of computers) te kopen door ze te charmeren met de dansbewegingen van Salsa. Vervolgens dwingt hij Salsa om de zware elektronica aan elk van de klanten te leveren, wat betekent dat hij vrij is om door de stad te lopen zonder dat Fassad hem een tijdje volgt. Hoewel hij onder strikte orders staat om de Happy Boxes tijdig te leveren, kan hij nog steeds vrijwel doen wat hij wil.
Dit is voor mij een van de krachtigste momenten in de game. Telkens wanneer Salsa een Happy Box oppakt, speelt er een klein geluidssignaal, maar het is absoluut geen gelukkig geluidssignaal. Het is meer een angstig deuntje, dat de uiteindelijke ondergang van Tazmily voorspelt vanwege de Happy Box-katalysatoren. En de arme Salsa wordt gedwongen deze kwade dozen tegen zijn wil af te leveren, waarschijnlijk onbewust van wat hij gaat veroorzaken. De muziek voor deze sectie, 'Monkey's Delivery Service', is een van mijn favoriete nummers. Het klinkt in het begin bijna gelukkig, maar er is een subtiele treurige toon in de muziek die begint te sluipen zodra de speler zich bewust wordt van wat er gebeurt. Het is best briljant.
Terwijl hij met de plaatselijke bevolking van Tazmily aan het chatten is terwijl hij dozen moet afleveren, krijgt Salsa veel opmerkingen over hoe verdrietig hij eruit ziet. Logisch, gezien zijn huidige situatie en de vreselijke behandeling die hij heeft gekregen. En als hij in de spiegel naar het huis van Lucas kijkt, denkt hij bij zichzelf: 'Hoe ziet een glimlach er ook weer uit'? Het brak bijna mijn hart toen ik dit voor het eerst opmerkte. Maar gelukkig wordt Salsa uiteindelijk verlost, bevrijd van de slechte klauwen van Fassad en herenigd met zijn vriendin. Het is maar goed dat hij een goed einde heeft gehad, want ik weet niet hoeveel verdriet ik had kunnen nemen. Ik wou dat hij nog een tijdje bij Lucas en vrienden had kunnen blijven!
Freaks van de natuur
De vijanden in Moeder 3 zijn gewoon geweldig. Samen met de gebruikelijke gekke vijanden, zoals levende bomen, wandelende muziekinstrumenten en gebakken yams, Moeder 3 introduceert ook chimeren in de mix. En dit zijn niet je typische hersenschimmen; deze door elkaar gegooide monsters zijn allerlei onverwachte en angstaanjagende!
Sommige van de tamere chimera's zijn de Muttshroom en de Pigtunia, die dieren en planten met een gruwelijk (mogelijk humoristisch) effect mengt. Maar dan worden de dingen gek wanneer Lucas en vrienden bizarre beesten tegenkomen zoals de Batangutan, een orang-oetanhoofd met vleermuisvleugels; de struisvogel, een olifant met struisvogelpoten en een struisvogelhoofd voor een slurf; en het ouderlijke Kangashark, een hamerhaai met kangoeroe-benen en een buidel met een baby Kangashark. De engste hersenschim van allemaal is echter de Horsantula, een vreselijke hybride van paard en tarantula, met acht paardenbenen, een tarantula-torso en een bang uitziend paardenhoofd (* rilling *). Een echte horsantula zou me waarschijnlijk in mijn broek doen schijten ... dat ding is echt het spul van nachtmerries!
En dan is er natuurlijk de Ultieme Chimera, die een soort demonisch wezen lijkt te zijn met een babykuiken aan zijn hoofd bevestigd. Deze vijand is praktisch onoverwinnelijk. Het kan eigenlijk niet worden gevochten in typische gevechten, en in feite, als het Lucas betrapt, is het automatisch game-over! De enige hoop van de partij om te overleven is om voor hun leven te rennen en hopen dat ze snel genoeg zijn om te ontsnappen. Maar er is een geheim dat de Ultieme Chimera tijdelijk onbekwaam laat ...
Slangenbezweerder
Moeder 3 bracht het handelsmerk belachelijke inventarisitems van de serie naar een geheel nieuw niveau door de Rope Snake te introduceren, een item dat eigenlijk een personage in het verhaal wordt (en een van mijn favoriete personages!).
Duster koopt eerst de Rope Snake van de geesten in Osohe Castle om hem te helpen de kuilen te kruisen als een soort schattig grijphaakapparaat. Duster gebruikt de Rope Snake ook om een ontsnappend Pigmask-luchtschip te bemachtigen, waarbij Lucas, Kumatora en Boney ook een lift liften. Op dit punt kondigt Rope Snake trots aan dat hij nu een belangrijk personage in het verhaal is (en de vierde muur in het proces doorbreekt). Maar helaas voor iedereen, kondigt hij ook aan dat hij het gewicht van drie personen en een hond niet kan dragen. Zijn kaak geeft uit en ze vallen allemaal uit de lucht.
Later krijgt Rope Snake een tweede kans en probeert hij zichzelf te verlossen door een vliegende vogelkooi vast te pakken met het gezelschap op sleeptouw, maar zijn kaak zakt weer uit en iedereen valt voor de tweede keer uit de lucht. Zijn trots verbrijzelde doordat hij zijn vrienden twee keer in de steek liet, de arme Rope Snake verlaat het feest om zich in een gat te verstoppen en medelijden met zichzelf te hebben. Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld voor een slang als voor Rope Snake. Ik wilde gewoon dat Lucas hem een knuffel gaf en hem vertelde dat ze nog steeds in hem geloofden, maar in plaats daarvan lieten ze hem gewoon gaan. Het is goed, Rope Snake! Je hebt je best gedaan!
Uiteindelijk ontmoet de bende een back-up met Rope Snake in New Pork City. Hij vertelt opgewonden aan het feest dat hij bijna een kolos van een slang wordt en wenst hen een gelukkig nieuwjaar, maar het lijkt erop dat Lucas en zijn bedrijf hem proberen te vermijden. Het is alsof ze niet eens schelen over de gevoelens van hun reptielenvriend, de schokken! Ach ja. Je blijft altijd cool voor mij, Rope Snake!
Moeder 3: The Musical
Moeder 3 introduceerde een geweldige nieuwe monteur in het turn-based vechtsysteem waarbij de speler een aanval kon voortzetten door herhaaldelijk op de knop te drukken op het ritme van de muziek. Het is vrij moeilijk om de timing precies goed te krijgen, en het verandert afhankelijk van het strijdthema, maar als je het eenmaal onder de knie hebt, is het buitengewoon bevredigend om te beginnen. Een enkele aanval kan veranderen in een reeks van meerdere kleinere aanvallen, waardoor de schade wordt gestapeld om snel vijanden uit te schakelen.
Ik geniet er altijd van als turn-based JRPG's interessante mechanica zoals deze toevoegen om het gevecht actiegerichter te laten voelen. Games zoals Super Mario RPG en Paper Mario waren hier ook echt goed in, spelers scherp houden door hen extra schade of verdediging te laten doen met een goed getimede knopdruk. Moeder 3 Het ritmische gevecht is mogelijk mijn favoriete systeem, simpelweg vanwege hoe leuk het is om mee te tikken op de muziek en de schadecijfers gestaag te zien toenemen en de vijand te laten stuiteren.
Ik wil me voorstellen dat deze aanvallen zich afspelen met Lucas en vrienden die rond de vijand cirkelen en ze bashen op een ritme, een beetje zoals die scène uit Shaun van de doden waar Queen's 'Don't Stop Me Now' ineens op de jukebox begint te spelen. Het is als een volledig gechoreografeerde dans voor elk gevecht!
Ik heb medelijden met de dwaas die zijn leven probeert weg te gooien
Een van mijn favoriete dingen over de Moeder series zijn alle gekke NPC's. Het is een van de weinige spellen waarbij praten met elke NPC die ik tegenkom bijna altijd een lonende beslissing is. Iedereen lijkt iets interessants, grappig of volledig willekeurig te zeggen te hebben.
Moeder 3 heeft toevallig mijn favoriete NPC in de serie. Hij heeft geen naam en hij kan niet alleen ronddwalen. In plaats daarvan lijkt hij uit het niets te verschijnen wanneer Lucas probeert te lopen op de spoorbanen die uit Tazmily leiden. Als Lucas de grot op de sporen probeert binnen te komen, zal een man roepen: 'Houd het vast'! en ren op het scherm om Lucas te grijpen en hem van het spoor te trekken. Hij gaat dan verder over hoe gevaarlijk dat was, en drong er bij Lucas op aan zijn leven niet zomaar weg te gooien en te vergeten dat ze ooit hebben gepraat. Nadat hij wegloopt, verschijnt er een bericht met de tekst: 'Je leven is gered'. De ernst van het gesprek was zo onverwacht dat ik niet anders kon dan lachen.
Nog beter, de man zal Lucas 'leven blijven redden elke keer dat hij de grot probeert binnen te gaan. Hij heeft elke keer een andere dialoog, wordt steeds ongeduldiger en geïrriteerder met Lucas totdat hij uiteindelijk ophoudt hem te proberen te overtuigen zijn leven niet weg te gooien en hem stilletjes redt met niets meer te zeggen.
De man vertoont ook een opvallende gelijkenis met Mr. T, wat het hele tafereel zoveel leuker maakt. Bedankt voor het redden van mijn leven, Mr. T!
Lucas is aan het trippen
Wanneer Lucas en vrienden op een ogenschijnlijk verlaten eiland aangespoeld worden en al hun spullen ontbreken, moeten ze op zoek gaan naar voedsel. Het enige dat je kunt vinden, is echter een groep felgekleurde paddenstoelen. Lucas 'hond Boney doet een stap achteruit terwijl Lucas, Duster en Kumatora de schimmels consumeren voor voedsel. In het begin lijken de paddenstoelen in orde te zijn. Dat wil zeggen, totdat ze van kracht worden en het feest op de grond valt, worden de werelden helderroze en paars en begint alles te verschuiven en wervelen. Misschien was het eten van deze vreemde paddo's toch niet het beste idee ... oeps!
Plots komt het feest weer tot leven met de boodschap: 'Lucas en bedrijf voelden gewoon dandy'! Maar het eiland ziet er nu totaal anders uit en is vreemd bevolkt door ... mensen die je kent? Terwijl je door de jungle rent, ontmoet het feest vrienden en familieleden die er niet zouden moeten zijn. Ze zeggen allemaal hele rare dingen, maar het zijn slechts illusies. Ze kunnen zelfs worden bestreden en vernietigd, onthullend dat ze in feite vermomde vijanden waren.
De jungle is ook vreemd bezaaid met mailboxen, en deze mailboxen staan vol met enkele van de meest krankzinnige dingen die je je kunt voorstellen. Onder de vele mailboxen die Lucas tegenkomt, bevatten enkele van mijn favorieten de volgende inhoud: 'In de mailbox was het geluid van jezelf huilen', 'In de mailbox was helemaal niets. Niets na niets kwam eruit barsten ',' Iemand keek naar je terug vanuit de mailbox! ... Of zo leek het, maar jij was degene die ook van de andere kant keek ', en mijn persoonlijke favoriet,' Er zit niets in de mailbox . Behalve de lijken van 1000 ratten '. Man, die paddenstoelen waren geen grap!
wat is de beste e-mailservice om te gebruiken
Uiteindelijk arriveert het feest in het huis van Mixolydia, de lokale Magypsy, die opmerkt dat ze allemaal op paddo's zijn gesprongen en ze vriendelijk terugvoert naar hun zintuigen. Zo eindigt Lucas 'gekke, uitgedroogde avontuur door de psychedelische jungle van het eiland vol met gruwelijke, verbluffende ontdekkingen. Het is gewoon jammer dat ze Mixolydia niet tegenkwamen voordat ze besloten om een duik te nemen in een mooie, ontspannende hete lente die eigenlijk een walgelijke rioolstortplaats bleek te zijn ... blech!
De meest trieste man ter wereld
Moeder 3 heeft een aantal geweldige baasgevechten, maar er is een optionele baas die echt opvalt. Toegegeven, hij is op zichzelf niet echt baasmateriaal, maar hij krijgt wel de 'Strong One' baasmuziek, dus ik denk dat hij technisch gezien als een baas telt. Ik heb het natuurlijk over Negative Man.
Lucas vindt Negative Man gebogen op handen en voeten, alleen en onbeweeglijk in het midden van een grot. Als de partij besluit om tegen hem te vechten, kunnen ze zich maar beter voorbereiden op het gemakkelijkste gevecht van hun leven! Het is zelfs zo gemakkelijk dat ik me eigenlijk vrij slecht voel voor de man.
Negatieve man valt zeer zelden aan, en als hij dat doet, kan hij alleen maar een miezerig enkel punt van schade uitdelen. Meestal zal hij gewoon zielig zijn en medelijden met zichzelf hebben. In plaats van aan te vallen, zal hij op zijn beurt dingen mompelen zoals: 'Er is gewoon geen manier om te winnen ...' of 'Nu gewoon van me af te komen ...' of zelfs, 'Ik ben niets anders dan een waardeloos protoplasma ...'
Ondertussen blijven Lucas en zijn bedrijf meedogenloos hem in de maling nemen totdat hij is verslagen. Arme kerel ... Ik wil hem bijna gewoon laten winnen zodat hij zich een beetje beter over zichzelf kan voelen. Maar laten we echt zijn, dat kan eeuwen duren en ik wil niet zo lang wachten. Sorry, negatieve man, maar vandaag is het niet jouw dag!
Open Sesam Tofu
De Moeder serie is op zijn best wanneer het grappig probeert te zijn, wat weliswaar bijna altijd wordt gedaan. Een van de grappigste momenten zonder twijfel gebeurt binnen Moeder 3 wanneer Wess een geheime deur in Osohe Castle moet openen. En wat is een betere manier om een geheime deur te openen dan door ... ervoor te dansen?
Voor een beetje achtergrond is Wess een oudere heer met een nogal serieuze instelling die het grootste deel van zijn tijd besteedt aan het berispen van zijn zoon Duster. Het laatste wat ik zou verwachten dat iemand als Wess zou doen, is loslaten en gek doen. Maar wanneer het vader-zoon-duo wordt geblokkeerd door een grimmig ogende deur, doet Wess het onverwachte. Hij dringt er bij Duster op aan zich om te draaien omdat hij op het punt staat iets gênants te doen. En dan, uit het niets, begint wat vrolijke, goofy muziek te spelen en Wess begint zijn billen te schudden en voert zowat de gekste dans die ik me kan voorstellen, waardoor de deur een grote glimlach kraakt en opengaat. Het is misschien wel mijn absolute favoriete moment in de Moeder serie, gewoon omdat het Wess van alle mensen is. Voor een oude man kan hij er echt tegenaan!
Later in het spel mag Salsa ook de dans uitvoeren om de deur te openen. Het is een stuk aanbiddelijker als Salsa het doet, maar ook een stuk minder schokkend en hilarisch omdat hij geen oude man is. Naar mijn mening zouden videogames echt kunnen doen met meer oudere mensen die dansen.
Eerdere ervaringspunten
Niveau 1: .01 -. 20
0,21: Katamari Damacy
0,22: Grafrover
