review i hate running backwards
vragen en antwoorden voor database-ontwerpinterviews
Waarom altijd achteruit rennen?
Serieuze Sam is misschien geen begrip, maar dat heeft de man er niet van weerhouden om in een waanzinnig aantal games te verschijnen. Ontwikkelaar Croteam en uitgever Devolver Digital hebben altijd een voorliefde gehad voor het personage en dat heeft zich uitgebreid tot het laten leiden van indie-ontwikkelaars in richtingen die nooit zijn bedoeld. Dit heeft geleid tot games met interessante concepten, maar een wankele uitvoering.
Ik haat het om achteruit te rennen begon het leven eigenlijk als een ander Serieuze Sam indiespel voordat hij een groot Devolver Digital crossover-evenement werd. Hoewel het coole ideeën, veel charme en heel veel geweren heeft, houden sommige ontwerpkeuzes het tegen van zijn ware potentieel.
Ik haat het om achteruit te rennen (PC (beoordeeld), Linux, PS4, Xbox One, Switch)
Ontwikkelaar: Binx Interactive, Croteam
Uitgever: Return Digital, Croteam Incubator
Uitgebracht: 22 mei 2018, TBA (Switch)
Adviesprijs: $ 14,99
De belangrijkste gimmick van Ik haat het om achteruit te rennen heeft gelijk in de titel; je rent achteruit. Ontwikkelaar Binx Interactive heeft de game beschreven als een 'Shoot & lsquo; Em Down', wat het omgekeerde is van het klassieke arcade-genre shmup. Jij hebt controle Serieuze Sam en een heleboel andere Devolver Digital-personages op een reis om Ugh Zan te verslaan en de wereld te redden ... denk ik. Het is nooit expliciet duidelijk gemaakt waarom je het doet iets , maar dat heeft het nooit gestopt Serieuze Sam serie van vermakelijk zijn.
Je krijgt te maken met een overvloed aan vijanden uit Sam's eigen games, waaronder de belachelijke, schreeuwende, onthoofde kamikaze-jongens en klootzakskelet 'Kleers'. Om deze vijanden te doden, heb je een melee spin-aanval en twee wapens, waar je tijdens het vliegen tussen kunt schakelen. Voor Sam betekent dit dat je zijn Tommy-pistool en jachtgeweer krijgt, terwijl iemand dat leuk vindt Shadow Warrior's Lo Wang krijgt zijn SMG en dubbel vat. Als je geen van beide munitie meer hebt, wordt je standaard ingesteld op een langzaam pistool, hoewel dat onbeperkte munitie heeft.
Het gebruik van alleen die paar wapens zou kunnen werken, maar het spel verhoogt de ante en bevat een aantal krankzinnige secundaire items. Deze hebben de vorm van een koelkast die vijanden kan bevriezen, een drone die overvliegt en vijanden neerschiet en zelfs een ezel die een scheet laat op de tegenstander. Het toont veel persoonlijkheid en kan zorgen voor een aantal echt wilde tijden, met kogels ricochelend overal en de omgeving wordt vernietigd door je vuurkracht.
Naast die wapens vind je ook power-ups die je tijdelijke vaardigheden verlenen. Het beste is duidelijk het schild (dat je beschermt tegen schade), maar er is ook een oneindige munitie-power-up waarmee je ongeveer 10 seconden met roekeloze overgave kunt wegschieten. Deze komen allemaal van pas, en geen van hen voelt als een totale verspilling. Ten slotte bouw je een meter op van het doden van vijanden die een speciale aanval zullen ontketenen. Deze zijn karakterspecifiek en hebben een aantal coole effecten, zoals de Disco Lady die transformeert in een gigantische discobal en vijanden omrolt.
Dit wordt allemaal bereikt via een eenvoudige besturingsinterface. Ik haat het om achteruit te rennen gebruikt beide triggers, Y (driehoek), A (X) en X (vierkant). De game is geen twin-stick shooter, dus je hoeft je alleen zorgen te maken dat je vuurlinie direct voor je personage staat. Deze eenvoud wordt zeer op prijs gesteld omdat de actie in korte tijd erg chaotisch kan worden. Gelukkig kun je een buddy meenemen voor de rit.
Waar het spel begint te haperen is met de omgeving. Terwijl alles rond het thema is Serieuze Sam en gebruikt dezelfde Egyptische stijl van zijn spellen, Ik haat het om achteruit te rennen is een procedureel gegenereerd spel. Dit betekent dat niveaus willekeurig worden gegenereerd elke run en sterven zal je terugzetten naar de eerste. Zo nu en dan wordt het spel onderverdeeld in een soort mini-game waarin je een auto bestuurt, op een torentje schiet of een helikopter vliegt. Het gebeurt niet vaak, dus het voelt niet op zijn plaats wanneer het zich voordoet.
Een ander probleem is dat het aantal vijanden op het scherm enorm fluctueert tussen runs. Het eerste gebied is meestal eenvoudig, maar kan soms worden overspoeld met vijanden en vroege (en frequente) sterfgevallen veroorzaken. Dit leidt er alleen maar toe dat je run nutteloos aanvoelt, omdat je niet werkt aan progressieve ontgrendelingen. Sommige secundaire wapens zullen beschikbaar komen na het uitvoeren van bepaalde acties (die het spel vaag laat), maar ze veranderen de ervaring niet dramatisch.
De enige echte ontgrendelingen zijn de verschillende personages waarin je kunt spelen. Je begint met drie, maar begint verschillende personages te verzamelen door enkele van de prestaties van de game te raken. Het grote probleem is dat je nooit zult weten welke prestatie welk karakter ontgrendelt. Lo Wang zal een gegeven zijn (omdat hij ontgrendelt omdat hij de eerste keer dood ging), maar ik heb nog steeds niet ontdekt hoe ik de hoofdpersoon van Hotline Miami of de kogel, van Ga de kerker in , die ik zag in de preview-build van PAX. Het menu geeft je geen idee en zelfs de prestatiebeschrijvingen geven geen inzicht in wat je moet doen.
Het grootste probleem is dat het algemene tempo van het spel erg traag aanvoelt. Hoe chaotisch de game ook wordt, de algemene scrollsnelheid is behoorlijk lusteloos. Dit is niet zozeer achteruit lopen, maar hard lopen. Hoewel dit bedoeld is om je tijd te geven om vijanden daadwerkelijk te zien aankomen, bewegen ze soms belachelijk snel, terwijl je personage dat niet doet. Hoewel sommige karakterspecifieke kenmerken een hogere snelheid hebben, voelt het nooit als voldoende compensatie voor de ontspannen camera van de game.
De algemene moeilijkheidsgraad van het spel is gewoon erg slecht. Vanwege de procedurele generatie krijg je soms amper munitie of speciale wapens en word je gewoon door je vijanden onderdrukt. De bazen eisen dat je vaardigheden oefent die elders niet worden gebruikt en het bereiken ervan kan soms langer duren omdat de niveaus worden gegenereerd met minigames in het midden. Het zuigt ook wanneer de camera vastzit achter een omgevingsdetail en je wordt gekoppeld aan een raket, die in het proces sterft.
Coöp wordt verondersteld een deel van de uitdaging te verminderen, omdat je na 30 seconden kunt hervallen, maar dan wordt het aantal vijanden verdubbeld en vereisen bazen meer schade. Je vecht nu ook met je vriend om munitie, wat betekent dat een van jullie vastloopt met het waardeloze startpistool en niet echt ondersteuning kan bieden. Misschien kwam het doordat mijn vriend de game niet kende, maar ik had het veel gemakkelijker zonder hem.
De echte kicker is echter dat er geen betrouwbare manier is om voorbij geslagen bazen te springen. Wanneer je een baas verslaat, ontgrendel je een snelkoppeling die elk gebied overslaat, zodat je snel terug kunt naar je sterfplaats. Elke keer dat je het spel stopt, worden die snelkoppelingen opnieuw ingesteld. Ik voelde me geweldig nadat ik de derde baas voor het eerst had afgemaakt en de nacht had verlaten. Stel je mijn teleurstelling voor toen ik de volgende dag terugkwam en niet gewoon door kon gaan. Het doodde in feite mijn momentum en ik vreesde dat ik een heleboel inhoud opnieuw moest herhalen.
Terwijl ik doorging, kon ik alleen maar de vijfde baas (van zes) bereiken en dat was niet eens consistent. De game zou wild verschillende niveaus in het vijfde gebied blijven genereren en ik kon niet in een ritme komen om verder te gaan. Ik haat het om een game niet af te ronden, maar Ik haat het om achteruit te rennen versla gewoon de rit uit me.
Het spel heeft potentieel en zit vol met een aantal memorabele personages, maar het heeft algemene ontwerpfouten die moeilijk over het hoofd te zien zijn. Ik heb niet eens gezegd dat er dagelijkse runs zijn, maar het spelen van een nog moeilijkere versie van een al moeilijk spel heeft niet echt veel waarde voor mij. Misschien als je het leuk vindt om je tanden op absurd moeilijke shooters te snijden, is dit misschien iets voor jou. Persoonlijk wil ik dit spel leuk vinden, maar Ik haat het om achteruit te rennen droeg net zijn welkom veel te vroeg.
( Bijwerken: Ontwikkelaar Binx Interactive heeft een patch uitgebracht die veel problemen met de game oplost. Bekijk mijn bericht met details hier. - Peter)
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
top 10 spionage-apps voor iPhone
