review toy soldiers
Ik heb de kracht! (van DLC)
In de loop der jaren heb ik niet zoveel aandacht besteed aan de Speelgoed soldaten serie. Ik bedoel, ik speelde ze een beetje, maar gaf de games nooit echt hun verdienste. Met Oorlogskist echter, de gekke injectie van nostalgische IP's zoals Juistman en G.I. Joe heb mijn interesse gewekt, en ik wist gewoon dat ik het moest bekijken.
Oorlogskist is eigenlijk een behoorlijk goed klein strategiespel, maar het zit vast in een paar typische Ubisoft-praktijken.
Toy Soldiers: War Chest (PC, PS4, Xbox One (beoordeeld))
Ontwikkelaar: Signal Studios
Uitgever: Ubisoft
Releasedatum: 11 augustus 2015
Adviesprijs: $ 14,99 (basisspel), $ 4,99 (premium legers), $ 14,99 (alle vier de legers)
python selenium zoek element op tekst
De kern van Speelgoed soldaten is dat het elementen van RTS en actiegame combineert, met zowel een top-down camera als de mogelijkheid om in torentjes te springen en infanterie-eenheden te besturen. Je begint met een leeg slagveld en een basis (net als torenverdediging), met specifieke plots om torentjes te bouwen. Deze variëren van anti-infanteriegeweren tot op satelliet gebaseerde artillerie, afhankelijk van het leger dat je kiest. Ze hebben allemaal upgradable mogelijkheden zoals meer bereik of meer schade, maar tegen een prijs die contant wordt, wat je langzaam opbouwt tijdens elke ronde.
Kortom, er is een behoorlijke hoeveelheid strategie bij betrokken ondanks het feit dat de stroom nogal snel is. Je kunt op elk moment in een torentje springen en er eenvoudig tussen schakelen via de d-pad. Als je eenmaal een super hebt verdiend door genoeg vijanden te doden, kun je de controle over je heldeneenheid nemen of iets flitsers doen, zoals een bomaanslag noemen. De campagne is echt leuk, en dat komt vooral door de hoeveelheid afwisseling die erin zit.
Je hebt de mogelijkheid om vier basislegers te besturen - de Kaiser met het WO-thema, de sci-fi Phantom, de Mijn kleine pony -achtige StarBright en de op fantasie gebaseerde Dark Lord. Iedereen heeft zijn eigen thema-eenheden, niveaus en torentjes, en nogmaals, ze hebben allemaal verschillende functionaliteit. Het is vooral leuk om de controle over een heldeneenheid te nemen, terwijl je torentjes automatisch hun ding doen, sprintend over het slagveld, granaten gooien, ontwijken en vijanden afsnijden naar believen. Hoewel dit een getimede mogelijkheid is, kun je batterij-pickups verzamelen om de timer te verhogen, voordat je teruggaat naar het RTS- en torentje-gezichtspunt.
De campagne is vlezig genoeg om de aankoop van het basisspel te rechtvaardigen (daarover later meer), maar er is ook lokale coöp voor twee spelers en een online modus voor vier spelers, die zowel openbaar als privé kan zijn. Lokaal spelen was behoorlijk foutloos in mijn testsessies, maar het duurde even voordat online games populair werden, waarschijnlijk omdat de game pas vandaag werd gelanceerd.
Hoewel de kernervaring geweldig is, heb ik een probleem met de manier waarop het is verpakt, namelijk door Ubisoft. Ten eerste kan de framesnelheid, zelfs op een huidig gen-systeem zoals de Xbox One, een beetje dalen tijdens zware golven. Het is geen game-breaking drop, maar het is toch vervelend, vooral sindsdien Speelgoed soldaten is visueel niet zo veeleisend. Een ander probleem is de opname van microtransacties. Nu, zoals de meeste Ubisoft-games, zijn ze niet verplicht en voelt de game niet specifiek op hen gericht, maar het feit dat ze er zijn voor in-game valuta voelt vreemd aan. Om het allemaal af te maken, zit Uplay daar ook vol.
Dit wordt verder verergerd door het premium leger-prijsstelsel. Hoewel het basisspel met de vier bovengenoemde thema's $ 15 is, moet je $ 15 meer (of $ 5 per) betalen om alle nieuwe legers te krijgen - je weet wel, de spannende - G.I. Joe, Cobra Commander, Ezio en He-Man. Dit brengt de prijs op $ 30, wat niet helemaal goed voelt.
Het goede nieuws is dat deze gaststerren het waard zijn; ze zien er anders uit en voelen anders aan dan de vanillekrachten, compleet met hun eigen kenmerkende uiterlijk en geluidseffecten. Ze spelen ook op een unieke manier, omdat He-Man en Ezio zich richten op meleeschade en de G.I. Joe duo zijn gerangschikt. Hoewel ik de opname van een niet zal misgunnen Moordenaars gelofte karakter (het is volkomen logisch), twee G.I. Joe toevoegingen voelen als een verspilde slot - stel je in plaats daarvan voor als er een transformers leger (opnieuw verijdeld door Activision!), of zelfs iets wilds zoals Swat Kats .
Ik heb problemen met de weg Toy Soldiers: War Chest is verpakt, maar gelukkig houdt het dezelfde klassieke focus op strategie en actie vast. Je moet de rekening betalen voor die dure licenties, maar het is vooral de moeite waard, wratten en zo.
(Deze beoordeling is gebaseerd op een build van de game die door de recensent is gekocht.)
