destructoid review flower
Gisteren was niet leuk voor mijn vriendin. Ze had een vreselijke dag op het werk en kon niet uit een sombere stemming komen. Ik zei haar dat ze dat bedrijf moest bekijken Bloem en kijk of de downloadbare titel haar beter zou doen voelen. Ik legde haar uit dat toen ik het spel speelde, ik me meer ontspannen voelde en minder op gespannen voet met de wereld dan ik in lange tijd heb gedaan.
Ze beet en probeerde het spel. Na een uur zag ik dat de game niet hetzelfde effect had. Haar schouders ontspanden nooit, ze werd nooit comfortabel op de bank en ze stopte met spelen na drie niveaus. Ze vertelde me dat ze het spel leuk vond, maar het hielp niet om de spanning te verlichten.
Ik vond dit nieuwsgierig. Hoe kunnen onze ervaringen zo anders zijn? Wat heb ik erin gezien? Bloem dat ze het niet kon? Ik vroeg me af of het haar gebrek aan ervaring met games was of misschien dat ze niet wilde dat de game haar in de prachtige wereld zou laten opduiken. Ik was toch niet gek.
Misschien het punt van Bloem is dat we allemaal verschillende ervaringen kunnen hebben. Ik heb het genoegen gehad om met Anthony aan deze review te werken en, zoals je zult zien (na de pauze), had hij ook een heel andere kijk op de game.
Bloem ( Playstation Netwerk )
Ontwikkelaar: thatgamecompany
Uitgever: Sony Computer Entertainment America
Uitgebracht: 12 januari 2009
Adviesprijs: $ 9,99
Brad Nicholson
Bloem doet meer dan amuseren. Het prikkelt de zintuigen en stimuleert een emotionele reactie. Het nam me weg van mijn lastige week en stortte me in een wereld vol kleuren en sublieme subtiliteit. Ik merkte dat ik niet in staat was om die vorige galopbouwende vurigheid op te roepen die begon over te koken voordat ik ging zitten om te spelen. Mijn roken werd vervangen door een kinderlijk gevoel van opwinding en een intens verlangen om deel te nemen aan het onuitgesproken verhaal van de game. Je kunt de PSN-titel van thatgamecompany experimenteel of met redenen omkleed noemen - ik zal dat later bespreken - maar het lijkt verstandig dat ik begin met te zeggen Bloem is goddelijk.
Op het eerste gezicht is het meest opvallende aan de titel de presentatie. De eerste paar fasen hebben een engelachtige kwaliteit. Heldergroen gras verspreidt zich zachtjes met de kracht van de wind terwijl zachte metalen streamers de richting benadrukken. De ephemera op de achtergrond en een dreigende lucht geven niveaus een gevoel van schaal dat je aanzet om de weelderige omgeving te verkennen. Dan verandert alles en Bloem geeft je een meer agressieve, vreemde wereld met een score die perfect past bij de stemming en toon.
De elegantie van de presentatie komt overeen Bloem' s gameplay. Je speelt als de wind en gebruikt SIXAXIS motion controls om door de omgeving te navigeren om bloemblaadjes te verzamelen. Zodra er voldoende bloemblaadjes zijn verzameld, wordt een nieuw gebied geopend en herhaalt u de taak totdat een wervelend eindpunt verschijnt. De eenvoud van de game is niet misleidend en er zijn niet veel voorbeelden van diepte - ik heb mezelf in ieder geval nooit uitgedaagd of verward gevonden. De dingen echter Bloem vraagt u om te worden verzoet. Bloemen zijn gerangschikt in verstandige patronen die zijn ontworpen om u mee te nemen op een sfeervolle reis. Niveaus hebben een thema en zijn gebouwd op een manier die gunstig is voor het opschudden van gameplay-elementen. Sommige niveaus stellen je in staat om in een rustig tempo bloemblaadjes op te pakken en op te pakken. Anderen dwingen je op hogesnelheidsspoorlijnen, laten je bepaalde lichtpatronen imiteren of stijgen boven eerdere grenzen.
In tegenstelling tot de meeste games die spelen met beweging op de PS3, Bloem biedt een schema dat niet vlekkerig is en altijd werkt zoals u wenst. Terwijl je de wind gebruikt en bloemen laat bloeien om een bloemblad los te laten, zul je geen problemen ondervinden. Dit komt grotendeels door de manier waarop u de controller vasthoudt. In plaats van een standaardpositie, moet u deze horizontaal houden.
Je zou kunnen stellen dat een spel gebouwd rond bewegingsbesturing met een focus op ontspanning experimenteel is. Dat koop ik niet. I denk Bloem is een gebeiteld spel dat zijn tenen tikt in de experimentele plas. Ik zal het punt maken en enkele van de kenmerken op een rotonde manier definiëren:
Bloem heeft doelen en grenzen. Bloem laat je niet zijn kader overstijgen. Bloemblaadjes die moeten worden verzameld, worden aangeduid met merkbare (maar toch smaakvolle) bollen die de nieuwsgierige blik trekken. Hoewel het mogelijk is om voor een oneindige tijd door een omgeving te navigeren, zul je niet ver kunnen wagen. De game bewaakt je door de wind in handen te nemen als je te ver gaat of probeert buiten de gebaande paden te komen in de snellere, meer railachtige levels van de game. Het juk is strak, maar dat belet je niet om onopvallende bloembladen te verzamelen. Het verzamelen van deze 'bonus'-bloembladen onthult meer van het directe landschap in enkele van de meer plechtige omgevingen. Het is meer dan alleen een onmiddellijke visuele aanwijzing - het beïnvloedt ook de vooruitzichten van het spel.
Bloem vertelt een verhaal. Het heeft een stille vertelling die je moet helpen vormgeven. Ik zal niet doen alsof ik weet wat de ontwerpers wilden dat ik zag en voelde; ik geloof echter dat er een duidelijk overkoepelend thema van verandering bestaat dat gedurende het spel blijft bestaan. Er is natuurlijk ruimte voor interpretatie, maar Bloem is niet veel anders dan noodlot : Je bent een bloemblaadjesverzamelende Marine, jezelf en mogelijk Mars verdedigend tegen hellspawn en duisternis.
Experimentele spellen zijn meestal gebaseerd op de basis van een eenvoudige monteur of idee. Bloem is eenvoudig, maar de combinatie en introductie van nieuwe gameplay-elementen houdt je bezig. De experimentele dingen - het vermogen om rond te dwalen, interpretatieve verhalen of het ontspannende ontwerp ervan - dragen bij aan en verhogen de basiselementen.
Mijn enige probleem met Bloem is te verwaarlozen. De game is kort, misschien maar een paar uur lang. Als je niet probeerde om extra bloemblaadjes te verzamelen of rond te dwalen in de omgeving, zou je het spel gemakkelijk in ongeveer een uur kunnen verslaan. Het mooie van Flower is dat er een ondefinieerbare gratie is waardoor je wilt blijven spelen. Ik speelde het twee keer door nadat ik het kalmerend vond. Ik kan gemakkelijk anderen zien spelen om alle extra bloemblaadjes te krijgen of omdat ze de prachtige conclusie opnieuw willen ervaren.
Bloem is een prachtige titel die niet moeilijk aan te bevelen is. De prachtige visuals, uitstekende motion controls en verfijnde gameplay-elementen komen samen om een bevredigend spel te creëren. Er zit meer onder het oppervlak van de gepolijste titel van dat bedrijf. Als je gekalmeerd wilt worden, kan dat. Als je een geweldige visuele ervaring wilt, kan dat zijn. Als je verrast wilt worden, zal dat waarschijnlijk het geval zijn. Doe jezelf een plezier en bekijk dit.
beslissingsboomclassificatie in datamining
Score: 10
Anthony Burch
converteer youtube-video gratis naar mp4
Omdat Bloem 's laatste niveau, ik weet nu hoe een visueel orgasme voelt. Bloem is een prachtige, zachte ervaring die, ongeacht wat velen zouden kunnen zeggen, ongetwijfeld een is spel .
Wat een soort probleem is.
Wanneer Bloem De hoofdprioriteit is om je echt prachtige beelden en interessante mechanica te laten zien, zoals in het allerlaatste niveau of het (volledig optionele) gras-schildergedeelte in het begin, het is echt een wonder om te aanschouwen. Op deze momenten Bloem voelde als niets dat ik ooit eerder had meegemaakt - een kunstwerk waar de focus ligt op rustige verkenning of visuele beloningen, niet geremd door conventioneel 'ga hier, doe dit' spelontwerp.
Helaas is dat zo precies wat de andere 80% van het spel met zich meebrengt.
Hoewel de bedieningselementen vloeiend zijn en de omgevingen adembenemend mooi zijn wanneer ze willen zijn, is er gewoon niet veel kans om ervan te genieten wanneer veel van het spel neerkomt op een vervelende, onnodige set van 'verzamel al deze bloemblaadjes om de doelstellingen van het volgende gebied. Dit soort gameplay is enigszins gemakkelijk te tolereren voor de eerste twee niveaus, maar - zelfs voor een spel waarvan de speelduur maximaal twee uur duurt - wordt het ongelooflijk moe in het midden. Ik vond het niet ontspannend, leuk of vreselijk interessant om in een omgeving rond te vliegen en elke laatste vereiste bloemblad op te pakken om vooruit te komen. Zodra je een bepaald gebied hebt gewist, wordt je bovendien getrakteerd op een korte scène van dat gebied dat explodeert met leven en kleur; dit is in het begin acceptabel dankzij hoe mooi de natuurgasmen eruit zien, maar als je eenmaal in levels bent waar je tot een dozijn verschillende gebieden achter elkaar opruimt, wordt het gewoon nogal irritant en repetitief om de camerabesturing weg te rukken elke keer de game wil je laten zien dat, ja, je net met succes kleur hebt teruggevoerd in dit deel van het landschap.
Bloem voelt zich een beetje onzeker over zichzelf; omdat de game zo onconventioneel was in termen van controle en vertelling en cosmetica, is het alsof de ontwerpers zich zorgen maken over het vervreemden van de speler door nog meer onconventionele doelen en spelmechanismen. Zoals het er nu uitziet, heeft het spel twee of drie werkelijk briljante, fantasierijke, ontzagwekkende momenten die helaas worden geboekt door saaie, oninteressante, collect-a-thon gameplay. Die wonderbaarlijke momenten alleen maken Bloem een must-buy voor elke PS3-eigenaar met tien extra te besteden, maar men kan het niet laten om te betreuren dat het niet de consequent verrassende, verbluffende ervaring biedt die het goed zou kunnen.
Bloem voelt als de eerste stap in de goede richting - veel meer dan een van de vorige releases van thatgamecompany - maar nadat ik het twee keer heb doorgespeeld, kan ik het niet helpen dat het een gigantische sprong had kunnen maken.
Score: 6
Totale score: 8 - Geweldig (8'en zijn indrukwekkende inspanningen met een paar merkbare problemen die hen tegenhouden. Zal niet iedereen verbazen, maar is uw tijd en geld waard.)