review luigis mansion
Spookachtig van de tien
Ondanks alle eer die het verdient, het origineel Luigi's herenhuis was een heel eenvoudige ervaring, die gamers vervreemd liet die meer wilden. Nintendo-fans hebben alles uit de hand gelopen, van de eenvoud tot het gebrek aan replay-waarde tot het gebrek aan variatie in de mechanica van de game.
Dankbaar, Donkere maan breidt de beproefde, leuke formule van het origineel uit en overstijgt deze op vrijwel elke manier.
Luigi's Mansion: Dark Moon (3DS)
Ontwikkelaar: Next Level Games
Uitgeverij: Nintendo
Release: 24 maart 2013
Adviesprijs: $ 39,99
De vredige Evershade-vallei is in beroering nadat de donkere maan, een magisch artefact dat spoken volgzaam houdt, is verbrijzeld. Of hij het wil of niet, het is aan de terughoudend held Luigi om zich aan te passen en de excentrieke professor E. Gadd te helpen dingen recht te zetten. Deze keer zijn er vijf herenhuizen om te verkennen ten opzichte van die van het origineel, terwijl je stukken van de maan verzamelt en zoveel geesten kapot maakt als je kunt vinden.
Net als de eerste game, het algemene gevoel van Donkere maan doet me denken aan een luchtige klassieker Resident Evil . Donkere maan taken u met rondlopen rond verschillende griezelige locaties in een missiegebaseerde indeling en kunt u ze gebruiken, met tal van optionele hoekjes, gaten en items tot uw beschikking. Hoewel het niet bepaald een is Open -wereld in welke zin dan ook, zoals de GameCube-klassieker, dankzij de extreem gevarieerde herenhuizen blijft het interessant en krijg je het gevoel dat ze groter zijn dan ze in werkelijkheid zijn.
Luigi zal spookjes op de ouderwetse manier moeten vangen - door ze op te zuigen in zijn vertrouwde Poltergust 5000 vacuum thingamajig. Maar deze keer is het gewoon niet genoeg om een licht in het gezicht van een geest te laten schijnen om hen te verbluffen. Geesten moeten worden voorbereid om te stofzuigen met de nieuwe stroboscoop - wat in feite een zaklamp / stroboscoopcombinatie is - voordat je ze kunt 'wringen'. Als je de Luigi's herenhuis minigame in Nintendo Land , je bent bekend met het basisproces minus het stofzuigen.
In plaats van het 'Game Boy Horror'-hulpmiddel van het origineel, heeft Luigi een Nintendo DS-communicator, die zowel als walkietalkie als kaart voor de onderkant van je 3DS dient. Dankbaar, Donkere maan maakt goed gebruik van het tweede scherm van de 3DS en het voelt als een natuurlijke pasvorm.
Als je eenmaal een voet in je eerste landhuis hebt gezet, kunnen de dingen een beetje te simplistisch aanvoelen. Je zoekt in lades, kisten en andere objecten op spoken en haalt ze vervolgens uit elkaar. Maar zodra u het donkere licht krijgt (een alternatieve zaklamp die verborgen donkere materie-objecten kan markeren - denk na Ocarina of Time 's Lens of Truth), puzzels beginnen zich een beetje te openen, terwijl je wisselt tussen interactie met objecten, kijken naar elke vierkante centimeter van een kamer, stofzuigen, verlichting en donkere verlichting. Latere niveaus zullen meer actiegerichte sequenties naadloos in het podium opnemen.
De missies van het spel zijn redelijk gevarieerd, omdat je soms op verschillende soorten vijanden jaagt (zoals spinnen), puzzels oplost en baasfiguren vecht. Er is een solide variëteit aan spoken te vangen, die je allemaal dwingen een van de vele trucs te gebruiken die je in petto hebt. Sommige geesten hebben een beschermende zonnebril die moet worden opgezogen, sommige zwaaiende zwaarden en kunnen alleen worden geraakt nadat ze kwetsbaar zijn, en anderen moeten worden blootgesteld aan het donkere licht voordat ze worden gevangen.
De toon van het spel is meestal luchtig en schattig. Als je een beetje menselijkheid hebt, kun je je grinnik niet vasthouden terwijl je speelt Donkere maan . Simpel gezegd, het spel is charmant en toont de aantrekkelijkheid van Luigi in een verbazingwekkende mate. Next Level Games en Nintendo kanaliseren hun innerlijke slapstick terwijl Luigi constant wordt weggegooid en rondgegooid als een lappenpop, maar al die tijd ben je op zoek naar hem.
visueel, Donkere maan ziet er helder en kleurrijk uit op de 3DS, waarbij de spoken een bijzonder hoogtepunt vormen. De 3D is subtiel en niet overweldigend, en vergroot het spel nogal wat, vooral als je dicht bij muren bent en de doorschijnende effecten kunt zien. Als ik één klacht had, zou het zijn dat de menu's beslist goedkoop aanvoelen en 'niet-Nintendo' in de presentatie zijn, wat schokkend kan zijn als ze naast de schitterende grafische afbeeldingen worden geplaatst.
Als je van extra's houdt, is er een item kluis, een bestendium compendium en een hoop verzamelobjecten te vinden in de vijf herenhuizen. Hoewel je het spel binnen ongeveer vijf tot tien uur kunt voltooien, zul je aanzienlijk meer tijd besteden aan het voltooien van een volledige voltooiingsgraad van 100%. Natuurlijk is dat voor sommige mensen misschien nog niet voldoende. Gelukkig is er een lot meer hier aangeboden.
Zodra je het verhaal een beetje hebt doorlopen, ontgrendel je de vrij robuuste multiplayer-component van de game, genaamd 'The ScareScaper'. Er zijn opties voor lokaal downloaden (waarmee je een gecondenseerde versie van het spel naar een vriend kunt sturen die het niet heeft) en online spelen. Voor deze review heb ik zowel de download- als de online-modus kunnen testen, en ik ben blij te kunnen melden dat ze volledig zijn uitgerust en het waard zijn om steeds opnieuw te spelen.
Alle vier gametypen zijn vrij standaard - Hunter (vang alle geesten), Rush (vind de uitgang voordat de tijd om is), Polterpup (verstoppertje met vijandige spookhonden) en Surprise (willekeurig één gametype per verdieping). Maar ondanks hoe eenvoudig ze op papier klinken, bieden ze heel veel herhalingswaarde.
java 8 nieuwe functies met voorbeelden
De werkelijk cool aan ScareScraper is dat je niet eens andere spelers nodig hebt om het te proberen - je kunt alleen gaan als je wilt. Voor elk type speler, van casual tot hardcore, zijn er drie moeilijkheidsgraden, die variëren van 'uitvoerbaar solo' tot 'eh, je moet echt vier mensen meenemen'.
Wat dit betekent is Donkere maan De multiplayer is volledig op jouw maat gemaakt. Of je nu snel een normale Hunter-playthrough met vijf verdiepingen voor een busreis wilt doen, of een buckle voor een 25-verdieping (of eindeloze) expertloop met drie andere ervaren spookjagers, is helemaal aan jou. Hoe meer mensen je meeneemt, hoe gevarieerder het niveau zal zijn.
Cursussen, willekeurig gegenereerde elementen en andere gevaren houden dingen interessant en leuk, en zorgen ervoor dat je elke keer een andere ervaring hebt. Je kunt ook contant geld verdienen in multiplayer om toe te passen op je hoofdspel, en competitieve MVP-awards verdienen voor opscheppen tijdens elke ronde. De actie is vloeiend en laat zijn framerate nooit op een merkbare manier vallen, zelfs niet bij meerdere spelers in dezelfde kamer.
Een van mijn favoriete subtiele elementen in multiplayer is de mogelijkheid om overal op de kaart te pingen met een snelle tik. Zelfs met een gebrek aan voicechat kon ik mijn partners precies vertellen waar ze heen moesten gaan met een snelle realtime vingertik terwijl vecht tegen sommige geesten. Het profiteert op een geweldige manier van de 3DS-hardware zonder toevlucht te nemen tot een geforceerd, hamfisted ontwerp.
Op veel manieren, Donkere maan ScareScraper is een van de beste multiplayer-modi die ik ooit heb gespeeld. Er is zoveel variatie en de formule van het combineren van de coöperatieve aard met competitieve, speelse elementen is geniaal. Mijn vrouw en ik konden niet stoppen met spelen, en elke keer als ik vrienden had over wie een 3DS bezat, stuurde ik een downloadversie naar hun portables voor een paar korte rondes.
Als Donkere maan was slechts een single-player ervaring, het zou een vluchtig, maar toch plezierig avontuur zijn geweest. Maar met de toevoeging van een aanstekelijk multiplayer-element dat nergens anders kan worden gerepliceerd, maakt het dat wel Luigi's Mansion Dark Moon zelfs beter dan zijn voorganger, en een van de duidelijkste beste games op de 3DS.
