review star ocean integrity
Hemels meer
Terwijl Star Ocean: The Second Story was een van mijn favoriete PS1 JRPG's, de rest van de serie greep me nooit. Het is niet zo dat het op enigerlei wijze slecht is - elk item is eigenlijk behoorlijk consistent - het is gewoon dat ik elke keer dat ik de neiging heb om een tri-ace-game te spelen terug zou gaan naar Valkyrie-profiel nog een keer.
Datzelfde gevoel gleed over me heen terwijl ik de credits zag rollen Star Ocean: Integrity and Faithlessness .
Star Ocean: Integrity and Faithlessness (PS3 (alleen Japan), PS4 (beoordeeld))
Ontwikkelaar: tri-Ace
Uitgever: Square Enix
Uitgebracht: 31 maart 2016 (Japan), 28 juni 2016 (NA), 1 juli 2016 (EU)
Adviesprijs: $ 59,99
Maak je geen zorgen, vervallen fans - het is gemakkelijk om terug te springen Sterren oceaan nogmaals, zelfs als u de overkoepelende plot niet hebt bijgehouden. Vindt plaats na Tweede verhaal en voordien Tot aan het einde der tijden , dit verhaal is op de planeet Faykreed, met een bevolking die nu te maken krijgt met een buitenaardse invasie van een geavanceerde race. Spookachtig!
hoe je het diff commando gebruikt om twee bestanden te vergelijken
Meteen na het intro word je in recordtijd voorgesteld aan de moedige hoofdpersoon - een jongen genaamd Fidel - samen met zijn beste vriend Miki. Ze zijn al getraind en klaar om te gaan, wat zijn eigen unieke set problemen heeft, meestal met betrekking tot de ontwikkelingskant van de cast. Zie je, Integriteit beweegt in een racetempo dat een zegen en een vloek is, aangezien het hoofdverhaal waarschijnlijk minder dan 30 uur zal duren (voor de rest zijn er een behoorlijk aantal sidequests, kerkers na de game en extra moeilijkheidsgraden, maar geen extra tekens of belangrijke inhoud daarnaast).
Als het gaat om de meeste RPG's, kan het saai zijn om de reis van een helden opnieuw te moeten zien ontvouwen, waarbij het maximaal 15-20 uur duurt om ze te zien 'de legende die ze bedoeld waren' te worden. Maar als de charme er is (zie Legende van Dragoon ), Kan ik omgaan met een ragtag-bende buitenbeentjes, schurken en ne'er-do-wells zolang het duurt. Hier is Fidel niet zo raadselachtig als ik zou willen, en heel snel maken we zelfs kennis met het geheugenverlies van het geheugen met een personage genaamd Relia. Het raakt nooit echt gekreun, en je kunt niet zeggen dat het tijdverspilling is, maar dat maakt het ook afgekapt tot een fout. De dub is bruikbaar, maar net als verschillende personages is het niet de moeite waard om er specifiek over te praten.
interviewvragen voor .net-ontwikkelaar
Sterren oceaan hanteert een 'naadloze' benadering om het genoemde verhaal daadwerkelijk te presenteren, en nogmaals, ik ben er gemengd over. In plaats van statische dialoogvensters of tussenfilmpjes te bieden, integreert het spel chats in de wereld zelf, waardoor spelers rond kunnen lopen en de camera kunnen manipuleren. Ik vind het in theorie leuk, maar zo nu en dan duiken er een paar grote kanttekeningen op die zijn tekortkomingen blootleggen. Zoals het feit dat je de dialoog niet kunt overslaan, dus na het mislukken van een groot baasgevecht moet je het allemaal opnieuw bekijken (verergerd door het old-school strenge 'save point'-systeem, wanneer games zoals de Xenoblade franchise staat 'overal opslaan') toe. Dan is er de camera zelf, die dat niet kan heel ga in sommige gevallen naar de gezichten van de partijleden kijken. De ondertitels zijn ook slecht omdat ze niet laten zien wie er aan het praten is, maar ik kan er wel mee omgaan omdat de game dubbele audio heeft.
Het goede nieuws is dat het intro-concept voor urenlange afval is verdwenen. Spelers hebben binnen enkele seconden toegang tot een volledig menu als ze de openingsoefeningen overslaan. 15 minuten later ben je de stad uit en de wereld in om je avontuur te beginnen. En echt, dat is helemaal niet slecht. Met een reeks wijd open omgevingen kan het heel leuk zijn om rond te dwalen en wezens in elkaar te slaan (zonder lange laadtijden en vervelende willekeurige gevechtsovergangen), en hoekjes en gaten te vinden om middelen te verzamelen - die spelen in de basiscrafting systeem. Het landschap is ook mooi, en vaak stopte ik er gewoon om het op te nemen (de game draait ook op 60 fps op PS4, wat een pluspunt is).
Gevecht is waarschijnlijk het meest vloeiende deel van het spel. Het is een full-action systeem met zwakke en sterke aanvallen (zowel op korte als lange afstand), evenals bewakings- en sidestep-opties. Een rock-paper-scissorsysteem wordt gebruikt waar zwakke sterke en sterke bewakers onderbreekt, met een lichte hoeveelheid telegrafie op de vijandelijke modellen om te helpen bij de transparantie van het systeem. In het begin is het gemakkelijk op te pakken, en tegen de tijd dat zeven personages aan de strijd worden toegevoegd, voelt het niet eens zo chaotisch, wat een triomf is.
Je zult echter tussen bondgenoten willen ruilen, omdat de AI-monteur (met gokspellen) niet zo gezond is als hij zou kunnen zijn. Begrijp me niet verkeerd, het is goed dat je iedereen kunt afstemmen op acties binnen rollen, maar het is niet voldoende om voor meerdere grote eindgevechten op automatische piloot te gaan. Dat is niet noodzakelijk een slechte zaak als je van micromanaging houdt, het is gewoon iets om je bewust van te zijn. Om een beetje te verduidelijken, er zijn ongeveer 100 rollen beschikbaar (zoals 'Redder', die AI inspireert om meer te genezen), dus bijna elke optie ligt op tafel, maar het is onhandiger dan alleen alles naar wens te verfijnen.
Star Ocean: Integrity and Faithlessnes s is een raar spel omdat het de ene minuut een RPG is, en de volgende keer een compleet nieuw gevoel. Alle toekomstige iteraties na deze zullen een zware verkoop zijn, maar als dit is waar zijn reis eindigt, had het een goede run.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
