review dragon ball xenoverse
defecte levenscyclus bij het testen van software
Is dit de definitieve vorm?
Dragon Ball Z games zijn de afgelopen decennia behoorlijk de achtbaan geweest. De Budokai serie valt vaak op onder fans als een van de beste inzendingen in de drukke scène, dankzij de ontwikkelaar Dimps. Nou, Dimps is terug met Dragon Ball Xenoverse, dus natuurlijk zijn fans enthousiast.
Een drakenbal vechtspel ontwikkeld door Dimps, wat kan er misgaan?
Dragon Ball Xenoverse (PC, PS3 (beoordeeld), PS4, Xbox 360, Xbox One)
Ontwikkelaar: Dimps
Uitgever: Bandai Namco
Uitgebracht: 26 februari 2015
MSRP: $ 49,99 (pc, PS3, X360), $ 59,99 (PS4, Xbox One)
De meeste spelers zouden waarschijnlijk precies kunnen raden welke gebeurtenissen van de drakenbal tijdlijn dat Xenoverse bezoeken. Evenementen rondom Raditz, Frieza, Cell en Buu zijn allemaal aanwezig, met een paar meer voor de goede orde. De draai hier is dat een eikel de tijdlijn doorloopt en alles verpest door de 'slechteriken' veel krachtiger te maken dan ze zouden moeten zijn. Wanneer deze mysterieuze tijd-finagler Nappa bijvoorbeeld veel sterker maakt, beide Nappa en Vegeta worden gigantische apen en vallen Goku aan. Deze 'What if'-scenario's zijn meestal geweldig, maar vaak erg kort. Er zal een korte 'what if'-clip zijn, waarna deze teruggaat naar het origineel.
Dat is waar de speler ingrijpt met hun gecreëerde karakter. Spelers kunnen kiezen uit vijf races: Buu, Human, Saiyan, Namekian en Frieza Race. Ja, het heet eigenlijk 'Frieza Race'. Elke race heeft zijn eigen eigenschappen, zoals verbeterde verdediging voor Buus of de mogelijkheid om Super Saiyan te gaan voor Saiyans. Van daaruit kunnen spelers het uiterlijk van hun personage op verschillende manieren aanpassen. Mijn man was bijvoorbeeld een paarse Namekiaan met een stekelige mohawk-kop.
Een personage aanpassen is gemakkelijk de grootste loting van Xenoverse . Talloze mensen hebben ervan gedroomd zichzelf toe te voegen aan de drakenbal universum (schreeuw naar alle 'SSJ Franks' van de wereld) en dit is die kans. Het nadeel is echter dat spelers geen tweede aangepaste jager kunnen maken totdat het verhaal is voltooid. Dus iedereen die gewoon met verschillende opties wil experimenteren of iemand anders op dezelfde console heeft die een poging wil doen, moet het eerste personage verwijderen of eerst de verhaalmodus voltooien, wat een enorm nadeel is.
Het gecreëerde karakter van de speler heeft de opdracht van Future Trunks om terug te gaan naar de tijdlijn en alle fouten te corrigeren om de tijdlijn te behouden. Dit vereist vaak dat de speler samenwerkt met de geliefde cast van Dragon B alle Z om de beruchtste slechteriken neer te halen. Nadat de tijdlijn is zoals het hoort, wordt het personage teruggetrokken. Personages als Goku en Krillian reageren wel op de aanwezigheid van dit onbekende wezen, maar lijken ze zich nooit te herinneren van het ene evenement naar het volgende. Iets in de trant van 'hé, het is dat gigantische paarse Namekian hier weer om onze konten te redden' zou voor meer consistentie hebben gezorgd.
De moeilijkheid van de verhaalmodusgevechten varieert van zielig eenvoudig tot 'ok deze onzin is niet eens eerlijk'. Sommige gevechten zijn snelle 1v1-gevechten, anderen zijn rijtjes van rijtjes en sommige zijn gebaseerd op golven. Voor de langere veldslagen, falen bij ieder stage en door 'Retry' te selecteren, zullen spelers helemaal terug naar het begin opstarten, inclusief alle openingsscènes. Er zijn momenten dat het mislukken van een gevecht resulteert in 7-15 minuten verloren, alleen om vervolgens te stampen en door ongeveer twee laadschermen en vier tussenfilmpjes te springen om terug te keren naar het begin van een gevecht in vijf fasen. Er is niets erger dan het opnieuw moeten doen van een reeks gevechten na het verliezen tegen het einde van de missie.
De verhaalmissies vallen in een van de volgende drie categorieën: 'vervelend en saai', 'volledig onzin' en 'oké denk ik'.
Anderen geven de speler opdracht hun AI-bondgenoten te beschermen. Deze zijn interessant, omdat ze de speler dwingen zich zeer bewust te zijn van hun omgeving, maar de AI is volledig onbetrouwbaar. Soms zijn ze geweldig en creëren ze een ongelooflijk ontzagwekkende combinatie van de combo van de speler. Andere keren vechten spelers met Kid Gohan en Krillian en zijn ze allebei nutteloos en waarom vechten we zeven keer tegen dezelfde drie vijanden? Voor de context is er een missie in de Frieza Saga die de speler opdraagt Kid Gohan en Krillian te beschermen terwijl hij 20 vijanden verslaat. De genoemde vijanden zijn dezelfde drie handlangers die steeds opnieuw worden herhaald. Het is op geen enkele manier uitdagend, interessant of de moeite waard.
Er zijn items om de moeilijkheid te verminderen. Sommige items zullen de gezondheid en het uithoudingsvermogen voor de speler regenereren, anderen zullen hun bondgenoten genezen. Voor bepaalde missies is het noodzakelijk dat de speler deze items bij zich heeft. De game laat misschien doorschemeren dat de speler een hoger niveau moet hebben, maar gezien de belachelijkheid van de moeilijkheidsschommelingen soms lijkt dit niet het geval te zijn.
ik Zou raden aan om de verhaalmodus volledig over te slaan, maar helaas spelers moet voltooi het om meer dan één karakter te creëren. De andere modes, Versus en Parallel Quests zijn veel beter gebruik van tijd. Versus-modus is zowel online als offline ondersteuning, en de eerste heeft algemene spelerwedstrijden en gerangschikte matchmaking. De meeste mensen lijken spelerswedstrijden te spelen, maar dat leidt er meestal toe dat mijn personage volledig wordt gesloopt door iemand die veel hoger is dan ik. Wanneer ik zoek naar gerangschikte matchmaking-spelers in de buurt van mijn niveau, krijg ik vaak nul resultaten.
De Parallel Quests zijn het sterkste punt van de game. Deze bestaan uit missies met verschillende doelen die spelers kunnen samenwerken om te voltooien. Sommige missies zijn eenvoudige gevechten, terwijl andere items zoals de Dragon Balls moeten verzamelen en tegelijkertijd de slechteriken op afstand moeten houden. Deze missies hebben ook item drops die kunnen worden bekeken voordat een missie wordt gestart. Drops zijn echter willekeurig, dus spelers moeten mogelijk quests herhalen om de drop te krijgen die ze willen. Dit kan heel plezierig zijn omdat deze missies veel beter zijn dan alles wat de verhaalmodus te bieden heeft.
Na een missie, of het nu is mislukt of geslaagd, zullen spelers ervaring opdoen voor hun gecreëerde personage (zelfs als ze als andere personages in Parallel Quests spelen). Naarmate het personage hoger wordt, kunnen ze attribuutpunten toewijzen aan verschillende categorieën: Gezondheid, Ki-meter, Ki-specials, Melee-aanvallen, Melee-specials en Stamina. Dit is geweldig om een sterk gevoel van personalisatie toe te voegen aan het gecreëerde personage van elke speler, hoewel het moeilijk is om vroeg te beslissen waaraan je precies punten wilt uitgeven, omdat de spelers niet bekend zijn met hoe ze willen spelen.
Het vechtsysteem zelf is gemakkelijk te begrijpen, maar complex genoeg om veel vrijheid op te leveren. De speler heeft een gezondheidsbar, een stamina-bar en een Ki-bar. De stamina-balk wordt gebruikt voor het blokkeren van aanvallen en andere verdedigende bewegingen, terwijl de Ki-balk wordt gebruikt voor Ki-aanvallen. Er zijn twee melee-aanvallen, licht en sterk, een Ki Blast-knop en een verdedigende teleport die de speler achter de vijand verplaatst ten koste van het uithoudingsvermogen. Door een van de triggers ingedrukt te houden, krijgen spelers toegang tot vier speciale bewegingen (bijvoorbeeld Galick Gun). Een andere trigger brengt Ultimate-bewegingen naar boven, die meer Ki kosten dan de speciale basisbewegingen (Final Flash).
Tijdens het experimenteren zullen spelers zeker verbanden vinden tussen melee-aanvallen en speciale bewegingen die goed passen, wat echt een gevoel van voldoening kan geven als spelers hun eigen combo's ontdekken. Combo's hebben absoluut de drakenbal flitsen naar hen; een vijand lanceren, teleporteren en ze vervolgens opnieuw lanceren, voelt altijd bevredigend, vooral omdat het mogelijk is om een speciale beweging uit te voeren in plaats van de tweede of derde lancering voor wat extra pit (en mogelijk schade). Afhankelijk van de omgeving kan de camera een enorme last voor de speler zijn. Als je tegen een muur staat, wordt het bijna onmogelijk om te zien wat er gebeurt en kan het gemakkelijk tot frustratie leiden.
Op PS3 is de framerate van het spel echter absoluut tanks als er vier of meer mensen bij het gevecht betrokken zijn. Het totale aantal strijders kan oplopen tot zes, maar wordt borderline onspeelbaar, zelfs offline. Hierdoor lijken de gevechten meer op diavoorstellingen dan op het snelle ballet dat Dragon Ball Z gevechten staan bekend om. Het bereikte het punt waarop, als ik zag dat het een grootschalige strijd was, ik kreunde wetende dat de framerate zou tanken zodra de actie begon.
De framerate neemt ook een enorme duik in de hubwereld van de game, die aansluit op elk aspect van de game. Er is geen traditioneel menusysteem; alles gaat door de hubwereld.
Hier is het proces voor het starten van een offline, 1v1 gevecht:
Druk op start in het hoofdmenu, probeer verbinding te maken met de servers en kies vervolgens een gecreëerd karakter. De game probeert vervolgens verbinding te maken met de Xenoverse servers opnieuw. Dit faalt vaak en is nooit gegarandeerd. Laad in de hubwereld, die nu wordt gevuld met door spelers gemaakte NPC's zoals 'SSJ_Shadow' en 'Gloku', waardoor de framerate ongelooflijk arm is. Keer langzaam over naar de NPC-robot die lokale gevechten mogelijk maakt, selecteer de modus en personages, en dan kan het beginnen! De hub-wereld is een leuk idee dat zijn momenten heeft, maar het ontbreken van een conventioneel menusysteem, althans voor de offline-modi, is helemaal geen goed ontwerp.
De servers zijn momenteel ongelooflijk onregelmatig, maar wanneer ze verbinding maken, is de hubwereld gevuld met echte spelers en hun gecreëerde personages. Terwijl ze daar zijn, kunnen spelers allerlei vooraf gemaakte chatberichten en emotes doen. Je kunt zelfs de fusiondance met andere mensen doen! De framerate is slecht, althans op PS3, maar het is nog steeds een geweldige tijd om te zien wat andere mensen hebben gemaakt en gek doen. Als spelers de verbinding met de server verliezen, worden spelers weer opgestart in het hoofdmenu. Het vreemde is dat ik dit ook heb meegemaakt tijdens het offline spelen. Het lijkt erop dat als het iets probeert te uploaden naar de leaderboards en dat niet kan, het je nog steeds dwingt om uit te loggen bij de game om opnieuw in te loggen en terug te gaan naar waar ze waren toen ze werden losgekoppeld.
Wanneer het spel voor het eerst wordt opgestart, is het eerste wat spelers horen 'CHA-LA, HEAD CHA-LA'! en dus is de soundtrack van de game geweldig. De achtergrondmuziek voor de menu's en hubwerelden is pakkend en de muziek tijdens gevechten en tussenfilmpjes raakt alle juiste tonen.
De kunststijl ziet er ook geweldig uit om op de cartoon te lijken terwijl het nog steeds een veelhoekig videogame is. Dikke, gewaagde lijnen en sterke kleuren helpen elk personage, vooral het door de speler gecreëerde personage, er echt als een uit te laten zien Dragon Ball Z karakter. De omgevingen zijn een beetje wisselvallig, omdat sommige vrij saai zijn, terwijl andere goede herinneringen aan de show opnieuw opwekken.
Fans van de serie zullen zeker wat plezier beleven aan het creëren van hun eigen personage en kijken hoe ze vechten en groeien naast Goku, Vegeta en ieders favoriet, Gohan. Echter, Dragon Ball Xenoverse heeft enkele van de slechtste ontwerpbeslissingen die ooit in een videogame zijn ingebed. Er zijn geen menu's, de moeilijkheidsgraad van de verhaalmodus is overal en het beste aspect van de game, het creëren van personages, zit achter uren en uren frustrerend spel. Het heeft zeker zijn momenten en de kernvechtmechanieken zijn geweldig, maar het spel valt plat in te veel andere gebieden om een opvallende titel te zijn.
