review a fistful gun
wat is een goede gratis pc-reiniger
'Mijn fout ... Vier HONDERD doodskisten'
Ah, nog een dag, weer een pixel-art indiespel met een Wild West-thema. Dat gezegd hebbende, A Fistful of Gun had op de maan kunnen zijn ingesteld en je zou het te druk hebben met het ontwijken van kogels en luisteren naar arcade-kastmuziek om het zelfs maar te merken.
Dit is een manisch spel vanaf het begin; een die je constant vraagt om te duelleren met één hand achter je rug. Als een eenzame schutter tegen velen, is het een niet aflatende en ontmoedigende uitdaging, en op dit punt zou ik je vertellen een posse te pakken (of de dichtstbijzijnde vrouwelijke neef, hoo-wee!) Om de kansen zelfs maar te evenaren. Nou, jammer dat de online lobby's zo leeg zijn.
Ze laten een woestijn vol buizerds eruit zien als je plaatselijke waterpoel.
A Fistful of Gun (PC)
Ontwikkelaars: FarmerGnome
Uitgever: Return Digital
Uitgebracht: 23 september 2015
Adviesprijs: $ 12,99
A Fistful of Gun is een bombardement van de zintuigen. Het is je gebruikelijke postmoderne, wetende knipoog naar het cameraprijs; heel hard, heel onbezonnen, maar ook een glimlach met zijn constructieve kanten en one-liners. Dus een kwaadaardige spoorwegmagnaat heeft een deal gesloten met de duivel, maar hij staat op het punt wat karmische vergelding te krijgen van een diverse groep gunslingers. Onderweg zullen deze 11 onrechtvaardige mannen (nou ja, meer dan 11 als je een heel regiment telt dat een enkel paard deelt) iedereen neerhalen die in de weg staat - KKK-leden, bandieten, soldaten, Indiërs, voodoo-mannen, het hele cliché lot.
En dat is het voor de versleten plot, echt waar. De Verhaalmodus is een marathon van gerandomiseerde arena-gebaseerde vuurgevechten, die elk nauwelijks langer dan een minuut of twee duren. Soms krijg je een doel om te voltooien, naast het doden van iedereen op het scherm, of het nu een kar naar zijn bestemming is, duels en moorden, of een hoedown van een stormloop redden, naar meer geile scenario's zoals Peyote-proeven en Bomb Fiestas. En aangezien je je volgende uitdaging kunt kiezen, is het altijd verfrissend om de variëteit en moeilijkheidsgraad op de eigen voorwaarden van de speler te zien.
Grafisch is de westerse instelling louter functioneel. Elke locatie heeft zijn aandeel in verwoestbare omgevingen, maar het ziet er allemaal opzettelijk schaars uit. Als een twitch shooter, moet je je aandacht op verschillende dingen tegelijk houden: je gunslinger, de kogels kwamen je kant op en het kleine richtende richtkruis. De pixelkunst is charmant als het rustig is, maar wanneer dingen op spectaculaire wijze uitbarsten, is het moeilijk om de kleine personages bij te houden en gaat het richtraam meestal verloren voor het aardse kleurenpalet.
A Fistful of Gun is een moeilijk spel, maar het biedt wel veel risico / beloningsstrategieën op het gebied van power-ups, handicaps en speelstijlen van personages. Het veroorzaken van ravage in de neutrale zones biedt misschien meer geld of levens, maar je verdient ook een gewenst niveau en keuze om ofwel een tamelijk onstuitbare sheriff te bestrijden of een tamelijk vernederende uitdaging aan te gaan, zoals het doorlopen van het volgende niveau met een onvoorspelbaar varken of een explosief piñata op je rug. Meestal, als je succesvol in en uit de problemen kunt weven, kun je verschillende whiskyflessen pakken die de tijd kunnen vertragen of je extra schade kunnen toebrengen. Paarden geven je extra snelheid en omdat dit een one-hit-kill soort spel is, laten ze je een tweede wind ten koste van hun leven.
De belangrijkste gimmick hier zijn de verschillende ontgrendelbare gunslingers. Elke man heeft zijn eigen unieke controleschema of wapengebruik. Dus bijvoorbeeld, Abel kan zes snelle schoten op een rij afvuren, maar moet de hele cilinder opnieuw laden voordat hij opnieuw vuurt. Virgil's donderbus moet worden opgeladen voor maximaal effect, terwijl Duke een chaingun heeft ten koste van de bewegingssnelheid en het pistool van Billy alleen kan worden afgevuurd door op de rechtertoets boven zijn hoofd te drukken. Sommige zijn duidelijk gunstiger dan andere, en een select aantal is er voor de extra uitdaging, maar niemand komt ooit overmeesterd.
Hoewel ze allemaal willekeurig moeten worden ontgrendeld in de campagne, is iedereen meteen beschikbaar in de Arcademodus, en het is ook in deze modus dat A Fistful of Gun wordt toegankelijker, leuker. Kortom, het is een oneindige handschoen van arena's, waar je wordt beloond met modificaties om de volgende strijd aan te gaan - explosieve kogels, hogere bewegingssnelheid, betere nauwkeurigheid, enz. Maar nog belangrijker, het profiteert ook van lokale coöperatie.
hoe test u webservices
Het is door die korte glimp van samenwerking die ik zag A Fistful of Gun op zijn best potentieel. Online is een combinatie van Arcade en Versus-modi (helaas geen co-op SP-campagne) voor maximaal negen spelers. In het lanceringsweekend waren de servers echter dood. Idealiter wordt het het beste gespeeld met een vriendenlijst, maar als je geen posse hebt om aan te doen, dan zul je niet veel geluk hebben met openbare spellen; om nog maar te zwijgen van een gebrek aan instant matchmaking van games (die vermoedelijk in de nabije toekomst zal worden verholpen). Het zou behoorlijk belachelijk zijn om te noteren A Fistful of Gun over een gebrek aan interesse van de consument, maar als een woord voor de wijzen en omdat veel van zijn modi afhankelijk zijn van coöperatie, doet het momenteel overkomen als een half spel.
nee, A Fistful of Gun De enige grote fouten liggen in de repetitieve en modderige actie, allemaal gestraald door een ADD-tempo. Het is nog steeds leuk en humoristisch, maar die niet aflatende aard condenseert zijn levensduur in slechts een paar sessies. Als u de ham-vuist metafoor wilt vergeven, A Fistful of Gun kan het beste worden omschreven als een staaf dynamiet met een korte lont; explosief en wegwerpbaar in de korte tijd die je ermee doorbrengt.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de uitgever is geleverd.)
